Iris Romen is a singer, singing teacher, instrumentalist and
composer,
born and raised in Maastricht (the Netherlands), living in Berlin
since 2004. While listening to grunge, Iris started studying Jazz
Singing at the Maastricht Conservatorium,
where she got her diploma cum laude in 2001.. while listening to
rock and cuban music...
In 2004, after having lived in and toured through several places in
Europe and beyond, she moves to Berlin where she enjoys the wide
scale of music styles and opportunities
to make music in various settings.
‘Late Bloomer’ van Berlijnse Iris Romen blijken 11 leuke vintage
roots-style miniatuurtjes te wezen met een nostalgische toets
waarbij enkel het gekraak van de pick-up nog ontbreekt.. een aardige
herontdekking na al die tijd( na het JaZZZolderse concertje van haar
in 2003 met haar toenmalige trio Tinto (Anthony Claeys op gitaar,
Martijn Vanbuel aan contrabas en een, toen al, onvolprezen Yves
Peeters op drums en percussie...))
The Mandarin word “Yun” means “Cloud” and it describes quite well
the purposes of this new project lead by the Belgian singer Lynn
Cassiers: the exploration by an electro-acoustic ensemble of the
traditional roots of that music we call jazz. Cassiers re-arranged
eight standards of the American Songbook, giving different harmonic
and rhythmic structures to the classic melodies of songs like “But
Not for Me” and “I Love You” and providing new grounds to improvise
with it. The “Yun” in question is made of the possible and
improbable relationships between musical patrimony and invention,
and this record is «an ode to anachronisms and other time-space
related discrepancies». If, as Cassiers verifies, «our indentity
today seems less and less defined by what is supposed to be our own
heritage», the resulting re-creations are simultaneously a delight
for any open ears and food for thought. A proof that, in this new
century, tradition and contemporaneity can really «find a way to
co-exist
ALBUM TEASER
Lynn Cassiers voice, electronics | Bo Van der Werf baritone
saxophone | Erik Vermeulen piano | Jozef Dumoulin fender rhodes,
keyboards | Manolo Cabras double bass | Marek Patrman drums
Official Video: 'Move Them Mountains'
release JUNE 2020
'Open Form For Society Live'
Open Form For Society Live documents the live realisation of
Christian
Lillinger’s most elaborate studio recording. The project premiered
on
October 19th 2019 at Donaueschinger Musiktage and features an
ensemble of ten international trail-blazing musicians. The end
passage of “Aorta” featured on this album is taken from there. The
majority of the recording, however, is taken from the concert at
Jazzfest Berlin 2019 on November 1st 2019.
The compositions are a starting point for reinterpretation of the
piece. The aim was not to repeat the recording but rather to
completely reinvent it, as Christian Lillinger points out: “It was
important to me to keep room for variation and improvisation, and
thereby advance the musical ideas.” Naturally, the sound is rougher
compared to the studio album and its extravagant postproduction. The
recording forms part of the reinterpretation of the album version
and becomes a complement to it. “Of course, there was the challenge
to do justice to the composition with regards to the sound in this
different environment”, adds Christian. Even the sound engineer was
part of the concept. He pitched the key instruments, mixed the sound
dramaturgically or distorted the tonal image completely, all in
real-time. Ensemble changes, which arose from clashing commitments
by the musicians, was a blessing in disguise as it created the
opportunity for a radical interpretation of the music. This way, the
pieces differ strongly from their counterparts of the studio album.
Due to the changing ensemble morphing takes place and solos become,
at times, longer. The first piece “OFFS (live)” is, in fact, a
completely new composition not found on the studio recording. By
giving improvisation and variation more space to unfold, the music
overall is much more playful and richer. The audience also played an
essential part at the concert as well as for the recording, as
through their interaction with the ensemble, they helped elevate the
performance to a new level.
Furthermore, the 52 minutes of continuous playing gave the music a
different energy as every piece is played in reference to the
previous one and changes the attitude.
