Koos Wiltenburg Group : 'hands on' |
|||
Van de Nederlandse Koos Wiltenburg Group verscheen eerder in 2009
'What a wonderful day for the blues' en, hoewel we ze nooit eerder
hoorde, zal het best wel met het gitaarstempel van Eef Albers er op
gedrukt zijn. Dezelfde bezetting met hoogwaardige musici waaronder
weer Eef Albers aan elektrische en akoestische gitaren brengt nu
'Hands on' en, hoewel crossover, kunnen we ze best onder 'jazz'
rangschikken want, al gaat deze bal niet op voor alle tracks, d'er
zitten best genoeg jazzelementen tussen. Eef is een toonaangevend
Nederlands gitarist al doet z'n naam zo meteen geen belletje
rinkelen. Hij nam onder eigen naam en met de Eef Albers Band een
aantal CD's op maar is vooral een veelgevraagd gastmuzikant, speelde
of werkte samen met o.a. componist Rogier Van Otterloo , bassist
Stanley Clarke en pianist Christoph Erbstosser en blijkt zo
gereputeerd dat de band soms aangekondigd wordt als de Koos
Wiltenburg Group featuring Eef Albers...een grote meneer dus maar
laat ons de andere muzikanten ook eens voorstellen en daarbij meteen
maar beginnen bij de man die de band z'n naam geeft : Koos
Wiltenburg zelf.Da's een professioneel muzikant met veel studio en
theaterwerk die eerder oa samenwerkte met Georgie Fame, Lee Konitz
en Toots Thielemans, ook al geen beginner dus ! Uit het befaamde
Nederlandse Metropole Orkest komen dan rietblazer Leo Janssen die
eerder ook in de Eef Albers Band zat en drummer Arno Van
Nieuwenhuize die verder ook in popgroepen speelde met oa Fay Lovski.
Aan percussie wordt die bijgestaan door Senegalees Mamour Seck die
heel wat ervaring meetorst. Zo musiceerde die naast Hans Dulfer en
Jan Akkerman uit eigen (Neder)land maar ook met kleppers als Youssou
N'dour en met David Murray ! Laatste maar zeker niet de minste in
het gezelschap is gitarist Thomas Zoetelief, een laatbloeier op
gitaar en producer van deze 'Hands on' die vooral thuis
geregistreerd werd, bij Koos dan ... Voorwaar een puik gezelschap om
op je concertpodium staan te hebben ! Zoals gebruikelijk loop ik met
jou langs de tracks van de composities die allen, op één na, door
Koos werden gecomponeerd. En zo starten we tegen een Latin
achtergrond in 'Touchdown', met krachtige gitaarlijnen na de
saxsolo, een inventieve bas en dat alles mooi omkadert door de
percussie die extra warmte toevoegt. Meteen een sterke entrée !
Trager van tempo en vertellend, met een voorangsrol voor de gitaar
van Eef volgt dan 'Watching and Waiting', en nu begrijp je al meer
waarom Eef zo geroemd wordt, een karaktergitaar is het. 'Time's Up'
komt dan wat onstuimiger en vat alles dan duidelijk in een meer
jazzy én catchy tune. De tenor van Leo Janssen is helder en ook de
solo van Koos rolt vlot je oor in. 'Wereldser' en vooral ook
Afrikaanser wordt het met 'Katharsis', aan de start met Leo op de
African Flute, die met de diepe warmte van het binnenland wordt
aangeblazen en zo de juiste stemming treft. Een zangerige bas en de
percussie van Mamour Seck kleuren de song verder mooi aan, waar
staat die cocktail hier?... Back to jazz is het dan met 'Ginza' en
daar mag de sax scoren in een funky, grootsteeds rhythm en zo horen
we 't zelf ook graag. Drums en percussie stuwen je verder en het
sterke, uitdagende, gitaarwerk van Eef maakt verder af. Tijd voor
wat rust daarna want 'Sierra Moon' vraagt een luisterend oor en de
gitaren gaan akoestisch. Leo blaast nu de klarinet dacht ik zo, in
deze verder rustige muzikale vertelling... 'Estrellas' vervolgt dan
weer warmbloediger en zo krijg je wel een heel gevarieerde CD. Een
Spaanser getint nummer lijkt mij, dat gelijk rustig voortkabbelt
maar ook heel wat sensualiteit in zich meedraagt zodat je het er
warm van krijgt, mooi ! En in hetzelfde elan gaan we voort met
'Spanish Thoughts' en da's dan de enige niet Koos Wiltenburg
compositie op deze schijf. Het is er eentje van Leo Janssen die in
een Spaanse sfeer strelend, wat ingehouden, komt te soleren. 'La
Cité' danst daar vrolijk achteraan, Leo solerend op de tenor en
Thomas Zoetelief nu ook helder, als koel sprankelend bruiswater op
de solo gitaar. De akoestische gitaar op het end lijkt me wat te ver
naar achteren gemixt maar 't is wel weer een mooi nummer... Maar als
ik mag kiezen dan geef je voor mij dan toch liever het weer erg
sensuele 'Feels like Going Home' dat zo lekker doorzakt.
Winus
|
|||