'Howlin'Bill' Wim De Vos vocals, bluesharp - 'Little' Limmy Hontelé guitar - 'Walkin' Winne Penninckx Bass - 'Magic' Frank Pauwels Drums

Het werd tijd ! Dan hebben we es een groep die de tand des tijds trotseert, zoals dat dan gezegd wordt, mét een stevige livereputatie bovendien, en de laatste CD dateert alweer vanuit 2006 ! Hoog tijd dus om nieuwe zieltjes te winnen, mochten die er nu nog zijn, want wie heeft HB in al die tijd nog niet live bezig gezien?
Zij bewezen in al die jaren dat ze een stevige show in mekaar kunnen draaien, deden dat voor de gelegenheid nog es fijntjes over in de Brusselse AB club en wij waren er natuurlijk ook weer bij, keken er naar en spitsten de oren, waren benieuwd of we ook wat nieuwe dingen zouden te horen krijgen. Niet dat zulks direct nodig was want in al die tijd schreven (vooral Wim) en kompanen heel wat aardige, eigen stukjes bij mekaar. Zij vulden daar in 2004 reeds 'Cool it' mee en 'Strike' dat er in 2006 mocht achter komen zat ook weer behoorlijk gevuld met nieuw materiaal. Genoeg goeie eigen stuff dus om een lijf-CD goed vol te krijgen ! Deze hier zit dus écht wel barstensvol en mag je gerust een dikke staalkaart noemen van wat je op een gewone live gig van HB op je bord krijgt. Veel songs dus uit 'Cool It' en ' Strike', daar bovenop nog drie nieuwe nummers én een drietal covers, nummers die eigenlijk bij hun basisrepertorium horen, maar als dusdanig nog niet eerder mee werden opgenomen. Starten doen we al direct met zo ééntje, al moet ik daar bij deze meteen ook bij zeggen dat ik die nog niet eerder hoorde. 'Next Time' , van Diamond Jay and The Rough is een perfecte beginner, je weet al meteen dat hier zweet gaat vloeien. Ik ben tevreden als ik Wim zo bezig hoor want die is vocaal heel erg gegroeid de laatste jaren, zou d'ie stemlessen gevolgd hebben ?...bij gelegenheid toch eens vragen. Aan de gitaar maken we kennis met 'Little' Limmy Hontelé, die nu de plaats inneemt van waar eens Little Chris (Van Nauw) zo graag stond... fijne gitarist die Little Jimmy, haalt niet voor niks de bijnaam 'Fenderix' ! Voor de rest zijn alle plaatsen bemand om zo te zeggen met de bekende koppen : 'Magic' Frank Pauwels aan de drums en een onverstoorbare 'Walkin' Winne aan de bass. Houen zo, mannen, deze combinatie werkt ! Op 'Foxy Little Lady' uit eersteling 'Cool It!' staan Carl Corstiens en de dametjes Mimi Dhondt en Sarah Defossez in een gelegenheids backing koortje Howlin Bill bij. Een sterk nummer is dit altijd al geweest, meteen een schot in de roos ! Daar mag een nieuwertje achterschuifelen in de swing shuffle 'Six Feet Five' en die is eveneens van een hoog niveau. Geschreven door Wim en Little Jimmy, is een nieuw songwritersduo geboren?
Vergeten we vooral de bluesharp kwaliteiten van Wim niet te vermelden, die harp rolt er vantijds uit als was het een mondhammond , best vettig ! Geen tussendoortjes en babbeltjes nu, 'My Own World', een wat CCR geplengel komt er al aan en is lang niet slecht, 'k wou echt niet oneerbiedig doen maar toch... Daarna tijd voor wat dramatiek met Frank pluizig op de Toms en het koortje is er ook weer mooi bij. 'You're gone too soon, da's een traantje plengen... Niet voor lang echter want daar gaat de rollercoaster weer en Little Jimmy geeft die de gepaste snelheid mee ! 'Bully' , uit de eerste CD is dan weer helemaal iets voor mij, groovy funk is het en Jimmy zet daar de gepaste wah wah solo bij neer. Geen GoGo girls gezien in de A.B. al zouden die hier erg op hun plaats geweest zijn ! Wim mag de song uitblazen en daarna gaan we er weer tegenaan, geen compassie ! Deze keer met de tweede cover op deze paat en da's er één van Lavay Smith, 'Queen of classic Jazz and Blues in the 40's & 50's authentic style !' Een rootsig rockertje, 'Devil and the Deep Blue Sea' noemt het en van de ene cover komt de andere maar deze volgende 'Don't you know' is wél onverbrekelijk verbonden met de vaste act van Howlin' Bill. De ophitsende zangpartij,de sterke gitaarsolo en bluesharp er bij , de doorstappende bass van de Winne en hier nog es extra gospeluithalen vanuit het koortje, voorwaar een sterke versie van deze Omar Dykes song, wordt ook niet té lang uitgesponnen wat ik al eens anders heb geweten... Mooi zo ! Even tot rust komen? Dat kan, met het 'groepswerkje', de nieuwe, pure blues 'A man 's Got to do'. Een dikke zeven minuten 'surplassen' op de dancin floor, dat kan zelfs ik met de ogen toe... Huilende harp en bleitende gitaar, the blues and nothing but the blues ! Vergeten we niet dat Howlin'Bill, zo ooit van start ging... Schwung then and shake your tailfeather op 'Remember the day', nog een goeie uit 'Strike' en nu is Little Jimmy wel erg goed op dreef ...beetje plagerig om daarna door te stoten. Jimmy's spel is daarbij nooit schreeuwerig, eerder mooi afgelijnd en gedefinieerd... 'Second Hand Shoes' is er dan weer éénje voor Frank aan de drums en geef hem dan maar es open gordijn, was het trouwens niet nét op de verjaardag van Frank dat deze live CD recording show doorging? Veel tijd heb je niet om daarbij stil te staan want 'Sipido', een laatste nieuwe én instrumental, van de hand van Wim, zet de stomende eindsprint in van deze show, al is de eindstreep nog zo meteen niet in zicht. ' You got it' da's er nog ééntje van Little Chris vroeger, en die komt er eerst nog aan , het koortje klinkt er lekker bij. 'Pick up Lines' swingt daar gepast achteraan en alles klinkt nog steeds aardig fris. Maar aan alles komt tenslotte toch een end en dat eindigen doen we in schoonheid met 'Hell Freezes Over', één der toppers uit vorige 'Strike' . En dan staan we 68,38 minuten verder, ik denk niet dat een commerciële audio CD nog veel meer kan bevatten. In ieder geval heb je hier zowat het beste wat je van Howlin' Bill normaliter kan verwachten, 6 tracks uit 'Strike', 4 tracks uit 'Cool It', 3 covers en 3 nieuwertjes. Wens je nu nog meer, ga dan vooral naar één van z'n shows kijken, en overtuig je met je eigen ogen, de oren heb ik je net al geleend...
Mijn conclusie : Dikke CD !'





 

Winus