Tutu Puoane -vocals, - Ewout Pierreux – piano, Nicolas Thys – bass, Lieven Venken – drums

Het platenlabel VERVE bracht ooit een reeks CD’s uit met de titel ‘Quiet Now’, daarop een keuze uit de mooiste en gevoeligste Jazzballads van een aantal groten. Als daar zijn Ella Fitzgerald, Sarah Vaughan, Oscar Peterson, Jobim, … . Tutu Puoane bevindt zich met hetzelfde concept dus in erg goed gezelschap. Zelf vertelde Tutu over de titel van haar nieuwe plaat dat ze er eerder een statement mee wou maken. 'Quiet Now' zou dan staan voor ‘luisteren iedereen, nu is ‘t mijn beurt…’.
Wat er ook van zij, haar tweede CD die in de Fattoria Musica studio in Osnabrück Duitsland werd opgenomen, is een sterke en evenwichtige plaat geworden. Met zorgvuldig uitgekozen fraaie, delicate songs waarin Tutu’s Zuid-Afrikaanse roots verweven worden met fijne Jazzcomposities. Er mogen in de Jazz dan al grotere stemmen zijn dan die van Tutu Puoane, qua timing en emotionele intensiteit blijkt ze, ook hier weer, absolute top.
Opener 'You taught my heart to sing' is een compositie van Mc Coy Tyner met een melodisch erg sterke Ewout Pierreux en Tutu die met gevoel voor risico af en toe de hogere regionen opzoekt. Wat ons betreft biedt het Xhosa accent van Tutu’s Engels hier een schattige meerwaarde. 'I know you know', een compositie van Ewout is een mooi liefdeslied waarin de bas van Nic Thys al even gevoelig klinkt als Tutu’s stem. Titelnummer 'Quiet Now' van Jack Van Poll kreeg een modern arrangement mee van Tutu en Ewout en biedt de kans om ten volle kennis te maken met het kwartet.
'Mangakane', voor ons een eerste hoogtepunt van deze plaat, is een ode aan de mama van Tutu die in haar eentje twee kinderen heeft opgevoed. In moeilijke omstandigheden maar steeds met stijl en waardigheid. Het nummer wordt meerstemmig in het Xhosa gezongen, het klinkt op en top Zuid- Afrikaans en gaat van ingetogen en gevoelig naar intens uitbundig. Kreetjes inbegrepen. Een nummer waar Ewout en Tutu als schrijvers èn als uitvoerders trots op mogen zijn. Kippenvel.
'Baby, baby, baby', een lovesong van Nic Thys, met een bluesy Ewout maakt de overgang naar 'Hlompa bophello', een ander ‘Zuid-Afrikaans’ nummer. Een nummer over respect voor het leven. Met de boodschap dat een mens wat minder afgunstig zou moeten zijn, en dankbaar voor wat hij heeft.
'Old man River/Perfect life' is een gedicht van (“nothing funny about being a poet”)- Percy J.Mabandu op muziek van Nic Thys. Het nummer wordt bijna declamerend opgebouwd naar een meerstemmige catharsis en eindigt met een engelenkoortje. Tweede hoogtepunt is het wondermooie 'I don’t know where I stand' van Joni Mitchell. Het nummer dateert uit 1969 en komt uit het onvolprezen album 'Clouds'. Tutu brengt het hier sober en enkel met begeleiding van Nic Thys op (lekker vettige) electrische bass. Op deze manier Joni Mitchell coveren kan enkel als je fan bent. 'Mpho' is de naam van het dochtertje dat Tutu en Ewout samen hebben. Het nummer is dan ook liefdevol opgedragen aan haar. 'Love is the simple truth' en 'Wayne' zijn allebei nummers van Ewout op tekst van ene Suzie Scragg. Straffe Jazzcomposities met mooie vocalises van Tutu, en met de band op zijn ‘Shorters’ uit het thema terwijl de drive behouden blijft.
Naast al dat muzikale moois misschien nog even de opmerking dat 'Quiet Now', in deze tijden van downloaden, een fijne CD is om te hebben. Het doosje bevat een mooi tekst- foto en informatieboekje en steekt in een stijlvolle kartonnen hoes. Je kan er dus zowel met een goed gevoel naar kijken als naar luisteren.






 

Gi Leoni