Bass – Hans Andersson
Drums – Jonas Holgersson
Music By – Jacob Karlzon
Piano, Keyboards, Synth, Programmed By – Jacob Karlzon

Zaterdag 18 mei komt een Zweeds trio naar Rataplan dat daar misschien geen tweede keer zal spelen. Als je ziet hoeveel lof de cd 'More' al te beurt viel, dan valt te verwachten dat deze groep binnenkort alleen nog in grotere zalen te zien zal zijn. En een ticket wat meer zal kosten.
De piano trio-formule van piano-bas-drums is in jazz al decennialang een populaire en één die enorm veel variatie toestaat. Beroemde pianisten als Bill Evans en Oscar Peterson maakten er veel geprezen muziek mee toen jazz nog heel populair was en er nog niet zoveel vakjes bestonden. Keith Jarret gebruikt(e) de formule graag om jazzstandards te herinterpreteren. Intussen is het al een tijdje de gewoonte om met dit format zowel standards te spelen als over vakjes heen te kijken en ook oa pop- en rocksongs in een jazzuitvoering te brengen, maar net zo goed wordt er graag originele muziek mee bedacht. In dat laatste geval past het etiket van jazz vanwege de keuze van de instrumenten en de aanpak: de creatieve mengeling van compositie en improvisatie die kenmerkend zijn voor jazz. Brad Mehldau, The Bad Plus en Vijay Iyer Trio zijn voorbeelden van de lichting die - elk met eigen klemtoon en voorkeur - met originele stukken alsook pop-en rocksongs en jazzstandards grote namen zijn geworden.
Jacob Karlzon nu houdt het met zijn trio bij eigen composities plus bewerkingen van stukken van oa U2, Nik Kershaw en KoRn. Met de cd 'More' zetten ze een flinke stap vooruit. De eerste cd 'The Big Picture' was al een mooi schijfje, maar met 'More' moeten ze veel meer zieltjes kunnen winnen. De recente cd is er ook één van een pianotrio dat fijngevoelig, romantisch, energiek en toegankelijk klinkt, maar nu hebben ze een krachtiger sound, een overtuigender identiteit en lijkt de toegankelijkheid de mogelijkheid te bieden om aan publieksverbreding te doen.
Jazz moet voor veel mensen gezellig of warm genoeg blijven om in de smaak te vallen. Jazz mag meeslepen, maar niet nerveus maken. Er mag spanning in zitten en complexiteit, er mag virtuoos gespeeld worden, maar niet àl te hoekig, laat staan agressief. Voor deze grote groep mensen die wel wat jazz kan smaken is 'More' een perfecte cd. Deze muziek sluit net zo goed aan bij Scandinavische krimi's als bij zomerse jazzfestivals. De eigen stukken zijn speels en ideeënrijk genoeg om menig jazzaddict te bekoren en tegelijk kunnen ze de gelegenheidsliefhebber aanspreken omdat ze op een toegankelijke manier invloeden verwerken uit pop, rock, metal en electro. Het zou niet hoeven te verbazen als een stukje van cd-opener 'Running' nog opduikt in een tv-serie of 'Nilha' in een radioprogramma op Radio 1 of Klara. 'Dirty' heeft dan weer iets vet als Rammstein en de uitvoeringen van 'The Riddle' van Nik Kershaw en 'Here To Stay' van KoRn zorgen voor een herkenbaarheidsfactor die op veel mensen impact kan hebben. Energiek en krachtig spel wordt op een goed gebalanceerde manier afgewisseld met tragere tempo's en gevoeliger spel. 'Between Us' nodigt bvb uit tot een romantisch moment, een liefdevolle overpeinzing en 'Departure' tot een stapje zetten, een bezoek aan een disco of zo.

'More' is een cd van een pianist die aan een stijle opmars begonnen schijnt te zijn. In Rataplan in Borgerhout komt hij met een andere drummer dan op de 2 cd's, de Zweed met Turkse roots Robert Mehmet Ikiz. Wordt het trio zo nog meer één van deze tijd van globalisering en interculturele samenwerking? Rep u naar Rataplan en ontdek het zelf !
 
Live mee te maken eind oktober, begin november.




 

Danny De Bock