Nathan Daems: tenorsax, sopraansax
Bart Vervaeck: gitaar
Fulco Ottervanger: piano, keyboard
Sebastiaan Gommeren: contrabas
Simon Segers: drums

Op Gent Jazz 2011 lieten ze horen dat ze als groep flink wat in hun mars hebben en daar terecht stonden, maar het schoof niet altijd allemaal even goed in elkaar. Op deze cd, opgenomen in april 2011 en gemixt in september, pakt de mayonaise elke keer.
Het begint al bij Moo! (barak) dat invloeden verwerkt van psychedelica van rond 1970 en beelden oproept van woestijnen, slangenbezweerders en vliegende tapijten. Het hangt bepaald niet als los zand aaneen, het is een coherent geheel dat net onsamenhangende zweverige toestanden vermijdt.
'A Tinge of Colour' sleept je langs een trage intro mee in een kleine suite waarin de ritmesectie met gepaste keuzes en accenten de ideeën begeleidt van blazer, toetsenist en gitarist die elk met eigen klankkleur het voorplan innemen. Zonder nodeloos ingewikkeld te worden verdiepen de muzikanten zich fijntjes in de kleurtinten die Daems voor ogen heeft.
'Rashko' laat zich associëren met achtervolgingsscènes van sixties en seventies movies als Bullitt en aan Pink Panther humor. De tempowisselingen zitten perfect, het vertragen en versnellen, bijna outfaden en weer aanzwellen blijven elkaar heerlijk opvolgen. Het nummer krijgt zonder erg vet te worden ook nog een flinke dosis spacey funk en het vermengen van stijlen levert een sterk lang nummer op met een stevige structuur. Breed grijnzend keren we terug naar het thema.
'Tehina Libanaise' lijkt na twee stukken van meer dan tien minuten wel een kort kinderliedje. Even toch, want halverwege besef je dat je weer met een stukje degelijke jazz te maken hebt met invloeden van New York over Afrika tot het Midden-Oosten.
Na deze vier composities van Daems volgen er nog twee van Ottervanger, één van Daems en de standard 'Alone Together' van Arthur Schwartz.
'Koekel Ziet Alles' van de toetsenist speelt met de kracht en dreiging van zware gitaarrock, maar schakelt soepel over en weer naar muziek uit de drogere streken bij de Middellandse Zee. De psychedelica zijn weer niet veraf.
Met 'Bhooshani Business' zitten we weer in een langer stuk van Daems. Het sluit heel goed aan bij 'Koekel Ziet Alles', maar blijft met ruim 11 minuten dus lang niet zo compact. Er is plaats voor een stevige drumsolo, gitaarsolo en lekker toetsenspel. De ene luisterbeurt wil je misschien passen voor weer nog ’s een lang nummer, de andere keer kan je er graag in meegaan.
De laatste 2 nummers overtuigen van de eerste keer dat je ze hoort. Het trage 'The After Renovation Lack' sleept je mee in een bijna Lynchiaans sfeertje en 'Alone Together' krijg je zoals je ’t echt niet had verwacht.

De WERF heeft weer een aanrader in de lijst van jazz-cd’s.

 

Danny De Bock