Ergens in Februari, begin dit jaar , zal het geweest zijn toen Ingrid Weetjens en haar band Ruby afzakte naar de Mechelse JaZZZolder en wij aldaar al wat uitreksels mochten horen uit een later te verschijnen CD.
' Sweet Devil' dat nu het nét verschenen Eepeetje 'Novae' mag aansteken hoorden we toen ook en dat doet direct terug denken aan toen . Dat heeft alles met sfeer te maken, hier bijvoorbeeld de zacht funky one, die je meesleept in mooie harmonische muzikaliteit. Niet echt te verbazen als je merkt met welke klassebakken Ingrid zich telkens weer weet te omringen. We hielden altijd al van trompettist JP Estiévenart die zich dit jaar ook weer in vele gezelschappen positief liet opmerken. De ritmetandem met Lara Rosseel aan de bas en 'zachte' Lionel Beuvens aan de drums, da's een bekende die al enkele jaren meedraait in dit gezelschap en dat bijzonder subtiel doet. In Mechelen kweet drummer Jelle Van Giel zich trouwens toen ook uitstekend van die taak maar da's ook een jongen die je in 't oog moet houden, doorbrekend talent ! Koen Geudens aan piano is de jongste in het gezelschap, niet opvallend aanwezig, moet ook niet in dit Ruby verhaal ,maar wel beheerst en to the point meespelend in het geheel dat draait rond de composities van Ingrid. Zo werd deze 'Sweet Devil' toen opgedragen aan haar man en dat is terecht een mooie popdeun, vind ik trouwens zelf beter aanslaan dan de eerste single 'Armor', die wat verder volgt. Eerst krijgen we echter nog een paar andere liedjes. Het mooie 'Puppeteer' bijvoorbeeld , ook opgenomen op de Luikse,Waalse compilatie 'Jazz World ' van dit najaar, dat vervolgt in een dromerige atmosfeer. Daar zorgen de bas van Lara en het cymbaalwerk van Lionel dan weer voor en JP Estiévenart weet daarbij fijntjes de vocalen van Ingrid te onderlijnen. Persoonlijk val ik echter vooral op het meer uptempo New Orleanse van 'Homeland' dat ook breder instrumentaal ingevuld werd met een aantal uit de bijkomende guestblazers : Marjan Van Rompaey, Bart Borremans, Vincent Brijs, Dree Peremans. Lekker jazzy ook met die gedempte trompet van JP en het scatten van Ingrid zelve ! Die gedempte 'Miles' trompet komt ook weer voor in het tragere, wat sensuele 'Armor', de eerste singel dus, wat trager verhalend maar ook nooit echt uitgesponnen, àlle stukken spelen trouwens haast allen onder de 4 minuten lijn en da's mooi ook zo want soms dreinen (gezongen) songs te lang door. Hier vormen die songs echter een strak gehouden geheel zonder dat je daarbij het gevoel hebt dat ze 'ingebonden' werden ook. Afsluiter 'Shy one' is er ook zo ééntje, een wat snellere ballade die dromerig wordt en mede door het fijne stemmetje van Ingrid daarbij mee opgenomen wordt in de Ruby wereld, een wat sprookjesachtige omgeving die mij wat doet denken aan een Alice in Wonderland verhaal...Een mooi, verzorgd EePeetje is het geworden , schattig, charmant zonder teveel zoetigheid ! Wedden dat je d'er ook voor valt?...