ALBUM TEASER
Ensemble:
Christian Lillinger – Drums (Germany)
Kaja Draksler – Upright Piano (Slovenia)
Cory Smythe – Grand Piano (USA)
Elias Stemeseder – Synthesizer, Piano (Austria)
Christopher Dell – Vibraphone (Germany)
Roland Neffe – Marimbaphone, Vibraphone, Glockenspiel (Germany)
Lucy Railton – Cello (UK)
Petter Eldh – Bass, Electric Bass (Sweden)
Robert Landfermann – Double Bass (Germany)
Ron Stabinsky – Synthesizer (USA)
Antonis Anissegos – Grand Piano (Greece)
Composition and Concept by Christian Lillinger
release AUGUST 7 2020
Creative and Improvised Music from the
Netherlands
OP 18 JUNI 1996 OVERLEED LUKE WALTER JR. ZANGER VAN BLUE BLOT
Luke Walter jr., echte naam Luk Renneboog (Antwerpen, 22 nov. 1947 – New
York, 18 juni 1996)
YO YO MEN - THE BLUE BLOT TRIBUTE BAND nam als eerbetoon aan LUKE het
nummer 'BLUNK TONIGHT' op. Luke Walter JR noemde de muziek, die Blue
Blot bracht BLUNK (blues-funk)
Het nummer Blunk Tonight werd geschreven en geproduceerd door hun
Amerikaanse gitarist en MD Marty Townsend.
Drie gouden CD's en uitverkochte concertzalen zoals daar zijn : AB
Brussel, VOORUIT Gent, CASINO Oostende en KONINGIN ELISABETHZAAL
Antwerpen bewezen hoe groot de aanhang van deze groep wel was en ook nog
steeds is.
Charlie Belair : gitaar-zang
• Chelsy en Catherine Mys : background vocals
• Jan Meyers : basgitaar
• Richard Severijns : gitaar
• Michel Moliterno ; drums.
maar ook Niels Verheest (keyboards) , Hervé Hector (sax) en Raphael
Robyns (trombone)
OPTREDENS IN PROVINCIE ANTWERPEN : Augustus Herentals - Oktober Merksem
Antoine Pierre URBEX ● Suspended
Ontdek de eerste single in avant-première !
‘Steam’, de eerste single uit het derde album van URBEX, komt uit op 19
juni. Ontdek de video hier alvast in avant-première!
De track werd op 3 juni ook gelanceerd via het Franse radioplatform Le
Gri Gri: "Vous savez, dans un milieu, quel qu’il soit, il y a toujours
des noms qui bruissent et qui s’échangent sous le manteau comme des
investissements pour le futur. Eh bien Antoine Pierre fait partie de
marché noir des blazes à suivre."
Suspended is het eerste live album van de groep, die zich intussen aan
de top van de Europese jazzscene bevindt. Het werd opgenomen in Flagey
tijdens het Brussels Jazz Festival voor een publiek van 600 personen in
de grote Studio 4 in januari 2020, en wordt uitgebracht op het Outnote
label op 11 september 2020.
LINE-UP:
Jean-Paul Estiévenart (trompet), Bert Cools (gitaar), Bram De Looze
(piano), Félix Zurstrassen (basgitaar), Antoine Pierre (drums), Frédéric
Malempré (percussie)
+ Guests: Ben Van Gelder (saxofoon, NL), Reinier Baas (gitaar, NL),
Jozef Dumoulin (Fender Rhodes)
Les Octaves de la Musique 2020
Jean-Paul Estiévenart is genomineerd voor Les Octaves de la Musique !
Jean-Paul Estiévenart werd genomineerd voor Les Octaves de la Musique
2020, de muzikale award voor artiesten in de Federatie Wallonië-Brussel,
met zijn quintet album Strange Bird (Outnote, november 2019).
Op deze opname zijn te horen: Jean-Paul Estiévenart (trompet), Romain
Pilon (gitaar), Nicola Andrioli (piano), Nicolas Thys (contrabas),
Antoine Pierre (drums) en de Amerikaanse gast Logan Richardson
(altsaxofoon).
