Bij Voltaire is Candide een jonge, zachtaardige en wat naïeve jongeman die gaandeweg, met vallen en opstaan, leert dat de wereld niet steeds zo mooi en lieflijk is dan hem steeds werd voorgehouden. Candide leert daar echter mee om te gaan zonder zijn eigen individualiteit en persoonlijkheid te verliezen. Een autobiografische titel voor de eerste CD van Pierre Anckaert?

De elf nummers van het album zijn originele Anckaert composities, het nummer ‘Hoagy Bear’ bevat fragmenten van ‘Skylark’ dat geschreven werd door Hoagy Carmichael. De CD is er eigenlijk één van het ‘Pierre Anckaert Trio’, met vaste kompaan Hendrik Van Attenhoven op bass en David Barker op drums (in deze bezetting won het Trio vorig jaar de Internationale Jazz Hoeilaart contest). Het samenspel tussen Pierre, Hendrik en David is op dit album erg communicatief en bij wijlen zelfs intiem te noemen. Waarbij we graag aangeven dat Hendrik Van Attenhoven een uitzonderlijk ‘intense’ bassist is die Pierre Anckaerts’ gedachten soms lijkt te kunnen lezen. In ‘Boreal’, – een nummer dat beelden oproept en een beetje de sfeer van 'Ascenseur pour l’ échafaud' ademt, filmmuziek dus -, ‘In a Peculiar Galaxy’ en in ‘Mazurka’ versterkt Bert Joris, mooi en lyrisch op trompet, het Trio. Op het titelnummer ‘Candide’ maken we aangenaam kennis met gitaarvirtuoos Guy Nikkels. Meteen ons favoriete nummer op deze plaat. Het nummer ontwikkelt zich alsof alle muzikale ideeën en noten uitgeschreven staan terwijl het toch spontaan en geïmproviseerd blijft klinken. Het zou, als het ware, een Chick Corea nummer kunnen zijn. ‘Nostalgia on Riga Square’ heeft niks met Letland van doen maar veel met de wijk in Schaarbeek waar Pierre woont. Of hoe een creatief pianist zuiderse multi-culturaliteit, weemoed en emoties in muziek weet te vatten. ‘El Ultimo?’ mag de CD afsluiten en lijkt wel een live opname.

Als Jef Neve dè Belgische vertegenwoordiger zou zijn om op piano Jazz te brengen met een wat klassieke insteek, en Ewout Pierreux die van wat meer donkere bluesy Jazz, dan is Pierre Anckaert ongetwijfeld diegene die ritmes en klassieke harmonieën uit Latijns-Amerika en het Caraïbisch gebied het beste met Jazz combineert. We hadden het voorrecht om tijdens de recente laureatentour van Jazz Hoeilaart getuige te zijn van een tiental concerten van het Pierre Anckaert Trio. Het leerde ons dat Pierre, naast het materiaal van deze CD, genoeg klaar staan heeft voor een volgende plaat. We kijken er alvast naar uit en intussen koesteren we deze 'Candide'.