Argwanend deze CD uit de brievenbus geplukt want Mâäk’s Spirit is niet echt mijn ding, alhoewel de afzonderlijke muzikanten absoluut hun waarde hebben en zich reeds jarenlang meermaals bewezen hebben als gerespecteerde muzikanten in diverse jazzformaties en projecten maar weet je, wat Mâäk’s Spirit brengt is niet echt vingerknippend te genieten of swingt niet altijd zo de bekende jazzpan uit. Toch geven we deze vijfde van het jazzcollectief een faire en ernstige beluistering, je weet maar nooit wat er zoal te ontdekken valt ! Negen tracks staan er op deze schijf en ze zijn allen van de hand van Jean-Yves Evrard, Franse guitarist en medebezieler van Máäk’s Spirit, een hecht gezelschap dat ontstond rond trompettist Laurent Blondiau en dat heden bestaat uit zes musici met verder Jozef Dumoulin aan de keyboards, Sebastien Boisseau, toch wel aan de oerdegelijke contrabas, Jeroen Van Herzeele, één van mijn favoriete tenorsaxen en Eric Thielemans, die ik vooral apprecieer als subtiele drummer. En wat geeft die combinatie, verder aangevuld met stemmen van gasten Sophie Kokai en Samanta7, nu in dit ‘5’ project, zo genoemd omdat dit hun vijfde boreling is ? Starten doen we met het energieke ‘Sonnerie’, wat de eerste minuut heel jazzy van start gaat, maar dan verglijdt in een hoogtempo free jazz stuk, wat echter de meeste jazzliefhebbers nog wel zal weten te bekoren want is improvisatie niet waar het in jazz om draait ? Deze krijgt alvast mijn goedkeuren mee ! ‘Strange meeting’ is een discussie van een interplanetaire raad, genre Star Wars waar tussen percussie en zoekende blazers een vrouwenstem dwaalt. ‘He loves me’ declameert het kind en de electronica zorgt voor de omringende sterrenhemel. De bas stapt door het nummer om dan in een uitstervende beat te eindigen. Mijn aandacht is getrokken, nieuwsgierigheid geprikkeld en ik ben benieuwd naar het vervolg… ‘Datta Error 3’, up tempo met snerende gitaar en uitbrekende sax doet mij enigszins naar de digitale volumeknop grijpen, arme oren met die headphone er zo ingeplugd ! Tomeloze energie van jonge avant gardisten ,weliswaar géén komplete chaos maar toch een muzikale data error ! ‘Interlude’ komt daarna goed van pas, het is als een herstemming van mijn trommelvliezen… en ook de musici lijken geconcentreerd aan het herconfigureren te zijn geslagen…een trompet, ijl  en krachteloos, de rest lijkt een strijkersgezelschap in de orkestbak, nog voor het getik van de dirigent de aandacht vraagt. ‘Trois mûles bleues’ komt wat op een slappe snaar binnenwaggelen maar vindt body met bas en drums en rond dit geraamte draaien de blazers het vlees; de pezige spieren, dat is dan weer iets voor de electronica van Jozef Dumoulin. Dan komen we aan ‘Chroma’, ook Datta error 6 genoemd, met een vette maar inventieve bass, energiek en very, very indringend. Opvallend is hier ook weer het uitmuntende drumwerk van Eric Thielemans. Het nummer kent een kordaat einde en wat ook opvalt is het erg gecoördineerd verloop van de songs. ‘Datta error 9’ zou dan volgens de cover het laatste nummer zijn, ware het niet dat de player zegt dat er nóg 2 tracks resten…Deze ‘data error’ is in ieder geval heel erg rock en plaatst de componist/gitarist weer helemaal op de voorgrond. Zo intiem met de headphones op komt dit niet gans tot zijn recht, hier is volume en de indringende feel van bas en percussie op z’n plaats ! Nijg nummer !... en tot m’n verbazing zit het met deze Mâäk’s Spirit wél goed, eerlijk is eerlijk ! Hoe zit het dan met de twee volgende, niet aangekondigde tracks? Oorspronkelijk waren er immers 15 nummers voor dit project, dus wachten we wat af…stilte rondom voor de volle 4’33’’ want dus een stille track, van de weeromslag denk ik dan maar…tot track 9 het dan weer wél doet en hier waden we door een electronische ruisregen en eigenlijk door een ganse distorted wereld met stemmen die het hebben over intelligent leven in een uitstervend universum, lijkt het, waar resources, bronnen , tekort schieten om nog verder te (kunnen) gaan… Electrisch gekraak maakt er dan ook een eind aan…
Eindconclusie: oordeel niet te gauw of voorbarig maar geef deze schijf zeker een luisterbeurt alvorens een verdict te vellen.
Waarschijnlijk is dit project live echter wel veel beter te genieten dan zo, in de luie zetel en nee, dit is geen makkelijk luistermuziekje, maar wel boeiend genoeg om mee te maken. Als je dan nog een open, creatieve geest hebt die open staat voor experiment, dan is dat zeker een pluspunt ! Try it out !