Andere genomineerden in de categorie ‘Jazz’ zijn:
Alain Pierre - Sitting In Some Café
Eric Legnini - Six Strings Under
Julien Tassin - Momentum
YÔKAÏ - Yôkaï
Ontdek ze allemaal via de video hieronder. De winnaar wordt
bekendgemaakt op maandag 8 juni - fingers crossed !
- persbericht -
Programmatoren van 11 gevestigde festivals organiseren Bel Jazz Fest op
29 en 30 mei
De huidige crisis treft onze jazzmusici – net als veel andere
kunstenaars – hard. Door de coronamaatregelen kunnen festivals deze
zomer niet plaatsvinden, en werden ook Gent Jazz en Jazz Middelheim
geannuleerd. Maar de Belgische jazzwereld is dynamisch, veerkrachtig én
solidair. Dat bewijst Bel Jazz Fest. Met dit online festival presenteren
de programmatoren van 11 gevestigde festivals op 29 en 30 mei een mooie
staalkaart van de Belgische scene. De concerten vinden plaats zonder
publiek in de studio’s van concertzaal Flagey in Brussel, een van de
bekendste jazz-zalen van ons land.
Jazz.be
Flagey is dan wel de fysieke locatie
van waaruit alle concerten zullen worden gestreamd, jazz.be wordt de
plaats van gebeuren. Voor slechts 15 euro (en de mogelijkheid om extra
te doneren) krijg je als bezoeker toegang tot de volledige line-up: een
resem kleppers die het kruim van de Belgische jazz vertegenwoordigen.
Noord en Zuid, jong talent en gevestigde waarden, mannen en vrouwen,
meer en minder traditionele geluiden. Verbonden door de taal van
muzikale improvisatie.
Belgische jazz lééft
De jazzfestivals BRAND! Mechelen,
Brosella, Brussels Jazz Festival, Brussels Jazz Weekend, Jazz à Liège,
Gaume Jazz Festival, Gent Jazz, Jazz Brugge, Jazz Middelheim, Leuven
Jazz en Tournai Jazz Festival sturen met steun van Stilletto
PRoductions, JazzLab en VI.BE een krachtig signaal de wereld in:
Belgische jazz lééft en heeft je nodig. We wachten allemaal op de
liveconcerten die je kan bijwonen, maar je kan onze muzikanten (en
technici, leveranciers,...) nu al steunen via deze weg.
Diversiteit en kwalitatieve streaming...
De organisatoren van Bel Jazz Fest
gaan voor een rijk geschakeerd Belgisch jazzaanbod: De Beren Gieren, An
Pierlé Quartet, Nordmann, Jean-Paul Estiévenart Quartet, Bram De Looze,
Compro Oro, Esinam, DJ AliA, Tuur Florizoone, schntzl, Mâäk Quintet,
Antoine Pierre Urbex Electric, Kurt Van Herck Trio, The Brums, Manuel
Hermia Trio, Anneleen Boehme, Eve Beuvens, Casimir Liberski Trio,
Lubiana, Commander Spoon, Karen Willems, Glass Museum, Nabou en Bert
Cools!
Beide festivalavonden starten om 18.00 uur. Vanuit zes verschillende
locaties in het Flagey-gebouw, die allemaal garant staan voor een
uitmuntende akoestiek, zullen de concerten – soms deels gelijktijdig –
in hoge audio- en beeldkwaliteit worden gestreamd. Sommige concerten
worden eerder opgenomen. Bezoekers kunnen online van podium wisselen en
via chat met andere kijkers van gedachten wisselen. Tickethouders hoeven
geen noot te missen en kunnen de content tot een week na het festival
blijven bekijken en beluisteren.
