Steven Troch vocals & harmonica - Chris Forget upright & Fender bass - Tim Ielegems - harmony & stella guitars - Stefan decoene vintage Hudson drums

guests : Gene Taylor acoustic piano - JJ Louis Hammond B3 organ

Het lijkt er op dat het moeilijk is om een vaste bassist te houden bij Fried Bourbon waar op deze release alweer een andere naam opduikt : die van Chris Forget en die kan ik zo meteen niet plaatsen. Ook achter de drums zit niet meer Jürgen Claes van weleer al vind je die z'n naam nog bij de special guests voor de percussie op 'Lowdown Love' maar een andere ritmesectie is het dus toch met nu Stefan Decoene aan de drums maar verder weliswaar vinden we (gelukkig maar !) dezelfde vaste basis van vocals en guitar, de rotsen in de vette branding : Steven Troch en Tim Ielegems. Dat vertaalt zich weer in de gekende en voorheen ook gesmaakte basic R & B zoals we die al jaren van hen kennen, getapt alsof het komt vanuit de Amerikaanse juke-joints van weleer. Naar traditie nu ook met wat Special Guests en daar vinden we naast de al genoemde Jürgen Claes natuurlijk ook weer Gene Taylor aan de piano. Verder is het steeds een genoegen om J.J. louis aan de Hammond bezig te horen en die heb je al meteen mee op het eerste nummer 'A feeling called the Blues' en die trekt de 'Gravy Train' al direct goed in gang . De productie is deze keer in handen van Matthew Hardison van The Moon Invaders, een halve Belg maar oorspronkelijk ook uit de States (New Orleans) en deze jongen heeft de feel én the skills om het allemaal erg authentiek te laten klinken . Zo gaat deze vette trein in een jive door titelsong 'Gravy Train' om met de duwende blues van 'Blowin' my blues away' te vervolgen. Gesmaakte gitaar en bluesharp ! Het sprankelende water d'er bij, daar zorgt Gene Taylor wel voor...'Lovin' Man' , da's dan weer hossend de velden door, al is het dan maar een veldweggetje deze keer (de song 'host' er door in net geen 2 minuten.) Mooi gitaarwerk van Tim brengt je dan door de wat rauwe 'Storm' ballad.Vermelden we hier eveneens weer graag het Hammond gordijn van J.J. louis bij en ja, ik ben een liefhebber... De Fried Bourbon trein gaat dan weer in versnelling. 'Diggin' a hole' drijft je in een Western Shuffle gegarandeerd de dansvloer op en in de keuken aan de afwas mag en kán dat shufflen best ook ! Goed op dreef dan is het met 'Kiddo' fijn jiven, we zitten intussen ergens halfweg en aan kruissnelheid. De baspartijen van nieuwkomer hier, Chris Forget, hebben ons intussen al overtuigd, deze jongen zit op z'n plaats bij Fried Bourbon ! Die bas duwt anders deze wagons nu rustig maar overtuigd verder in 'Lowdown Love', samen met de basdrum en de handclaps van Jürgen Claes en Matthew Hardison die de felle gitaarlicks van Tim naar een extase begeleiden. De vocale partij van Steven gaat daarbij voluit door een zwaar gedempte mike, 't is hier nog steeds 'that tsjoeke tsjoeke trein feeling !' Dat het daarna even uitblazen wordt met de gezapige blues en de bleiterige bluesharp van Steven op het alltimes love thema van 'Nine below Zero',(cover van Alex 'rice' Miller)...Ja, dat mocht wel even ! Ook hier weer Gene Taylor in de back en verder ook een gevoelige Tim op guitarworks. Omdat deze gravy train nog een paar staties te bollen heeft, wordt het vuurtje dan weer voorzichtig opgestookt . Heel gepast zingt een koortje van Gene Taylor, Jean Le Clerc en Tim Ielegems ter ondersteuning van Steven door de 'Budget Lodge Blues'. En dan gaan we als vanouds door een doorstappende boogie, ingevuld door de goed geplaatste roffels van Stefan Decoene en natuurlijk die steeds lekkere smoelschuiverij van Steven. Da's ''Out of Town'.Die gitaar blijft dan onverstoord verder stappen met 'Your King is coming'. Een locomotief is het die de wagons afgehaakt heeft, met verder enkel de lowdown vocals van Steven en diens mondharmonica die deze, door spierkracht aangedreven draisine in het spoor houdt ! Aan de volgende wissel echter pikken de anderen dan terug heel geslaagd aan voor de grande finale om samen deze Gravy Train' uit te bollen maar dat daarmee dit feestje dan werkelijk gedaan is, laat deze 'Turn your damper down' (van Jerry 'boogie' Mc Cain) zelfs hélemaal niet vermoeden !
Je vraagt je soms af of er met de elementaire juke joint blues van Fried Bourbon nog veel te doen is ?...Wel, deze 'Gravy Train' toont toch maar weer dat het kán, dankzij het songwriterstalent en de go ! die deze jongens al jaren in het zadel houdt ! Jawel, ziehier de eerste Belgische voltreffer van 2012 !
 

Winus