Een laat 2004 CD die indertijd al een voorstelling kreeg op JASSEPOES.be maar niet echt een hele recensie (volledige recensies zijn er trouwens pas sinds maart 2005) en deze schijf getuigt van zo’n kwaliteit dat het jammer is dat ze eigenlijk nog niet eerder aan bod kwam. Met deze maken we dat dan weer goed want geef ze maar es een hele beluistering, deze ‘I’m a believer van ‘de Sante’ en dan geef je me wel gelijk. Een uitzonderlijk, lekkere doorleefde stem in ons Belgische blueslandschap. Relaxte, zo uit de losse pols gespeelde en vooral eigen nummers in een two parts schijf waar de country-roots en wereld muziek naast de stevigere elektrische stukken staat. Zo opent de CD al direct met de titelsong ‘I’m a believer’ met Peter op de dobro. Johnny Cash is not far away…Townes Van Zandt, inspiratiebron, is dat trouwens ook niet want ‘Rex’s blues’ is van diens hand. Mooi stukje folkblues is dat met meeslepende fiddle van Andries Boone en de harmonica’s van Steven Troch. Blijkt een meer dan uitstekende combinatie ! ‘Ego for sale’ volgt dan, de Sante gezeten op barkruk, alleen in een bedompte kroeg : ‘It’s time for thinking and drinking till the morning dew’…Vrolijker wordt het met folky ‘Don’t tell me how to do it’, weer met dansende fiddle en Van Sant nu op de mandoline. Koortje komt d’erbij met naast Andries Boone ook David Vertongen als de ‘backing vocals’…’Think I’m gonna make it by myself’, geloof slechts in jezelf en een  blaffend hondje in de achtergrond geeft’m gelijk. ‘Lost highway’, en we blijven akoestisch met de levensliedjes van Peter. Ook ‘Midlife crisis blues’ is weer zo’n unplugged nummer met fiddler en denk er de volksgroepdanspasjes maar bij. Klinkt altijd heel erg authentiek en dat voor een Leuvense jongen ! Roots muziek, zo weggehaald uit de Mississippi delta…
Kampvuur,  jongens onder mekaar, hand clappin’, percussie met de lepels op de dijen, opzwepend ritme, aangejaagd door de viool, banjo en de foot bass van Jasper Hautekiet…Mooi zo !, deze ‘The Coocoo bird’ van Clarence Ashley. De backingvocals van Andries Boone en David Vertongen vullen stemmig aan. En dan is het: so far voor het country-folk gedeelte…’Get it while you can’ laat de gitaren in contrast met het vorige electrisch klinken. De song sleept zich met droge tomdrumslagen een dikke 6 minuten verder… P. grauwt en grolt en de gitaarsolo laat het allemaal verder heel sensueel klinken, heel meeslepend nummer… ‘No, I don’t drink water, while there’s whiskey’… een ‘nijg’ nummer met een haveloze Van Sant aan de drank in het ‘Ship of fools’..Aah Aah ! En dan wellicht het mooiste uit deze sterke schijf : ‘Troubadour’ met een machtig mooie slidegitaar, de ruige stem van P. en knap drumwerk van David Vertongen. Het geheel is mooi stereo uitgemixt. ‘Mercy !’ eindigt Peter of is het de Mercie van dankjewel ?! ‘Oh my God’…en zeker zo mooi is ‘Prozac airlines’ alweer met uitstekende David Vertongen aan drums en tevens orgel. Hadden we trouwens Jasper Hautekiet al vermeld met vettige bas waar nodig ? ’Well I really don’t care you’re a straight or a gay…just shake my hand, as long as you do it your way’ Steeds sterke woorden van onze singer/songwriter…
Deze waarlijk schitterende CD wordt daarna waardig afgesloten, Peter tokkelend op gitaar en Andries Boone stemmig begeleidend op de viool…‘Are you hooked’?  I guess it’s time to stop now'… Van begin tot einde had deze CD ons in de grip. Dit is absoluut één van de pareltjes van eind 2004/begin 2005…are you hooked ? Absoluut, en more van dattum graag !'