Kim Versteynen: vocals
Arne Van Coillie: black & white keys
Flor Van Leugenhaeghe: double bass
Luc Vanden Bosch: drums en percussion

Kim steekt meteen van wal met een eigen nummer, 'Stepping Out', wat best aardig is en bovendien blijkt hieruit haar hoge mate van zelfvertrouwen en kunnen , zodat het je ook al meteen nieuwsgierig maakt naar wat nog gaat volgen. De begeleiders met Kim 'in the middle' (aardig gevonden...) kennen we, en zijn naast pianist Arne Van Coillie ook zowat diens vaste ritmesectie wat garant staat voor souplesse en gedegen invulling met Flor Van Leugenhaeghe aan de bas en Luc Vanden Bosch aan drums. Pretentieloos, licht entertainment van een behoorlijk niveau , verwacht geen buiten de lijntjes kleuren van dit combo dat weliswaar de verwachtingen inlost die je hier bij stelt : vlot entertainment om het genietelijk warm van te krijgen en dat mag best bij deze vrieskou buiten ! Zo volgen wat overbekende melodiëen zoals 'Autumn Leaves (hier met als bijkomende aardigheid wat Franse intro van toneelschrijver Jacques Prévert- maar dat past hier erg goed bij !) of 'Moon River' van Mancini (té licht weg walsend alhoewel de pianosolo het wat sterker maakt). Licht is anders ook 'Lazy Afternoon', very relax en mooi aangebast door Flor maar verder ook wel heel dromerig zoals weliswaar bedoeld , echter wat slaapverwekkend voor mij dan... Kim houdt anders ook wel van latin, Braziliaanse ritmes en zo kleurt 'Canção do Sal' met wat hevigere kleurtjes, al kunnen we ook hier nauwelijks van temperament spreken, een Portugese siesta is het eerder,al vermelden we hier ook wel graag de pianosolo bij van Arne. Nee, dan gaan we wél meer voor het up tempo ' One for All', da's krachtiger en zo komt Kim's mooie stem toch meer tot z'n recht, vinden wij dan, want die stem staat er wel, is fragiel vrouwelijk maar gelijk ook krachtig, warm en overtuigend ! Zo geeft Kim en haar combo ook een mooie softversie van 'Hendrix' 'Little Wing'en zo hadden we die nog niet gehoord. Flor's bas is daarbij een extra lyrisch gegeven. 'I rest my case' is dan weer een eigen nummer, een ritmisch bewegen op de metronoom en da's ook mooi vertaald door de ritmesectie. 'Melody for Alon' van pianist/componist Omer Klein krijgt dan weer terecht een heel gepaste vocale invulling (vond Omer trouwens ook) en behoort tot de sterkste songs op deze CD, Kim en het combo op z'n best ! Zo ook, naarmate we meer het einde naderen van deze eerste CD van Kim ook zeker een speciale vermelding voor ' A Girl I Know' van pianist François Boland, met eigen lyrics.. dát is het Kim ...het karakter, het femme fatal-achtige dat we ook in de toekomst graag van jou verder gaan horen ! Volwassen eindigt ze daarna met Being Green' met verder alleen maar Arne Van Coillie aan de piano, een perfect einde van een eerste plaat waarvan meerdere songs konden bekoren. Ik meen hierbij dan ook heel eerlijk dat deze schijf mij meer plezier deed dan ik eerst vermoedde dat ze dat zou doen. Geen openbaring maar best aangename vocale jazz van een jonge dame die het kan, dat laat zeker belofte naar de toekomst toe !



 

Winus