Deze tweede van het Pascal Schumacher Quartet stort ons na een korte prelude van Pascal op een zweverige vibrafoon verder in een energieke werveling waar beide solisten (Jef Neve aan piano naast Pascal op de vibrafoon) zich uitermate goed bij voelen. De 25 jarige Pascal die eerder vorige jaren reeds aardig in de prijzen viel (in 2004 een eerste prijs én de publieksprijs op Tremplin Jazz Avignon FR) en onlangs won-ie nog in november 2005 de Belgische Django d’Or in de categorie ‘nieuw talent’) vindt in Jef Neve, aan piano, de geschikte sparringpartner voor abrupte tempowisselingen die de ‘Kitchen Story’ stoofpot weer erg lekker maakt. Teun Verbruggen op drums beroert daarbij gepast het kookgerei en bassist Christophe Devisscher troont daarnaast als keukenmeester en houdt alles in het gareel. Lichte vingers en dartel gehos over de pianotoetsen en vibrafoon in het enige stuk waarvoor Jef tekent op deze ‘Personal Legend’. ‘Flim Music’ begint als enkele regendruppels bij een fris buitje, uitmondend in een fonteintje van zomerse koelte. Subtiel bijgedrumd en steeds met dat betoverende vibes-geluid, niet moeilijk dat alles dan zo sprankelend klinkt…het buitje sterft zachtjes uit onder de vingers van Jef…Christophe Devisscher zorgt daarna voor een verkwikkende wandeling met ‘Quartz', tevens van zijn hand. De baslijn leidt het stuk doorheen de soli van Pascal en Jef, musici die qua virtuositeit niet voor mekaar moeten onderdoen.Teun drumt daar heerlijk doorheen. De wandeling rondt zich gepast af. Bestemming bereikt ! ‘Personal Legend’, het titelnummer, is een mooie ballad met een verhaal: There is a personal legend to achieve. Going further, going back, there is a Personal Legend to live…Mooi,maar spijtig genoeg wat voortijdig gedaan naar mijn smaak…de legende moet nog geleefd worden…
’You & The Night & The Music’ waarbij de pianovleugel van Jef imposant in het begin naar de voorgrond treedt, wordt gauw een podium voor de ritmesectie. Christophe vertellend en Teun daarbij instemmend knikkend tot de solisten beiden weer indrukwekkend aantreden.Tegen het einde krijgen we verdorie nog een latijnse afronder…Een stuk was dit van Arthur Schwartz en Howard Dietz en één van de twee niet eigen composities.Twee composities, daar zorgde Christophe ook voor en met ‘Sailplane’ krijgen we hier de tweede alweer.Zwevend op een briesje, zo mag een bas ook wel eens klinken… Voeg daar de speelsheid van Jef, het always light van de vibrafoon van Pascal en het cymbalenspel van Teun bij en je hebt een perfect rielekste song… Haast even perfect sluit zich daar ‘Leap Year’ van Pascal Schumacher bij aan, meer jazzy maar evengoed lekker onderuit.Tot het tempo je verder wervelt. In de studio was het evengoed zo want instemmend hoor je daar een shout van Jef, dacht ik zo ?’The Ankh 2’ is dan een licht roffelende, cymbalen plengende Teun, een prelude van het laatste nummer : ‘Los Dos Lorettas’van de hand van Mike Mainieri en geen high tempo waar je je dan wat aan verwacht maar een ingetogen gebrachte siëstajazzsong. Abrupt einde, een paar maten vroeger dan je verwachtte. …Caramba !
In het geheel gezien is deze ‘Personal Legend’ echter een terechte keuze voor deze maand. Dit is een quartet dat heel wat in z’n mars heeft met 4 buitengewoon sterke musici die samen de perfecte vier-eenheid vormen ! Draai dit op een high performance geluidsinstallatie !