Steven Delannoye Trio : 'Midnight Suite' |
|||
De CD begint als een Indische
raga, heel vanuit de verte glijdt de muziek langzaam binnen : de
bedachtzame tenorsax van Steven Delannoye,de zwoele bas van Yannick
Peeters en bij de eerste rimshot van drummer Lionel Beuvens is het
nummer 'Trio story 1' voorgoed aangezet. Met droge toon en beheerst
spel vertelt Steven zijn verhaal en houdt de spanning hoog. De drums
van Lionel zijn ingehouden sober in samenspel met de bas en komen af
en toe lonken naar de voorgrond met stevige beats. Met het nummer
'Trio 3' gaat het er iets helser aan toe, melodieuse free-elementen
vermengen zich, het tempo verhoogt, inside dialogen draaien rond, de
beat verstrakt. Bij 'At' neemt de bas het voortouw en trekt de tenor
mee door het zand. 'So true' is een walkende ballad met slome tonen
van lange noten en natte percussie, mallets die het wateroppervlak
lijken te beroeren. 'Play it' is een hoogtempo swingend nummer waar
de drie muzikanten naast elkaar soleren in alle hevigheid.'Os' lijkt
weer op het begin met een tampura-achtige East-achtergrond, (een
synthesiser ?), hier ook weer het contrast tussen de droge tenor, de
aanhoudende bastonen en de nat-percussie van Lionel Beuvens.
'Midnight suite' introduceert Steven op sopranosax met lange
uitgesponnen zangerige noten bolerogewijs naar meer scherpte de
hoogte in.'The Nice Ones are Gone', terug op tenor, laat Steven zich
overdonderen met stevig creatief drumwerk van Lionel Beuvens met net
geen drumsolo op het einde...'...Me', het slotnummer heeft een
stevige funky -beat en wordt na een minuut abrupt afgesloten...? de
Sequel voor een volgende schijf ?
Kris Vanderstraeten
|
|||