Flat Earth Society is een buitenbeentje in het Belgische jazzgebeuren. Componist/arrangeur Peter Vermeersch stichtte dit 17 koppig buiten-gewoon gezelschap. Je houdt er van of je moet er niet van hebben… I love it ! TRAP begint met swingtime music, vooroorlogse swingbands stel je je hier bij voor op deze Peter Vermeersch interpretatie van een Fud Candrix stuk ‘Mixture’. Daarna is het oogjes sluiten, stel je eigen animaties maar samen en speel ze tekenfilmgewijs maar af op een denkbeeldig beeldscherm bij dit Vermeersch titelstuk van het album : ‘Trap’. Daarna gaan we verder met een cha cha cha ritme en de lekkere stem van Anja Kowalski. Grote klasse hoor, die miss Kowalski, maar dat wisten we al….

Volgt ‘ Foreign Accents’, een Godley& Creme nummer, compleet maf met slagwerkuithalen en Anja stemdinges op een funky guitar-riff…Van de weeromslag krijgen we dan een Duitstalige ballade en op de tenen wagen we ons door deze ..ahum…Weense wals… ’Servus sagt die Schöne Stadt der Lieder’. Intussen gaat de gitaarsolo van Dacid Bovée wel raar doen maar bij FES kan je je aan vanalles verwachten ! ‘Zonk’ brengt ons dan over hoge golven met diepe dalen op en neer, op een Zappaiaanse wijze naar de overkant van een woest meer…en of we die overkant halen?...of is het eerder: wij zinken, hij zonk ?...’Woeful message from the VLF’ start daarna gevaarlijk langzaam…Behoedzaam mee om te gaan toch…Blijkt uiteindelijk een ballade te zijn van het soort : ‘gevaarlijke dreiging in de lucht, onweer op komst…We zijn dan al over de helft en dan krijgen we 'O.P.E.N.E.R.', de ontlading na het vorige…Lachende trombones, schetterende saxen, speelse clarinet…
Marsmuziek volgt…laat de tinnen soldaatjes maar stram stappen op het strenge, ritmische geluidsspel van ‘Marche des Lames’.Halverwege wordt het dan weer hallucinant, een nachtmerrie in geluiden vertaald en wederom uitstekend gebracht ! Dit zijn allemaal hooggeschoolde musici !
’Mr.Monotony’ mag dan stepdansend en onder tubabegeleiding eindigen.
Besluit : dit is geen Ceedeetje waar het grote publiek gaat van houden. Dit vereist fantasie, verdraagzaamheid en een openstaan voor Zappaiaanse toestanden. Maar.. heel, héél erg leuk !