Sarah Klenes, zang en percussie; Annemie Osborne, cello en zang; Thibault Dille, accordeon en zang; Tcha Limberger, viool en zang; Michel Massot, euphonium, tuba, trombone en zang; Kristof Hiriart, ttun-ttun en zang

OakTree won Jong Jazztalent Gent 2013, wat hen 10.000 euro opleverde en een podiumplaats op GentJazz 2014. De erkenning stelde hen in staat om zich sneller te ontwikkelen dan mogelijk was geweest zonder. Het concert op het festival werd een heerlijke cd-voorstelling. Daar waren ook de drie gasten bij die meespelen op een aantal nummers op de nieuwe cd, nl. Kristof Hiriart, Tcha Limberger en Michel Massot.
Voor Massot was het eerst een beetje vreemd geweest om bij OakTree betrokken te raken. Hij heeft nog in een trio gespeeld met Fabrizio Cassol en André Klenes, de vader van zangeres Sarah. Dat was in 1984, toen was Sarah nog een baby. Intussen heeft zij jaren gedanst en nu is zij met stem en beweging in uiteenlopende projecten actief. Celliste Annemie Osborne speelt in gevarieerde bezettingen improvisatie, jazz, folk, wereldmuziek en kamermuziek. Thibaut Dille speelt accordeon, hij won in 2009 de Toots Thielemans Jazz Award. De projecten waar hij in meespeelt gaan terug op traditionele Portugese en Baskische muziek, op Franse chansons en jazz.
Het lijkt dan ook onwaarschijnlijk dat in de interne keuken van OakTree de vraag rijst of de muziek genoeg jazz is. Evidenter is het voor deze drie om een liedje te maken over koken en daar vrij bij te associëren, zoals op 'Kitchen Mandolin'. Daarbij zet Massot de lippen aan de trombone en roeren zich de klanken van cello en accordeon terwijl Klenes en Osborne enthousiasmerend zingen. Als Klenes woordeloos verdergaat, scat zij bijna. Liever dan een enge definitie van jazz te gehoorzamen volgt zij de raad van David Linx om een eigen folklore uit te werken. Deze aanpak leidt op de hele cd tot muzikaal avontuur dat de luisteraar de hand reikt en wil meenemen in een klank- en kleurrijke wereld. Een waar veel wordt gezongen, soms in teksten, vaak louter met klanken. Dromerig 'En el viento', danserig met 'Lindas flores', passioneel in 'Huit de nuit', gelovend in verandering met 'A change is gonna come' van Sam Cooke.
Zoals gezegd dragen ook de gasten hun steentje bij, elk op 2, 3 composities - hier en daar zingen zij ook. Tcha Limberger heel fijn op viool in 'Entre les lignes' en aanstekelijk vrolijk in 'Oufti Oufti'. Kristof Hiriart brengt met zang zijn Baskische achtergrond mee in 'Parfois la nuit' en 'Gau' waar hij de ttun-ttun bespeelt. En Massot bespeelt, hoeft het gezegd, behalve de trombone ook fantastisch de tuba.
Dat een brede waaier van invloeden wordt vermengd en verscheidene stemmingen worden verklankt maakt mee de rijkdom uit van 'well'. Deze cd illustreert met grote levenslust hoe samen putten uit diversiteit tot schitterende nieuwe werelden kan leiden. Een aanrader, fijn verpakt met artwork van Nina Reumaux.





 

Danny De Bock