|
|
|
Composed By [Compositions/improvisations] – Ab Baars, Ig Henneman
Tenor Saxophone, Clarinet, Shakuhachi – Ab Baars
Viola – Ig Henneman
Ab Baars en Ig Henneman hebben zich voor de cd Autumn Songs gebogen
over een terugkerende periode, een jaargetijde. Zij hebben
inspiratie geput uit vnl. gedichten, een lied en de kleuren van de
herfst. Baars en Henneman zijn levenspartners. Wellicht hebben hun
inspiratiebronnen zo hun betekenis voor hen beiden en voor elk
afzonderlijk. Zij voegden hun associaties samen in muziekstukjes
waarop zij eigen ideeën uitwerken. En het resultaat is een prachtige
cd.
Baars en Henneman zijn beide grote namen in de Nederlandse
improvisatiescene. Hij zocht het al gauw in de jazz en de
improvisatie, zij ging van klassiek over pop daar naar toe. Sedert
de jaren '90 spelen zij samen en elk ook in uiteenlopende andere
formaties. Zij plukken nu dus al een tijdje de vruchten van hun
onderlinge band.
In de natuur is de herfst het seizoen van de vruchten en de cd opent
met 'Brows of Morning' geïnspireerd op 'To Autumn' van William Blake
dat de vruchten van de herfst bezingt. Het is éé van vier
seizoensgedichten van William Blake die kunnen gelezen worden als
een metafoor voor de stadia in een mensenleven of voor fasen in de
seksualiteitsbeleving. Baars-Henneman bezingen schijnbaar vooral de
vruchten van jarenlange gedeelde creativiteit. 'Brows Of Morning'
klinkt als een rustige, beschouwende ode waarin veel warmte schuilt,
maar een koude wind kondigt de winter aan. Het in acht nemen van
eindigheid dringt zich echt wel op. Het eerste nummer van deze cd
zet de toon voor een verzamelinkje kunstige werkjes geïnspireerd
door een kleine, persoonlijke bloemlezing van herfstgedichten.
De twee muzikanten spelen met de mooiste kleurenpracht. Zij kunnen
zo sierlijk spelen als prachtige watervogels kunnen bewegen, zoals
op 'Nine and Fifty Swans'.
'Autumn Songs' nodigt uit om een cultuurbad te nemen en rustig maar
intens op te gaan in een klankenstroom van beelden en gevoelens. Wie
dat wilt, spoort in tijden van internet snel de gedichten op
waarnaar de muzikanten verwijzen. Maar je kan je ook zonder wel één
en ander voorstellen.
Herfst is het seizoen waarin de stroom van sappen moet stokken. Wat
daarnet nog vlot ging, begint te haperen. Dingen gaan wringen -
tegenwringen. Bladeren lossen hun takken en gaan dwarrelen, vliegen
mee met de wind, gaan liggen en waaien weer op. Als woorden bijeen
geblazen en weer uiteen kunnen gedachten en overpeinzingen alle
kanten uit gaan, weer richting krijgen, die opnieuw verliezen. Dat
zwiepen kan je heel sterk horen in 'It bends, it sways'. De wind die
verschillende gedaanten aanneemt kan zuchtjes aanwaaien, maar ook
zingen, zoals 'Winter comes to hush her Song' vertelt. Er is ook de
rijkdom van vruchten die in de herfst te plukken zijn. Of je dat nu
letterlijk neemt of figuurlijk, feit is ook dat je niet kunt
behouden wat je hebt verzameld. Daarover gaat 'The Heavy Cargo'. De
gang van bepaalde zaken is niet tegen te houden, dat is zo logisch
als dat soldaten moeten sterven aan het front, zie 'The Clouds go'.
En wie wolken zegt, zegt regen, op deze cd 'Rain Curtains'.
Baars-Henneman weten met avant-garde kamermuziek heel wat te
verklanken.De improvisatorische aanpak van deze muzikanten belet
niet dat elk stuk aanvoelt als àf en doordrongen van veel meer dan
persoonlijke invulling. Omdat Baars ook op de shakuhachi blaast,
lijken Oosterse en Westerse inzichten zicht te vermengen.
Inhoudelijk en technisch samen sterk, dat noemen we klasse.
Danny De Bock
|