Een oprecht mooi jazzalbum deze maand met ‘Song’, de eerste eigen CD van de jonge veelbelovende vocaliste uit Zuid Afrika die hier in deze lage landen haar tweede thuis lijkt te hebben gevonden. Een productie van Frits Bayens aan wiens Big Band Tutu ook als vocaliste verbonden is. Ze is trouwens ook te horen op ‘Sail Away’ van deze Frits Bayens Big Band. Deze keer echter geen uitgebreid gezelschap maar het is wel lekker toeven in de nabijheid van echtgenoot/sterpianist Ewout Pierreux en een ritmesectie met Guus Bakker aan dán  eens een percussieve, en dan weer een heel zangerige bas en een ontdekking voor ons des te meer voor Jasper Van Hulten aan de drums, subtiel, to the point en nooit opdringerig, live een band om naar uit te kijken ! Dit vertaalt zich absoluut ook naar CD in 11 songs van divers allooi en waarin Tutu zeker haar roots niet verloochent. Met ‘ Just about everything’ van Bob Dorough starten we en hier grijpt Tutu al meteen hoog : tempowissels, low voice, high voice. Bijwijlen met vibrato in haar stem, voorwaar…is de nieuwe Ella Fitzgerald opgestaan ? Verder puike Ewout aan de piano en Jasper in een bevlogen solo. Swingend begin. ‘That’s all’ laat Tutu, die intussen al heel wat jazzprijzen behaalde waaronder in 2004 nog de Zuid-Afrikaanse ‘ Young artist of the Year for Music’ prijs, scatten en brengt weerom een Ewout Pierreux sprankelend in méér dan een uitmuntende piano begeleiding. Eén van die Belgische jonge pianisten die zeer de moeite waard zijn en dat ook reeds eerder bewezen heeft in diverse formaties als ‘Jazzisfaction’, New Groove Sextet’, met vedetten als Toots Thielemans e.v.a. … Maar er zijn ook gastmuzikanten en die zijn zeker niet minnetjes. Geert Hellings aan gitaar en Bert Joris himself aan trompet in een zeer intimististische ballad van zijn hand. ‘ For the time being’ is verstillend en kent buiten eerder genoemde solisten geen verdere muzikale begeleiding. Mooie tekst ook van Suzie Scragg en een Tutu Puoane die dat erg mooi, haast poëtisch, brengt. ‘Rejoice’ volgt  met Jasper op cymbalen drummend bij een erg mooie bas, sterk gedragen door deze ritmesectie. Verder horen we hier de Nederlandse guest tenorist Mete Erker, ons verder onbekend maar wél gepast aangevuld…’Prologue to…He needs me’ is dan weer een eigen werkstuk, muziek van Ewout op tekst van Tutu , heerlijk relax ,vork op de snaredrum en lekker onderuit en jawel hoor, Tutu heeft een zalige stem om naar te luisteren…Ewout tekent daar speelse dingetjes bij en Guus onderstreept waar nodig. We blijven baden in eenzelfde sfeer met de for all times evergreen ‘You are my sunshine’, weliswaar met eigen arrangementen. Voor de tweede keer komt Bert Joris er bij, het is als de kers op de taart… En dan, en daar zaten we wat op te wachten, de (Zuid)-Afrikaanse toets met ‘Mango Picker’ . Lekker ritme waar bas en drums weer heel bepalend zijn. Zij sturen de vloed waar Ewout zich graag op laat drijven. En dan het titelnummer ‘Song’ van Jeroen Van Vliet/Norma Winstone, zachtjes voortkabbelend,  gitaar en tenorsax zijn hier ook lekker incluis. ‘A case of you’ is daarna, als tegengewicht lijkt het, heel wat dramatischer van toon en inhoud en slechts begeleid door een bas die mee de pijn in zich draagt. Van Joni Mitchell afkomstig en met heel veel ‘soul’ opgevoerd. En zo komen we dan aan afsluiter ‘Ke a go Leboga’ ,een Zuid Afrikaanse hymne, een ‘I thank you’ vanuit het ganse warme wezen Tutu Puoane, een zangeres die hét duidelijk heeft en met dit debuutalbum alvast hoge toppen mag scoren. Laten we haar dan ook heel wat (verdiend) succes toewensen en bovendien wat pluimen op de hoeden steken van die uitstekende begeleiders ! Prachtplaat !