IAN parker: guitar and vocals

??

Badend in drama liet een gekwelde Ian Parker ons na de laatste track op ‘ Where I belong’ achter. Dat was alweer in 2007 en sindsdien draaide ie voor Ruf Records nog ‘The Official Bootleg’ ineen, er volgden nog twee Live DVD’s ook maar heden blijkt deze jongen zich meer en meer toegelegd te hebben op het songwriters vak en de blues wat te hebben afgezworen. Die blues blijkt als muzikale stijl immers zowat verdwenen te zijn uit ’s mans werk en zeker uit deze ‘Demons and Doubters’ maar duidelijk heeft-ie nog wél een heel bluesy ziel !

Laat je echter vooral niet afschrikken door de zware songteksten die ‘k hier seffens aanhaal maar die zijn echter zo typerend dat ze d’er wel bij moeten…. Die lyrics zetten deze twijfelaar meer dan ooit midden in een cirkel, met de vingers beschuldigend zijn richting uit.. niet dat de buitenwereld daar verder veel mee te maken heeft,nee, de man doet het zich zelve aan, ’t zal de aard van het beestje wel wezen , zeker? Onzekerheid, schuld en boete, daar draait het allemaal rond maar Parker, en da’s z’n grootste sterkte !, weet dit alles wél heel mooi muzikaal te verpakken en als je niet naar de teksten luistert vermoedt je achter al die mooie songs zelfs helemaal de treurnis niet. Wat die teksten betreft maakt ie het ons wel niet makkelijk... Jongens, ’t is telkens een hele boterham om te slikken en dan moet je d’er (als niet Engelstalige) bovendien nog heel wat werk voor verrichten ook om dat allemaal behoorlijk vertaald te krijgen ! OK, ’t is zijn keuze om zich als singer songwriter te profileren en omdat het allemaal tóch zo mooi klinkt hebben we dan maar de tijd genomen om (althans de openingssong ‘Winding River’) om te zetten naar begrijpelijk Nederlands, heb je toch al een idee van s’mans hersenspinsels en ijverige schrijverij !

Verder maakte ik per song één aantekening en dat zijn dus dezen :



over ‘Winding River’ : Twijfels, onzekerheid en een verlangen naar eeuwigdurende liefde. Een getormenteerde ziel spreekt...

Over ‘Grow’ : Eeuwige twijfelaar zoekt kracht, is niet overtuigd van z'n slagen maar wel in het vinden van sterkte...

Over ‘Lovers and Friends’: over een aftakelende liefde, misschien maar beter dat het gedaan is voor er meer pijnlijke verwijten komen, tijd voor de aflossing ...



Over ‘Lost’ : over verloren zijn en de wil om zich te onderwerpen aan boetedoening (Gonna let salt water wash over me. My open wounds laid bare to weep and bleed !) pijnlijke zelfkastijding lijkt het me...



Over ‘Keep me Walking’ : ultieme redding door een meisje dat de middelen vindt om deze jongen nog even staande te houden,op zijn rotsachtige pad, gered van hem zelf, dat is al een mooi begin ! (You might say within her heart She holds the means to keep me sharp. She saved me from myself and that's a start...

Voor de rest muzikaal erg sterk dus, al kan je’t misschien wel even moeten smaken en opnieuw proeven, dat was alleszins bij mij het geval. De muzikale invulling, het gebruik van cello, slide en voortreffelijk gitaarwerk, opnieuw die uitstekende productie en medewerking van o.a. Morg’ Morgan aan de keys en Clive Deamer aan de drums en productie…moet ik het nog zeggen of weet je ’t intussen al wel ?..een fijne schijf !




 

Winus