Steven Kamperman (NL) alto clarinet, compositions • Sanem Kalfa (TR) voice • George Dumitriu (RO) guitar, violin

'Catch if you can' van de Nederlandse Steven Kamperman is een eigentijdse mixture van wereldse ritmes, natuurlijke gevoelens, verwevenheid van Oost en West, flirt met jazz, rock en wereldmuziek, is melodisch met ruimte voor korte improvisaties en jawel, kan mij danig bekoren. Dat rockende vind je dan wel vooral terug in de titeltrack die barst van energie met vocals die woordenloos blijven en waar de gitaar het rockgehalte bepaalt. 'Blended in the same Sky' , track 8, is er ook zo één die meteen met een rockriff start en waarbij de gitaar het ritme aangeeft en soms zelfs wild wordt daar waar de basklarinet eerder voor mooie interventies tekent. De songs bewegen zich nogal afwisselend door verschillende tempo's waarvan de ritmische mij het meest behagen. Zo is 'Deli' onstuimig van aard, heeft een 'sexdrift' die werkt naar een hoogtepunt, weer ingehouden wordt en dan herneemt tot de extase. In eenzelfde aard kan je ook 'Uh' benoemen, passioneel, stoterig en dat houdt het daarom ook maar 2'44' uit, denk ik dan. Ook de 'aftiteling', laatste nummer 'Roket' ofte 'Rocket' zoekt weer stoterig zijn weg , al is dat dan meer vertellend waarbij eerst de gitaar en daarna de basklarinet het woord mag voeren alvorens samen, in trio, te besluiten. Je denkt heel dikwijls bij het luisteren aan dansen daarbij en dat kan ook wel es 'geanimeerd', tekenfilmgewijs zoals bij 'Yazz Bitti' waar de lekkere vocals van Sanem Kalfa in duel gaan of uitnodigen tot conversatie met de andere twee , instrumentele, artiesten. Heel dikwijls dus zoals nu nodigen de nummers inderdaad daarbij uit tot dansen, al denk je daarbij wel vooral aan gesluierd en georchestreerd, geleid door een choreograaf. Dat zulks ook weemoedig en triest kan, dat beaamt 'Penguence' , een wat triest verhaal volgens de klaagzang van Sanem Kalfa en onderstreept door het vioolspel van George Dumitriu. Poëtischer kan het echter ook zoals in 'Ipekyolu' of 'Deli' dat zich zwiermatig in gang zet en zich tussentijds mooi walsgezind ontwikkelt. Flarden jazz kom je ook tegen en dan vooral in 'Oh Where to eat in Istanbul?' alwaar gitaar en basklarinet het thema herhalen en Sanem woordeloos scatmatig volgt. Voldoende afwisseling dus om te blijven boeien in een verhaal dat verschillende culturen en stijlen omarmt. Alle composities zijn van de hand van saxofonist/klarinettist Steven Kamperman en eveneens vermeldenswaard zijn de poëtische teksten van de hand van de jonge Turkse Orhan Günes uit Amsterdam. Aardig daarbij is dat die teksten tweetalig (Turks én Engels) werden opgenomen in het bijgesloten CD booklet. Voor de liefhebber van wereldmuziek en andere,avontuurlijke muziekjes, deze aardige 'WorldJazz' plaat !


 




 

Winus