Bart Quartier vibrafoon; Bart van Caenegem piano

Bart Quartier (die dit album opdraagt aan producer Diederik Wissels, ex leraar van Bart en groots pianist/componist), en Bart Van Caenegem zijn aan mekaar gewaagd. We zagen hen al eerder samen 'in concert' en dat samenspel, dat aanvoelen maakt hen haast tot één eenheid, mooi om zien maar vooral om te horen. Samen besloten ze om in navolging van Chick Corea's 'Children's Songs' dat de Amerikaanse pianist in 1984 uitbracht maar waarvan al uitreksels verschenen op 'Crystal Silence' in 1972 ( in duet met meester vibrafonist Gary Burton !) om deze Childeren's Songs dus als inspiratiebron te gebruiken bij het maken van 'Profiles'.'De twee Bartjes' brengen dus zeer basic melodieën, ontkleed tot op het bot, kinderlijk mooi en schijnbaar eenvoudig. Bart (Quartier) omschrijft het componeren,improviseren ook, als het bouwen met blokken, soms wordt dat een huis, dan weer een boot...Miniatuurtjes zijn het merendeel van deze 24 composities, kleine kunstwerkjes als zijnde gemaakt van kant. Soms zijn die beperkt in absolute tijd en dus ook al gauw uitdovend als bvb. 'Lonely' dat vereenzaamd uitsterft of 'Brave' dat zelfs alleen maar z'n entree maakt..Op 'Fidget' bewegen de muzikanten dan weer samen als een bloem die haar blaadjes open vouwt en weer sluit. ..Die piano zo alleen met de vibrafoon, da's iets zoals kunstschaatsen on ice zoals bvb. op 'Charming' waar je mekaar naar 't einde toe los laat om dan in mooie elegance van mekaar weg te drijven...Van het pruillipje ('Sad') naar vrolijk, zie eens wat ik kan ! ('Happy') over opgelucht, speels en uitgelaten (Wild') en kinderlijk blij ('Delighted') tot wat ongeduldig en verveeld ('Boring') of van het voorzichtige verleiden van 'Tender' naar het gevaarlijkere verleiden van 'Cool', steeds weer wisselen stemmingen maar blijven noten gelimiteerd. Soms klinkt dat wat klassiek getint ('Calm') en dan weer voelt het wat etnisch aan ('Hip'). 24 tunes en stemmingen zijn het met duidelijke titels om dan ietwat mistroostig te eindigen , ondanks die titel. 'Butterflies' hult je in gedachten om dan langzaam weg te fladderen.Wanneer je de CD beluisterd hebt is het net of je een expositie van Swarovski kristal hebt bekeken. Zuiver (gezuiverd?) en fragiel. Hoe kleine dingen toch erg mooi kunnen zijn ! Of hoe rasmuzikanten van de hogere soort samen ijssculptuurtjes maken tot kunst met een K verheffen...

Winus