Met deze derde CD (ze komen snel na mekaar !) gáát de Hoodoogang voor een podiumplaats op de vele festivals die onze lage landen rijk zijn. Uitgebreid met vijfde bandlid Walter Vos (ex Bad Blues en ex Swing Bee) aan saxen, verruimen ze hun mogelijkheden en het is een plezier om vast te stellen dat Walter dat enthousiast en op heel overtuigende wijze doet. Deze schijf, die voornamelijk reeds bestaand werk bevat, moet twijfelaars over de streep halen… deze band is here to stay en wenst vooral meer podiumwerk, hetzij in originele bezetting, hetzij idem dito maar dan met occasionele uitbreidingen zoals een Ilias Scotch (Milk, Cream & Alcohol) aan Hammond of anderen, want het is The Hoodoogang menens ! Zo draven er ook heel wat guest stars op in deze productie. Naast Ilias vinden we ‘Boogie’ Walter Otten (Boogie Workers), Joachim Meese (Solid Jive), Tim Verbist (Tim’s Blues Combo) en Henk Van der Sypt (Last Call & vanalles) terug op één of meerdere tracks en zelfs vanuit Haïti wordt de ‘Hoodoo’ als het ware aangestookt door singer Marlène Dorcéna. Zij zet alvast het vuur in ‘What about me’, zonder twijfel één der successongs afkomstig uit de vorige CD. Dan is het de beurt aan Ilias Scotch om ‘Do you need me’ uit 2003 met een smeuïge Hammondsound nieuw leven in te blazen. Mooie solo van Walter en laten we toch vooral niet vergeten om ook gitarist Fernando Neris te loven want hij bepaalt toch voor een groot stuk de ‘Hoodoosound’ Dat heeft vooral te maken met het feit dat de meeste songs door Fernando bijeengeschreven zijn…’Busted’, afsluiter van eersteling ‘Busted Sessions’ is een jazzy parel waar onze Spaanse vriend zich beperkt tot wat jazzy licks en Henk Van Der Sypt resoluut het stuur grijpt. Dat Walter Vos hier een belangrijke medespeler is dankzij zijn saxy uithalen staat buiten kijf. Voeg hier de vettige mondharmonica en de waarachtige vertelstijl van Henk aan toe en je hebt een kei van een track ! (al moet gezegd dat ‘Busted’ uit de eerste CD zéker met evenveel overtuiging werd neergezet door El Grande) Hele sterke song !
‘Go Ahead ’n Scratch’, titelnummer van de vorige schijf zet de swingers op de vloer en ook hier hebben we graag de sax van Walter er bij. De Hammond van Elias refereert naar danspaleizen… Blues ? Jawel hoor, met ‘Her & you’, slidegitaar van Fernando incluis en niet te vergeten de smoelschuiver en zangpartij van Henk weerom…
’ Slow down’ daarna is geen trage, maar wel een uitgesponnen vluggertje, swing your thing dus en laat ons dan maar meteen ook de loftrompet steken voor een ritmesectie die inleidt en alles mooi in de maat houdt. Zen Fannoy aan drums en Geert Zonderman aan de elektrische bass zijn de stille werkers. Stil maar steeds correct, niet kaal maar wel zonder overbodige franje. El Grande knipt de vingers en is very cool, zingt viriel en daar bovenop krijgen we een gitaarsolo van ‘Boogie’ Walter. Die klinkt dan weer heel anders dan de zingende gitaar van Joachim Meese op ‘Goin’ to NY’ Joachim is heel sterk en brengt een schitterende solo waar Walter Vos graag aanhaakt. Shufflegewijs gaat dit feestje goed uit de bol wanneer ook nog de gitaren van Fernando en Joachim in duel gaan ! Hebben we dan al de gasten gehad?...Bijna, want Tim Verbist gaat op ‘Sweet little QT Pie’ eerst nog op de zijn vertrouwde manier slidegewijs met de gitaar om. De sax, Hammond en samenzang maken hier het feest kompleet. Fernando omringt het geheel met zijn zweverige gitaarlicks. Mooi ! En daarmee hebben we het vertrouwde werk gehad. ‘Funk yourself’ is de eerste nieuwe song op ‘Hoodoo Deluxe’ en meteen treedt ook Fernando meer op de voorgrond. Die krijgt echter weerwerk van Walter die zich naadloos in de groep ingepast heeft, dat is duidelijk ! ‘How do you do’ is cool met bijwijlen mooie samenzang en een funky rhythm. ’Ain’t nothing Wrong’ gaat daarna shufflegewijs met de wind in de haren in open cabriolet langs de strandboulevards en een ‘Dirty Girl’ kan je daar in de late nacht/vroege ochtend wel tegenkomen. De band is warm gespeeld, de Zenne drumt funky en de Gette draait daar speels tussendoor…Spijtig genoeg heeft ‘Ain’t Gonna Be Your Fool’ buiten de lekkere saxsolo niet zo veel voor te stellen en komen we een beetje in mineur aan ‘Alles Goed?’, de afsluiter. Dat is er eentje in’ t Nederlands Vlaams maar ook wel cool. De deukhoed staat daarbij wat scheef op het hoofd, hemd drie knopen los en de handen losjes in de wijde broek…Leuk, dat wel, maar geen hoogvlieger… En de CD in z’n geheel dan? Een absolute meevaller zeker wat het oudere werk betreft en waar The Hoodoogang toont dat zij nu in deze uitgebreide bezetting, met Walter Vos erbij, klaar zijn voor méér. Talent genoeg in huis om verder te gaan ! Beleef hen vooral live, bvb. deze zomer op de festivals !