Ruben Machtelinckx Acoustic baritone guitar and compositions
Thomas Jillings Reeds and compositions

Ruben mocht met 'Faerge' in 2012 een zachte , rustgevende CD maken die wij toen omschreven als 'innemend mooi' en 'met wonderlijke pracht'. In duo met Thomas Jillings, de tenor van het Jazzcontest 2012 winnende Jennik Verlinden Quartet, doet-ie dat nog es fijntjes over met een CD die, wat mij betreft, eerder met ijsheiligen en de winter te maken heeft dan 'Faerge' ,toen wij die betitelden als : 'poësie van/voor ijsheiligen'...Zo start, traag schaatsend over uitgestrekte ijsvlakten, met slechts een flardje wind in de rug 'Dit' en dat sleept je mee in een tijdloze rit tot wanneer er mijmerend en tweestemmig  boterhammetjes gedeeld worden onder een heldere hemel en een stralende zon...Het blijft koud maar de vriendschap die van 'Weer zien' straalt is een onmiskenbare warme factor hier. Een meer klassiek stukje is 'Tune Out', heel zacht en fragiel aangeblazen waarbij Ruben het tempo behoudt en Thomas als een vlindertje (ijsvlindertje?) daar rond fladdert. 'Schaterhout' lijkt , titel gezien dan, iets dat je lachend samen bij mekaar sprokkelt maar is eerder iets ernstiger en de conversatie tussen blazer en snaren gaat aanvankelijk gelijk op...tot de blazer woordeloos valt...'Wi Sla Wa' plant kaarselichtjes in de eerste schemer en Thomas Jillings vertelt weer gevoelig een levensliedje....Ruben valt ritmisch in en bij...
'Herzog' zou het snijen kunnen zijn in een ijsblok, mooie figuren makend in wat eens water was en weer zal zijn. De sax is lyrisch, graveert door een breekbare massa, het gitaarspel van Ruben giet kleine beekjes over het ijs, heel kunstig ronde vormen toevoegend...'Schets, stellen wij ons voor, is dan het beschouwende stukje, het kritische bekijken van het ijssculptuurtje van daarnet....'Allemaal goed' wordt dan het aanvatten van de tocht naar huis toe, vastberaden maar toch ook minzaam, wakke plekken vermijdend om heelhuids over de bevroren vlakte te geraken om daarna met een gelukzalige vermoeidheid dagverhalen te vertellen rond de winterse stoof thuis... Zo komen we tot 'So it has come to this', de ogen vallen dicht, het ijs hangt dik aan het vensterglas tot....een onverwacht spanningsveld zich opbouwt, opbouwt....Ijskristallen dwarrelen als een wolk naar beneden, wat overblijft is de oorverdovende stilte...
 

Winus