Kenny Werner piano | Hein van de Geyn bas | Hans van Oosterhout drums

De nieuwe schijf van Kenny Werner komt uit op 10 mei 2013. Deze keer geen soloplaat noch een big band plaat maar een jazz-triobezetting. Het zijn de vaste begeleiders van Toots Thielemans, te weten Hans van Oosterhout (drums) en Hein Van de Geyn (bas) die met Kenny Werner (ook al eens bekend bij Toots) lekker samenspelen. Op de frontfoto zie je de drie muzikanten op wandel in een grazig weiland, mogelijk in de staat Nedersaksen waar de plaat werd opgenomen.
Het is een afwisselende CD geworden maar verre van een klassiek jazztrio. Er zijn rustige (soms heel rustige) en uptempo nummers. Ze beginnen gedwee met Paul Simon’s ‘Sound of silence’. Je herkent het pas na ruim 5 minuten en dan zitten we maar in de helft van de song. Een mooi begin is dat. Verder is er nog één classic ‘There will never be another you’ in een snel tempo gespeeld. De meeste nummers zijn van de groep zelf met stevige inbreng van maestro Kenny Werner. Hij speelt meestal piano maar een enkele keer ook op sfeerscheppende synthesizers in het nummer ‘In the heart’ dat haast klassiek aandoet met strijkers. Omdat ze al zoveel samen hebben gespeeld met o.a. Toots erbij willen ze nu eens iets anders doen door enkel in de studio met mekaar te spelen als trio en zien waar ze uit komen. De beste stukken worden vakkundig opgenomen door engineer Chris Weeda (ook al bekend van bij Toots). Op de binnenhoesfoto zie je ze samen het resultaat beluisteren achterover leunend in de sofa en Chris vooraan aan de knoppen.


De plaat is opgenomen op 19 en 20 mei 2012 in Osnabrück (Dtl) en Hein schreef de liner notes. Het komt erop neer dat ze gewoon spelen en hoe ze een standard kunnen ontleden zonder het stuk uit elkaar te laten vallen. Eén nummer is van Kenny zelf ‘Elegante’ en dat spelen ze van het notenschrift. Voor de rest spelen ze geïmproviseerd en goed luisterend naar elkaar. De ene keer lukt dat goed en de andere keer weer niet. Op de plaat staan natuurlijk wel de beste stukken.
In ‘Dot dash’ hoor je de druppels vallen door Kenny's mannier van piano spelen met een tempowisseling tot een swingend einde. Kenny tokkelt de snaren van de piano in het laatste nummer ‘Raising the bar’ en Hein past zich vlot aan.

'Collaboration' is een plaat die groeit en beter wordt om ervoor te gaan zitten luisteren maar kan ook dienen als achtergrond. Maar ook dwingt deze plaat je tot luisteren. Geniet ervan. De plaat heeft een lekkere sound want geengineerd door Chris Weeda. Het is weer eens iets anders van Kenny en zijn trawanten. Het zal goed zijn in een kleine jazz club zoals er in België wel enkele goeie zijn. Het is leuk om deze doorgewinterde muzikanten aan het werk te zien en vooral te horen.

 

Michel proesmans