Al een tijdje trekt Ben met dit nieuwe quartet, buiten hemzelf verder bestaande uit tenorsaxofonist Jeroen Van Herzeele, Italiaanse bassist Manolo Cabras en de Tsjechische drummer Marek Patrman, door de Culturele Centra en jazzclubs in binnen én buitenland. Na acht jaar met het vorige quartet verkoos Ben het op een totaal andere richting te gooien. Geen piano meer zodanig dat je de harmonie al niet in die richting moet zoeken. Ben gaat in dialoog met Jeroen wat meteen al zorgt voor geslaagde opener ‘3 Times nothing’. Maar let op ! Niet voor niks vermeldt Ben waar hij de inspiratie haalde voor de negen, verder geheel eigen, composities. Als je namen leest als Ornette Coleman en misschien meer nog de multi-instrumentalist Anthony Braxton weet dat je in de avant garde muziek en free jazz zal verzeilen…’True Nature’, titelnummer is er zo één… ‘Old Demons’ is dan weer een subtiel samenspel van de twee saxen, beheerst, haast op kousevoeten… en Oosters getint is ‘Mali’. Ben bespeelt die atmosfeer uitstekend door hier heel gepast de fluit te hanteren. Klinkt heel mooi ook… Verder worden we gedompeld in een hypnotische sfeer die doet denken aan ‘A love supreme’ van Coltrane. Ben vindt in Jeroen, een Trane-adept, de gepaste partner om het nummer harmonieus af te sluiten. ‘Follow your neighbour’ is dan weer uitgebreid verhaaltjes vertellen en dat gaat lyrische Ben goed af. Jeroen sluit gepast aan in de dialoog. Heel geslaagd ! In ‘Happy Widow’ mag je vingerknippend en goedkeurend een ‘yeah’ laten vallen…Jazz weet je wel…
‘Unlike you’dan doet, mede door de beginpercussie op cymbalen en de melodielijn, wat aan Chris Joris denken. Die staat trouwens mee als inspiratiebron vermeld op de binnenhoes.‘Major Step’, het volgende nummer, is waarschijnlijk een muzikaal omschrijven van die eerste stap ’s morgens uit bed, het verdwaasde wakker worden na een chaotische nacht die ook nog in de ochtenduren blijft rondspoken…en daarna haastig naar het werk toe ! Hele verhalen schieten je met deze muziek door het hoofd. Beetje eng en zwaarmoedig wordt er daarna afgesloten met ‘Transformation’.
Ben heeft met deze CD bewezen dat dit quartet klaar is voor méér, alleen mag het bijwijlen met wat meer goeie vibes en wat meer humor wat mij betreft.…