… in de legendarische studio’s van Flagey
“Onze
ploeg neemt alle voorzorgsmaatregelen om artiesten en medewerkers in
veilige omstandigheden te laten werken. Flagey keert met Bel Jazz Fest
terug naar zijn roots: onze studio’s zijn oorspronkelijk gebouwd om
opnames te kunnen maken met een perfecte akoestiek. Toen voor de radio,
nu ideaal voor dit online festival,” zegt Gilles Ledure, algemeen
directeur van Flagey.
Blijvend platform
Op ditzelfde platform willen de
organisatoren ook na het festival onze diverse jazzscene in binnen- én
buitenland blijven promoten.
Bel Jazz Fest praktisch
● 29 en 30 mei 2020 telkens van 18:00 tot 00:00
● Tickets & livestream via
JAZZ.BE
● Vaste ticketprijs: € 15 (twee dagen, 24 concerten, een week lang
geldig), met mogelijkheid tot donatie
● Info & vragen via info@jazz.be
● Een organisatie van BRAND! Mechelen, Brosella, Brussels Jazz Festival,
Brussels Jazz Weekend, Jazz à Liège, Gaume Jazz Festival, Gent Jazz,
Jazz Brugge, Jazz Middelheim, Leuven Jazz en Tournai Jazz Festival
● Met sterke steun van: DB Video, Stilletto PRoductions, JazzLab, Les
Lundis d’Hortense, VI.BE, Jazz & Mo, de Vlaamse Gemeenschap, de Franse
Gemeenschap en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
● Sponsors: Payconiq by Bancontact, Kick, Piano’s Maene
Bel JaZZ Fest, een JAZZEPOES impressie
…Vrijdagavond was het en ik zat in
mijn bubbel voor de avondmaaltijd op het terras, de deur wijds open en
het geluid van de PC slechts getemperd, te weten, door het vliegenraam,
dus dat was alvast gans te verwaarlozen...ingelogd op het eerste Bel
Jazz Fest was ik, een lovend initiatief van vereende krachten, en
Festivalorganisatoren en zodoende was ik very ready to listen ook ! De
tijd was aan het aftikken tussen de spreekwoordelijke soep en de
patatten en ik hield naast de babbel met de paar bubbelgasten op mijn
terras het scherm wat in het oog…moeilijk uur is het toch ook, zo nét
als de steak en de fritjes op tafel komen hierbuiten gaat de show van
start…Mark Lefever zag ik nog verschijnen en een mij onbekende Sabine
die de presentatie begonnen.
Ik merkte direct al een
streamingprobleem zodat de beginpresentatie mij haast totaal ontging en
nadien kwam het AN PIERLÉ
gelegenheidskwartet slechts met vlagen binnen schuiven, een probleempje
dat ik voor eigen rekening nam want wellicht liepen er op PC
gelijktijdig wat te vele andere applicaties op de achtergrond. Da’s iets
wat ik na het dessert wel zou aanpakken en dat kwam wel goed ook vanaf
het derde concertje, toen ik de tijd vond om alles wat te
finetunen…eerst zag en hoorde ik nog nét een ‘bedankt om te luisteren’
van gitarist Bert Cools, het enige shot da’k van het hele tweede, een
solo-concertje mocht beleven. Achteraf blijkt dat er toch enige
technische problemen op het Bel Jazz platform waren ook en het An Pierlé
concertje werd trouwens volledig hernomen op het eind van deze
festivalavond, na het Brums optreden. Bijkomend kan je trouwens, als
betalend concertganger (slechts een luttele € 15 betaalde je voor de
beide festivalavonden !!) alle concerten nog es nabeleven via de
toegangscode die je toegemaild werd, weliswaar slechts nakijken
gedurende de komende week, maar da’s goed genoeg toch ? en mooi zo ! Zo
konden we toch nog het An Pierlé Quartet nagenieten. Een stemmige,
ingetogen, misschien ook wat sombere beleving werd dat rond het werk van
An waar levensgezel Koen Gisen en het door ons erg gewaardeerde Schntzl
duo naast An instrumentele invulling aan gaven. Een enkele keer werd het
wat lichter en kreeg de drive wat meer schwung…De interface van het Bel
Jazz Fest liet toe om te switchen tussen de twee stages van het
legendarische Flagey-gebouw en zo kon je al es op voorhand gaan piepen
naar het andere podium, zien of die act al klaarstond.
