Deborah Langman : vocals - Gregory Page: guitar ,vocals - Sky Ladd : grand piano - Josh Hermsmeier : drums - Daniel Rhine : upright bass - Chris Klick : flute, clarinet, sax - Guido Belcanto : harmonica

Deborah Langman vond in de Armeens-Ierse zanger/producent Gregory Page de ideale companion begeleider naar haar album ‘Help me Out’ dat binnenkort komt te verschijnen Feit is dat ze bevriend raakten na een kennismaking bij een concert van Gregory Page in de Tilburgse Paradox. Muzikaal zaten ze duidelijk op eenzelfde golflengte, vandaar dat de uitnodiging kwam om naar San Diego af te reizen om aldaar in de befaamde Studio West het album op te nemen. Gregory maakte zelf al eerder de grote oversteek, woont al jaren in Californië... De naam Gregory Page deed hier anders nog niet eerder een belletje rinkelen maar de man is wel degelijk een succesverhaal met z’n sympa voorkomen, charisma en tedere levensliedjes. Hij maakte zelf al meer dan 20 albums sinds 1990 en dat na een voorgeschiedenis van baantjes allerhande, van taxichauffeur tot kok…. In Nederland trekt-ie volle zalen, in België is die om zo te zeggen’minder bekend’ … Alleszins heeft hij wel degelijk z’n stempel gedrukt op ‘Help me out’. Hij produceerde, speelde zelf gitaar en zingt zelfs een enkele keer mee (op ‘love made me drunk’) Deborah geeft aan de start trouwens al meteen mee welke richting ze uitgaat met het eigen ‘That’s what I do’, een traag inwalsend jazzy stuk in an old style tradition. Deborah zelf en Sky Ladd, de pianist, schreef er de muziek bij. Vandaar gaan we naar het vertellend chanson van ‘Right or Wrong’ een singer songwriter thing van Gregory Page en als het een andere instrumentale invulling had met nog een fiddle d’er bij zou je aan populaire country kunnen gaan denken. Dat Deborah, die we voordien slechts kenden als vocaliste naast Guido Belcanto ook wat van die kant zou meebrengen naar de plaat kon je verwachten want van liefde en levensliederen moet ze’t hebben. ‘Pardon me’ is het door Deborah vertaalde ‘Neem me niet kwalijk’ van Belcanto en da’s hier ondanks de wat ondeugende tekst, echter veels te braaf naar mijn smaak. Dat heeft ook wat met de muzikale omlijsting te maken en dan doel ik hier vooral op de (blok)fluit van Chris Click. ‘Help me out’ is dan de korte titelsong, slechts met de begeleiding van wat roffelwerk van drummer Josh Hermsmeier en met enkele gedichtsregels ingeleid. Het heeft een jazzy inslag maar ik weet verder niet wat hierbij te denken…een hulpkreet? (zie ook de hoesfoto met de reddingsboei...)’(I’m afraid) The Mascarade is over’ maakt het me makkelijker want dit betreft de ferme song die Sarah Vaughan ook ooit zo schitterend zong. Nu, dat lijkt me moeilijk om over te doen maar toch blijft het in deze uitvoering ook een lekkere ballade, mooi vertolkt door een zangerige bass en een piano die meer overtuigt dan eerder, zonder hierbij meteen de loftrompet te steken. Deborah zingt dat gevoelig genoeg, vergelijken heeft trouwens geen zin met de machtige tremolo van Sarah Vaughan…We vervolgen met een andere ballad en onvermijdelijk denk je dan aan Nat ‘King’ Cole terug, jawel het low tempo van ‘When I fall in love’ schuift nu voorbij. Daarna gaan we gelukkig voor de afwisseling naar het uptempo ‘Afro Blue’ van Mongo Santamaria, met een zwoele latin inslag en dat is een lekker swingend nummer. Laat ons daarbij even die andere geweldige,maar instrumentale, versie vergeten want ooit maakte Coltrane deze ook al legendarisch !We zitten al even over de helft dan als ‘Deep Song’ daarna opduikt, een wat somber lied, Billie Holiday op het lijf geschreven en ook Deborah Langman weet de juiste atmosfeer hierbij op te roepen. Heel gepast komt daarbij de sax invallen, mooi zo ! Atmosfeer, warmte dat krijg je ook met het mooie ‘Love made me drunk’, da’s er weer eentje van Gregory Page, in die old time tradition en met een New Orleans feel bovendien, daar heeft die klarinet natuurlijk ook wat mee te maken. Gregory komt even Deborah bijstaan aan vocals op z’n eigen,typische vertederende wijze, gevoelig, ja…Tijd is het dan om af te sluiten en dat gebeurt gepast met de Parsons/Emer cover ‘If you go’ .Bassist Daniel Rhine mag deze aanbassen, blijft hierbij trouwens de enige begeleider en de geest van Peggy Lee is wel héél dichtbij nu. Als we het rijtje American singers afgaan dan denk ik dat Deborah Langman daar wel kan naast staan. Een innemende,warme plaat, deze ‘Help me out’ waar Deborah zeker kan mee uitpakken al zagen we misschien graag wat méér eigen werk. Aan de andere kant staan hier wél kanjers van (niet zo evidente) standards op in een voortreffelijke uitvoering !




 

Winus