Howlin' Bill vocals, harp - Little Jimmy guitars - Waylon Waters bass - Uncle T drums

Deze schijf zat er aan te komen ! Smaakmaker was de vorig jaar op vinyl verschenen 'Howl' en die gaf reeds een voorproefje. Geen wonder dus dat je op deze full CD alle nummers dáárvan hier ook op terug vindt. Da's aardig natuurlijk want op vinyl is een kras zó gemaakt en nu stel je dus een aantal nette songs ook meteen veilig want in een digitale groef gebakken deze keer. Makkelijk zat ook want voor de vijf nummers van 'Howl' verwijs ik dan ook graag naar de toenmalige recensie (al kom ik er telkens wel even op terug..) . Blijven er natuurlijk nog 7 te gaan en dan ben ik erg blij dat starter 'Rat race' meteen bij m'n favorieten van deze schijf komt te staan. Het pompende ritme, de catchy gitaarriedel, de donkere voice en de levensles van the workin' man, ja, een sterke start is het wel. Dan mag je natuurlijk niet direct gaan verzwakken en dat gebeurt ook niet met 'Turn out the Light', een gevaarlijke 'watch me' stapper met, op Hammond, de uit de jazz overgewaaide guestkeys van Koen Geudens. Die jongen zie je nu wel mee en meer op de bluespodia, als vaste member van Deja Blue, ook al in 't oog te houden... Pfoe, ik krijg het al warm en we zitten nog maar aan track twee ! Niks aan te doen dus want met de fijne retroswing 'Bellboy John uit voorganger 'Howl' (op deze versie wéér met guest Koen aan de piano) sta je meteen terug te shaken.Blijf daar maar staan want ook met 'My Baby' (die doet me wat denken aan de 'Mr.Right' van Little Chris vroeger...) wordt het hossen. Rocken tussen de dialoog van gitaar en mondharmonica in een opwindend, wat zwoel stompend tempo.Ja, 't moest er van komen hier : voortijdige zweetlozing gemeld ! En 't is nog niet gedaan want country deun 'A date with the devil' laat je verder draven. Ambiance ! Dat was d'er nog eentje van 'Howl', net als opvolger 'Night Nurse' die het ietsje kalmer aan doet. Hip shaken of jiven, aan jou de keuze maar 't is wél weer een catchy melodie. Op hetzelfde pad blijven we in het zadel met 'Fifteen years' en die hoorden we nog niet eerder.Het sterke pompende 'Howl' gaat daarna heel wat vetter en zo hebben we't eigenlijk liever. Sterke song maar dat vonden we vorig jaar ook al. 'So close' is dan een snelle plakker die ondanks de tempowissels toch ook erg naar Santana smaakt. Niet naar de gitaarsound, nee, maar op één of andere manier denk ik telkens weer terug aan 'Black Magic woman' van de Carlos... 't is hier slow time, sexy time, dat maakt 'Get outta My Life' ook al duidelijk, das eveneens een snelle plakker, schuifelen is er hier echt niet bij. 'Bill's day off' is daarna, als aanloper naar het gaatje, een gesmaakte instrumental van én met de hand van Little Jimmy. Fijne gitaar en die song kan je overal zetten : als starter, als 'interludium' ergens in 't midden of hier, zowat aan het einde. En dan worden we aan 't echte end nog even mean. 'Hurt my Child' is een duidelijke waarschuwing : don't mess with my daughter, you better think twice ! De gitaar grolt er wat gevaarlijk bij en de mondharmonica heeft een dubbele bodem.Het klinkt zeemzoet maar pas op, het kan bijten ook ! You can better listen to what daddy says ... Het uitstrijken van die gitaar aan het einde, da's net hetzelfde, heeft ook die feel... Bon, ik sta hier intussen al met een aardig stapeltje 'Howlin' Bill' Ceedeekes, vijf tel ik er (al zit daar wel een voortijdse demo bij) en één vinylexemplaar. Voor mij is deze 'Date with the Devil' CD eens temeer een bevestiging van het kunnen van deze mannen, een 'I am here to stay' statement en ik mag bij deze oprecht zeggen : ik heb er weer van genoten ! Ooh, nog even meegeven dat de productie in handen was van Little Jimmy Hontelé en Kris Wouters (..de broer van?...) die eveneens op wat nummers voor de backing vocals zorgt.Voila, daarmee weet jij het ook...

Winus