Dat had ik dus met de
BERT COOLS performance ook
kunnen doen maar nu zag ik die dus pas achteraf en stond die, en waarom
ook niet bij zulks mooi weertje ? op het dak van het Flagey waar die op
gitaar maar vooral ook op elektronica z’n wings kon uitslaan en je kon
je je met zijn tunes best een virtuele vlucht boven de hoofdstad voor de
geest halen…Een ideale setting bleek dat dakterras dus voor een
verheffend, dromerig concertje…
We gingen daarna zacht en subtiel
verder met wat jazz standards en toen werd het smoothly zomers in de
Toots studio met het puike
HERMIA-MOHY-GERSTMANS TRIO en daarbij leek het wel uitstekend
degustieven op het terras hier, al hield ik het bij een glaasje water
deze keer…Als je de verleiding laat toeslaan ben je gauw zó over de
grens, ik toch...
…LUBIANA,
een Belgisch-Kameroense kon daarna op de Django stage eenzelfde relaxe
sfeer aanhouden met haar lekkere stem terwijl ze zich daarbij begeleidde
op de kora, soms ook met wat bijkomende elektronica of stemsamples maar
voor mij hoefde haar ‘Let it be’ versie (van The Beatles) daar dan weer
echt niet bij…Hoog tijd werd het daarna voor wat meer dynamiek en actie
maar daar zouden de mannen van het
MÂÄK QUINTET zondermeer probleemloos voor zorgen. In een
samenstelling waarmee ik ze ook nog zag op de finale van het Jazz
Contest in Mechelen , verleden zomer, alwaar ze als hoofdact
geprogrammeerd stonden, deden ze hun unieke ding en je weet het intussen
wel : met MÂÄK is ’t altijd een beetje feest ! Dat contrasteerde nadien
wel even met de speelgoedwinkeltje atmosfeer van het
SCHNTZL duo die nu puurden
uit hun steeds groter wordend repertoire waar onlangs nog ‘Catwalk’, een
release uit Februari, aan toegevoegd werd. Aangenaam verblijven werd het
daar toch in dat winkeltje met een ontspannen, lekker ritme waarvoor
drummer/percussionist Casper Van De Velde subtiel tekent naast de
klankenspielerei van pianist Hendrik Lasure. Mooi hoor ! Je moet
intussen het programma wat in ’t oog houden ook want de concerten
overlappen mekaar voor een stuk maar gelukkig kan je daarbij handig
schakelen tussen de 2 podia en je ziet ook meteen hoeveel virtueel
aanwezigen d’er zich met jou daar samen bevinden, in die ruimte…virtueel
dan, dus gelukkig geen mondmasker nodig hier ! Zo zag ik Massot en z’n
maten zich nog hoempagewijs door het laatste nummer van de set ploegen
terwijl de trein van weer een ander succesvol trio zich geïnspireerd in
gang tsjoekte en ‘DE BEREN GIEREN’
blijkbaar zelfs de meeste kijkers/luisteraars naar zich toe trok. Ik
noteerde op een bepaald moment 889 bezoekers maar dat kan best ook meer
geweest zijn, ik hield echt de stand niet voortdurend in het oog….
