Bass Papa, da’s dan duidelijk Jan Meijers, zoals ie daar op de hoes prijkt. Goed idee ? Dat weet ik nog zo niet want Bass Papa staat voor méér dan die ongetwijfeld drijvende kracht van Jan. Bass Papa is dan wel zijn nieuwste ambitieuze project (samen met manager Wilfried Brits van o.a. Admiral Freebee) maar staat of valt ook door het verenigde talent op deze schijf. Laurence Putman aka ‘Larry’ is immers frontdame en schaart mede rond zich een aantal zwaargewichten als Steve Wouters (Last Call) aan drums en Mario Pesic (Camden) op gitaar en diepe vocals. Niels Verheest (Whodads) aan de keyboards en Nicolas Lefevre aan sax maken deze groep kompleet tot een goed geöliede swingmachine want hey, de ‘blunk’ is back in the house en waar kennen we dat nog van ? Het succesverhaal ‘Blue Blot’(waarvan Jan Meyers medeoprichter was) dat in z’n (te) korte bestaan 3 gouden albums scoorde kennen de meesten onder ons wellicht nog van kortbij en hoeft toch niet telkens opnieuw verteld? In z’n haast tienjarig bestaan (en dan heb ik het enkel nog maar over de ‘originele ‘ Blue Blot, die met charismatische Luke Walter Jr aan het roer, speelde deze band overal de pannen van het dak en bracht die ‘blunk’, dat eigenzinnige soulvolle brouwsel van blues en funk onder ons, genieters. Amerikaans getint, dat wel, maar apetrots waren wij want Blue Blot was wél Belgisch ! Ja, en dat verhaal moest er even bij want was Laurence Putman, say Larry, niet die zangeres die ook laatst nog op het podium stond met Blue Blot? Dat was nog na de Steve Clisby en Tony O'Malley periode, remember? Zij kent dus het klappen van de zweep en heeft de voice en guts om daar vooraan on stage te staan. Had Larry daar tussen ‘de guys’ dan misschien wel geen betere coverfoto geweest ? Sorry Jan, leuke pic, dat wel, maar voor die ‘groepsfeel’ ware het naar mijn bescheiden mening beter geweest. Wat meer glamour langs de buitenkant mocht wel want de muziek binnenin, ho maar,die spat er zo wel uit ! Dat begint al met ‘Undercover agent’ van Tony Joe White en dat was ook lang geen onbekende voor Blue Blot ! Strakke drums en meteen in the groove, een perfecte opener, Larry en de rest hebben er zin in ! Het eigen ‘Last call’ mag er anders best naast staan, ademt eenzelfde sfeer…en dan raakt alles gedrenkt in magie, het lijkt wel of de geest van Luke Walter Jr hier rond dwaalt. Heel sterk gezongen door Mario Pesic, deze ‘Here I am’ met mooie flarden keys en sax en dan die bass van Jan die daar doorheen dreunt ! ‘Imagine’ van John Lennon krijgt er ook een andere dimensie bij in een eigen arrangement, een waar gospel moment. ‘Good man bad’,  gitaarstrepen, rollende Hammond en een meer-sporen blazers achtergrond. Tel daar Larry en Mario bij die samen een stel lekkere stemmen hebben en dan heb je een beresterk nummer. En zo gaan we ook verder op ‘Baby, I love you’ van Ronnie Shannon en bijwijlen voorziet Mario dat alles van lekkere gitaarlicks en solo. En dan mocht het mijn part graag terug meer up tempo gaan maar dat mag nog even niet wezen.’Nothing I would not do’ van Tony Joe White is songgewijs zeker niet slecht met hier ook weer een mooie saxsolo van Nicolas maar eigenlijk zat ik meer te wachten op iets als ‘Someone told me’, zweterig en uitdagend, het ruigere werk ! En dan, terug uit de soulblues schuif, ‘If you go’ van de legendarische Nighthawks, sterk, haast ‘orchestraal’ gebracht met die huilende gitaarsolo van Mario daar bovenop en achter... Eigenlijk de perfecte afsluiter ware het niet dat we nog even te gaan hebben en gelukkig maar ook want ‘Sneakin’ Sally through the alley‘ van die andere betreurde, Robert Palmer, krijgt nu ook een heel stevig jasje aangemeten, blijf daar maar eens stil bij staan ! En ook ‘In time’ van Mario Pesic staat tegen een wall van blazers en keys, sterk doorjagende bass en drums en die gitaar van ‘m aan begin en end geeft het nummer nog wat rockballs mee…Gedaan dan?... Nog een uitstervend ‘Loveletters straight from the heart’ (Victor Young/Edward Heyman) krijgen we onaangekondigd mee…lijkt overgewaaid te komen van een kouwe kermis en een beetje verkild blijven we achter… Voor even maar want deze Bass Papa staat in z’n totaliteit toch wel erg sterk in de schoenen ! Alleen zal dit wel België wezen en krijg dit hier maar verkocht ! Ware dit apelandje maar the UK, de States of zelfs maar Holland, dan schoot dit mogelijks gelijk een raket omhoog ! Nu, soit, dit album is nog maar net goed gereleased, dus is het nog even afwachten hoe dat hier gaat ontvangen worden. Wij duimen alleszins en voorzien deze productie, bij wijze van spreken, van ons kwaliteitslabel. Als je van goeie stevige soulblues houdt en een hart hebt voor de blunk , dan haal je deze meteen in huis !