Flygmaskin is een wat vreemde naam voor deze groep muzikale vrienden. Het is als een gevleugeld tuig dat een jaar of twee geleden uit het brein van pianist Sebastien Willemyns is ontsproten. Het vliegt met lyrische kronkels in het nieuwe CD-album « Fall ». Van origine is hij van klassieke oorsprong en vliegt verder op zijn eigen koers : de landingsbaan is lang niet in het zicht voor dit ongewoon kwartet dat jazz met lyriek, ritme en betovering pepert.
Om zijn betoverende composities volop tot zijn recht te doen komen, verzamelde de pianist Sebastien drie complementaire instrumentalisten rond zich. Op diatonisch accordeon vinden we Julien de Borman (Turdus Philomelos en Klezmic Zirkus). Voeg daar een gelouterde jazzritme-sectie aan toe met Wouter Roggemans (drums, percussie) en Pierre Greco (contrabas) en het ‘vliegmasjien’ heeft alles in huis om ons mee te voeren op een onverwachte reis.
Sébastien Willemyns heeft goed geluisterd naar Keith Jarrett of Esbjörn Svensson. Op de Cd staan ook enkele lange stukken van 10 en 13 min en voorzien van de nodige climax en repetitieve elementen. Alle muzikale stukken roepen telkens een andere sfeer op.
Zelf omschrijven ze zichzelf als volgt : “De polsslag van de drums en de snaartrillingen van de bas kloppen onder de huid. Het accordeon ademt in en uit, van tenen tot vingertoppen. De piano stapt en danst, nu trots, dan broos glijdend tussen luide klanken en geruisloosheid. « Fall » is het bewijs dat muziek, zoals het vogeltje op de tak of het neerstrijkend blad in de herfst, met zachtheid en precisie landen kan.”