Daar kon
EVE BEUVENS, daarna solo aan
de grandpiano op de Django stage écht niet tegenop . Zij begon daar
netjes op de voor haar geplande tijd met wat droeve luistermomenten want
haar vingers zochten geen al te te vrolijke noten op al leek er vantijds
toch een zonnestraal door de wolken te komen priemen. Ik vrees dat daar
het bezoekersaantal zo rond de 300 bleef steken al is dat ook best
aardig. Dat Alain Pierre’s URBEX
daar dan weer een flinke schep bovenop zou doen dat werd gauw duidelijk
toen iedereen zich weer naar de Toots-stage haastte .Kan het anders met
zo’n naam (URB(an)EX(ploration) dat die urban feeling hier gauw kwam
binnen sluipen nu, de cool van Miles ook en de band is werkelijk groots
al is de aanwezigheid van trompettist Jean-Paul (Estiévenart)
ontegensprekelijk een in het oor springende surplus-factor. De
publieksmeter slaat algauw weer uit naar 873 en meer…Ik hou van deze
band , een roetsjbaan is het van caleidoscopische klankkleuren en
absoluut één der toppers van deze eerste avond ! We zijn intussen al een
eindje gevorderd in die avond en Het Bel Jazz Fest heeft, zo meen ik,
intussen al méér dan behoorlijk geprogrammeerd en ook waargemaakt, tijd
nu dan om er een dansfeestje van te maken ? Da’s een kolfje naar de hand
van ESINAM van wie ik
‘Electric Lady’ erg kon smaken verleden jaar. Met een heel eigentijds
dance of is het 'trance'gevoelig geluid swingt zij zich begeesterd door
haar elektrobeat-set met dwarsfluit, keys, rhythmbox, percussie,
elektronica en loops. Een sensuele one (wo)man band is het die ik echter
maar met mate kan smaken. Ik herinner me nog dat ik ongeveer werd
weggeblazen door de loodzware bassen tijdens haar performance op Gent
Jazz, een jaar terug nu…
De set van THE BRUMS sluit
wel lekker aan daarna op die van ESINAM en is voor mij een kennismaking
met hun explosieve mix van blaaspartijen, elektronica en drums. Je denkt
daarbij in het begin heel effe terug aan het MÂÄK Quintet van daarstraks
want ze hebben duidelijk wel wat gemeenschappelijks al gaat het hier nu
wel meer de elektronische richting uit en wordt het heavy ook. Gaan we
headbangen op deze vorm van jazz en hoe noemt dit dan?... Hard Jazz ?
Vantijds is dit echter zo onweerstaanbaar en meeslepend en heb ik dat
watertje van daarstraks nu al een tijd opzij gelaten. Ook het innerlijke
verlangt immers naar wat meer heavy in het glas bij zulks zwaar weer op
het scherm ! En zo gaan we daarna tevreden de nacht in, de oren en ogen
waren gelukkig weer even onderweg vanavond en zelf bleven we daarbij wél
safe in huize KOT…Dit smaakte naar meer en morgen gaan we voor die méér
!
…intussen staan we voor DAG 2 on ook
vanavond zit er weer vanalles in het aanbod dat kan bevallen al gaat het
hier niet over drachtige moedertjes maar over ontluikend of ontloken
talent en BRAM DE LOOZE aan
de start moet zich daarbij niet meer bewijzen ook. Ietwat meditatief
start die aan de grand piano maar gelijk wordt het algauw erg levendig
en gaan de soepele vingers dartel over de toetsen. Na een tijdje wordt
het mij echter wat te stuiterig repetitief en blijft het ook in een
volgend stuk zo nog ‘nadruppelen’. Een schitterend pianist is die wel
hoor, dat staat buiten kijf ! maar ik kan het op dit moment nog niet zo
hebben, sorry….Ik ben nog niet in de mood voor deze
solo-piano-momenten…Het bezoekersaantal loopt anders al gauw op voor dit
vroege uur van de avond (naar 429), maar persoonlijk had ik dit liever
wat later op de avond geprogrammeerd gezien…
Vanavond krijgen we de presentatie
voorgeschoteld door de Nederlandstalige Margot en Hadja Lahbib van RTBF
langs de Franstalige kant. Zij kijken even terug op het startconcertje
van Bram en stellen meteen ook de volgende veelbelovende act voor : die
van trompettist JEAN-PAUL
ESTIÉVENART die we gisteren ook al zagen aantreden met Urbex , nu
met eigen quartet on stage en ook al met copain Alain Pierre aan de drums.
