Marjan Van Rompay altsaxofoon; Dieter Limbourg tenorsaxofoon; Bram Weijers piano; Janos Bruneel contrabas; Toon van Dionant slagwerk. Gast: Paulien van Schaik zang

Zacht aangeblazen neemt de eerste van de Marjan Van Rompay group een wel heel erg mooie start met 'Dirty September' waarin naast de blazers ook de piano van Bram Weijters ons weet te verleiden , Bram, ons bekend van allerhande uiteenlopende projecten, van z'n eigen trio over Dez Mona tot Hamster Axis of the one-click Panther, om er maar enkele, maar wel opvallende van te vernoemen, zit mooi in het geheel van klanken en kleuren en je hebt met deze start helemaal niet de indruk dat het hier om een debuut-CD gaat. Ook graag wat punten voor alweer een uitstekende Toon Van Dionant die ook al veel ervaring mee brengt, net zoals Janos Bruneel, aan bass, die mee bij 'Hamster' in de groep zit.Dieter Limbourg op zijn beurt, is een oudgediende en één der keurblazers van het BJO, maar ook, wat mij betreft, één van de opvallende klassebakken van het High Voltage Sextet en maakt dit selecte gezelschap kompleet en je moet het meteen Marjan mee geven, zij weet zich te omringen met een fine fleur aan muzikanten alwaar zij zich, als zij het waar maakt met deze plaat, zich meteen een speldje mag opprikken, als zij hier blijkt bij in te passen dan...Wat mij betreft maakt deze 'intro' dat echter direct al waar ! Marjan is trefzeker, genereus met de partijen ook die zij arrangeerde voor haar mede bandleden die ook in 'Dyson' mooi aan bod komen en die 7'32'' lijken zo te zijn gevlogen...In 'Waltz for Sander' staat zij als een dartele vlinder een heel stuk alleen tot de band komt meewalsen met een zangerige Janos aan de warme bas en een meeslepende Bram Weijters. Je hebt intussen wel door dat Marjan oor en voorkeur heeft voor melodie, zij schreef trouwens al de composities op deze verzorgde schijf (mooie kaft met foto-ontwerp van Antwerps stadsfotograaf Jasper Léonard !) en komt tegemoet aan de zucht van heel wat liefhebbers die zoeken naar melodische harmonieën in een jazzlandschap dat vandaag de dag daar niet veel meer om lijkt te geven... 'Reykjavik Excursion' is nog zo'n vertelling, een verhaal waar Dieter, als tweede stem aan sax, voor Marjan de loper uitrolt. Trillend, wat emotioneel, vertelt Marjan haar verhaal dat verder opgepikt wordt door Bram waarna Dieter haar vaderlijk terug binnen haalt.De drive van de bass en de drums maken dat het niet zo melig klinkt zoals ik het hier vertel...Een beetje droevig, met een hart dat nauwelijks bonst volgt dan 'Feel What's Real' en ik had me bij die titel eigenlijk wat méér levensvreugde voorgesteld. De overtuigingskracht komt echter pas na de solo van de piano, waar Marjan kracht lijkt uit te putten. Toch mooi, alleen wat te ingehouden, lijkt mij toch. ' Kill Your Darlings' schept daarna meer verwachting na de intro en het stuwende karakter van de drums is de force die meer dramatiek toevoegt. De bas van Janos breit daar mooie lijnen tussendoor en ook Marjan glijdt soepel als de zomerse wind in golfjes daar doorheen. 'Home' kan daarna een verlangen zijn, is expressiever en gooit dialogen open. Bij de vele glanspianisten die ons landje intussen rijk is, gooit ook Bram Weijters hoge ogen, hier weer eens het bewijs. Wat mij betreft is dit één van m'n lievelingsmelodieën op deze plaat. Al gooit ook 'Aiming' deze CD verder open met alweer een vragende Bram Weijters aan de start, maar waar Marjan nu voluit in meegaat. De stemming zit goed, dat voel je meteen en de ritmesectie draagt dit schitterend mee langs gans de lijn. Besluiten doen we daarna op deze eerste van Marjan met de lekkere blues van 'Bam Bam's Baby Blackbird Blues' alwaar zij alle gène van zich lijkt af te spelen. En, als je't al helemaal niet meer verwacht, komt gueste Paulien Van Schaik (zuster van Joost Van schaik, de Nederlandse topdrummer?) daar ook nog aan. Het nummer met haar staat immers als een bonustrack op de CD want past als enige gezongen compositie niet echt in het geheel. Het blijkt verder wel een zeer geschikte outro met die mooie karakterstem van Paulien, zoet gevooisd, net zoals de altsax van Marjan. Die zet met dit eerste album van haar een silhouette neer, gefeathered' met zachte randen maar met duidelijk karakter inside ... We kennen intussen al enkele vrouwelijke Vlaamse saxstemmen waarvan die van Sara Meyer (oa Saxkartel) ons ook al goed bevalt, wees dus welgekomen Marjan, in dit jazzlandschap waar ook jij niet zal mis in komen te staan...Dit is een fijn en meer dan genietelijk debuut van een artieste en dat vanaf de start al, laat dat intussen wél duidelijk wezen !


 

Winus