BackBack : 'BackBack III' |
|||
Het zal al wat jaren geleden zijn maar we zagen ze vroeger reeds in
KC Nona en toen lieten ze al een goeie indruk na met hun energieke,
ongewone triobezetting zonder bass. Een krachtige blend van vrije
improvisatie, jazz en rock, ja , ons kan het bekoren ! Intussen
zitten we aan het 3e album in eenzelfde bezetting en dat klinkt soms
als ware het filmscores bij één of andere detective film of
feuilleton zoals bij starter 'Joe' of in 'Heat', de sequel daarvan.
Beheerster kan het ook zoals in het aftastende, behoedzame 'Black'
of 'Anneke', een tragere 'ballad' alwaar Marc De Maeseneer een zware
lijn op de achtergrond bromt met de baritonsax en Filip (Wauters)
daar de woorden bij tekent op gitaar. Giovanni Barcella aan drums
is, zoals we hem kennen van bij bvb. Moker, steeds zeer beweeglijk
aanwezig daarbij, roert in de potten en schept subtieler uit in die
tragere stukken. Viriel en cirkusachtig kan het er aan toe gaan
zoals in 'Stoepestraat' waar de mannen een gevaarlijke act opvoeren
in de piste en da's een meer geïmproviseerd stuk. Blijven we in die
circusomgeving dan kan dat ook met wat gevaarlijk balanceren op de
slappe koord en hier wordt het trio bijgestaan door de bijzondere
pianist Christian Mendoza. Koord dansen zonder brokken maken heet
dat in 'Tautavel' en dan overtrekt het weer : Filip danst in de
regen, de sax zet ook wat danspassen neer en Giovanni loopt daar met
de paraplu tussendoor, da's de track '128' en da's een lekkere
groove die je mee je hoofd laat bewegen. 'Rumble' klinkt ook als een
echte song, wordt aankondigend energiek ingezet door Giovanni en dan
gaat BackBack de polonaisetoer op ! Drie passen vooruit en twee
achteruit, drie passen vooruit en twee achteruit... de sax gaat
uitgelaten aan het soleren en pfoeh !, daar krijg je het écht wel
warm van ! Het is dat we aan het eind van de plaat zijn dat de
polonaise van daarjuist op een zijspoor gekomen is en daar, in de
'Outro' komt alles stilletjes aan terug tot rust, geluiden sterven
uit...
Winus
|
|||