Sam Gerstmans, die gisteren ook al schitterde in het trio met Manuel
Hermia, begeleidt op bas en Fabian Fiorini zit aan de piano.
Het is kwartje voor de zeven maar je waant je al gauw in een veel latere
concertzaal met deze ventielenkunstenaar. Die jazzcats-sfeer voert je
meteen mee…In de loop van de avond zal blijken dat het aantal virtuele
bezoekers lager zal liggen dan gisteravond, zo scoort deze topact, zoals
ik het zag, niet veel verder dan een 589 visitors…..
TUUR FLORIZOONE verkiest een halfuurtje nadien ook het dakterras
voor z’n act en start deze in een melancholische mood. Tijdens zijn
performance wordt het bij mij weer wat bijsturen op PC want de stream
bleef nu weer wat ‘hangen’. Dat was alvast het laatste technische euvel
van de avond en werd gauw opgelost nu. Zelfs met een ‘zwaar systeem’ als
het mijne moet je toch wat opletten dat je’t niet gaat overbelasten. Ik
denk dat er hier en daar ook wat anderen dat hebben mogen ervaren en
bijregelen….Intussen werd het even wat speelser tijdens het
solo-concertje van Tuur maar bleef het al bij al vrij zwaarmoedig…Af en
toe moest ik het volume zelfs boosten tijdens de stille passages….
Bij terugkeer naar de Toots stage voor het
CASIMIR LIBERSKI TRIO moet
ik nadien zelfs even de teneur van me afschudden om er terug ‘in’ te
komen alvorens me te laten meevoeren in de meeslepende drive van dit
voor mij totnogtoe onbekende trio…
Niet voor lang echter want ook Kurt
Van Herck is weer een ander verhaal met de zeer aanwezige drummer Eric
Thielemans en een jonge Willem Heylen op gitaar in een project dat de
naam CINEMA PARADISO draagt.
Zij brengen een programma voornamelijk naar het werk van Paul Motion en
de zachte tenor van Kurt Van Herck omsluit het trio vantijds in een
Corona-bubbel, een oase van rust…nooit voor lang echter want er zijn
expressieve uitschieters …en Eric Thielemans natuurlijk… De
publieksaantal-meter zal hier niet veel verder dan 331 gaan… GLASS MUSEUM is even later
iets dat mij meer ligt. Structuur, energetisch, vertellend, deze urban
music,… eigenlijk muziek voor straten en pleinen maar ook veel meer dan
dat, een ontdekking is het ! en het publiek is duidelijk aanwezig ook
als je de cijfers bekijkt, 658 zie ik hier… Het is steeds een switchen
van de ene stage naar de andere en terwijl
ANNELEEN BOEHME intussen
solo van start gaat keer ik nog es weer naar het Glass Museum dat
boeiende verhalen schrijft….Anneleen anders weet ook te boeien met haar
zangerige stukken op contrabas, hetzij met zuivere improvisatie zoals
haar eerste tune, hetzij met haar composities. Die sensuele blues
anders, naar het einde van haar set toe, yeah baby ! Tijdens het
switchen kom ik nog even terecht in de finale wall of sound van Glass
Museum en dan is het beurt aan
COMPRO ORO, één van de publiekstrekkers van de avond zie ik aan
de cijfers (725) De nieuwe CD die er aan komt in September (artwork
wordt getoond..) kan echter niet zomaar voorgesteld worden want een
Turks guestmusician kan niet overgevlogen worden in deze Coronatijd en
zien we daar ook niet de eerste muzikant met mondmasker opduiken (de
drummer) op de scène tijdens deze 2-daagse? Gooi intussen die terrasdeur
maar helemaal open hier voor die wijdwereldse sound, warmzomers ook !
Nog voor de volgende, het concert van
N∆BOU, van start gaat zitten
er al 150 geïnteresseerden te wachten merk ik en dat aantal zal nog gauw
oplopen van bij de aanvang. Nabou (Claerhout) zet een krachtige
performance neer en weet zich geruggesteund door sterke medespelers
zoals een Roeland Celis op gitaar . Blijkbaar is er ook wat nieuw werk
maar als we wat later een bekende deun horen voorbij komen zijn we
meteen weer mee, lekker ! en wat is die Roeland Celis toch een fijne
gitarist ook ! Net als bij de concertshows heeft Nabou nu ook haar
solomoment, inclusief ‘special effects’. Best leuk voor even maar ‘k zou
daar toch mee opletten en gedoseerd houden…Al met al is het een fijne
band met, wat ik genoteerd heb tenminste, toch wat weinig toeschouwers
vanavond (351) Dat had ik vooraf hoger ingeschat…
Compro Oro, zie ik, wil graag nog wat
meer overtijd gaan maar men houdt zich hier graag aan de time-table dus
dat wordt een ‘njet’ en een ‘go’ voor
COMMANDER SPOON, een
Brussels viertal dat put uit de eerste CD ‘Spooning’.Je voelt in het
begin dat er wat zit aan te komen hier maar ’t breekt er volgens mij
niet helemaal uit. Ook de klank bij de live-stream zit me niet lekker,
klinkt ijl en te hol en zou mogen rechtstreekser zijn, zonder die
‘lege-zaal-echo’…raar is dat, bij herbeluistering nu is alles wél OK,
werd wellicht bijgestuurd, remastered?....Wat Commander Spoon zelf
betreft blijft het mij buiten de lekkere beat toch wat braaf en breekt
‘het’ nooit uit, da’s dan ..zoals ‘the beast in me’…KAREN
WILLEMS volgt, een creatief percussioniste…Aan de start met
samples en geluidjes maakt zij haar eigen klankwereld met tikjes en
slagen op schaaltjes,en troms en betokkelt ze zelfs even een
snaarinstrument, zij slaakt shouts en bedient wat elektronica…Ik vermoed
in haar wellicht een bedreven drummer maar als ik om 22:15 hr. omschakel
naar het Nordmann podium heb ik eigenlijk nog niks to remember gezien of
gehoord…Dit is duidelijk mijn ding niet...als ik dan Isolde Lasoen voor
de geest haal dan weet ik het wel hoor, het spijt me…
Op het Toots podium heeft Commander Spoon intussen blijkbaar aan kracht
gewonnen en start met een finaal nummer uit hun album….niet echt een
finaal nummer blijkt daarna want hoewel overtijds volgt er nog eentje
achter…maakt mij niet uit hoor alleen lijkt het mij wat unfair ten
overstaan van de andere artiesten zoals daarstraks Compro Oro… NORDMANN, de headliner om zo
te zeggen maar iedereen is hier headliner, laat mij dan beter zeggen
‘afsluiter’ start met een wat logge beat maar evengoed met een hoop
spacy sounds…In September komt het nieuwe album ‘In Velvet’ er aan en
daaruit krijgen we nu onder andere wat nummers te horen….strakke beats
maar ook muzikale mijmeringen zijn het…komt er onweer aanzetten of
blijft het bij een dreigende bui? Het liefst hoor ik hen als de drums de
boel gaan aanjagen, als rock komt boven drijven en de sax komt
aandringen zoals in de laatste nummers naar het einde van het concert
toe…een stomende finale en GROOVY ! Erg bizar is het dan dat je , en
da’s niet alleen bij deze finale maar bij alle acts in dit festival
nikske reactie of respons vanuit het publiek terug krijgt maar d’er is
hier dus geen publiek in de zaal met heel deze Corona-toestand-…bizar,
bizar, bizar en hoewel je dit eerste Bel Jazz Fest enkel maar kan
toejuichen en de initiatiefnemers en deelnemende artiesten bedanken hoop
ik dat we ’t geen tweede keer moeten meemaken ….
Groovy, dat leek mij ook de set van
DJ ALIA die de avond mocht
afsluiten, net als gisteren en die’k uit respect ook even een luisterend
oor gaf. Een meid met pit, dat was meteen duidelijk en hey, de muziek
die zij draaide was my thing too !
