JAZZEPOES jaZZZolderblad - ARCHIEF 2024 : APR-MEI-JUN

voor het volledige JaZZZolder-archief click hierboven de tab

JaZZZolderArchief 2024

Bezoek ook eens de YouTube Webstek van de JaZZZolder !

je (her)beleeft er optredens van en op de oude JaZZZolder !

ARCHIEF INDEX TRIM2


26/4/2024	Marco Marcelletti Trio
12/4/2024	UMAX (Utrecht Musical AXperiments)

Vrijdag 12 April 2024 concert 1 19:30 - concert 2 21:15 hr

UMAX (Utrecht Musical AXperiments)

Edwin Berg: piano
Stefan Lievestro: bas
Jean-Clair de Ruwe: drums

Utrecht Musical AXperiments is een platform van de Utrechte pianist Edwin Berg en drummer Jean-Clair de Ruwe. Berg bevindt zich muzikaal gezien op het snijvlak van jazz, klassiek en geïmproviseerde muziek. Hierin is hij op zoek naar elasticiteit, vrijheid en neemt hij zijn luisteraars mee in een klankdroomuniversum waarbij Bach, nujazz en minimal music worden verweven in pakkende, eigenzinnige composities en hedendaagse versies van evergreens.
De muziek van Berg kenmerkt zich door de gestage en dynamische gelaagdheid en complexiteit die in het moment opbouwt, doorontwikkelt en die het publiek persoonlijk raakt.

commentaren - recensie(s)

…Er is iets met Bach en jazz, dat hoor je wel meer terugkomen bij muzikanten in binnen en buitenland. Van het expliciete ‘zo klinkt Bach in Jazz’, genre François Glorieux ben ik niet echt een liefhebber, maar muziek die subtiel doorregen wordt door klassieke riedels kan ik best wel hebben en zo lijken we meteen van start te gaan ook, met Berg solo aan de piano. Een Michael Jackson tune plakt er dan achteraan en bas en drums vallen bij in. Stefan (Lievestro, bas) gooit zich daarbij op de voorgrond en dat mag wel hoor, ferme bassist is het ! Jean-Clair de Ruwe (drums) zal vanavond niet echt zó uit de band springen maar is wel steeds gepast aanwezig zoals het hoort en da’s toch ook mooi ? Een leuke starter was dat, mooi gearrangeerd en van harte gespeeld door vakman Edwin Berg. Een tweede tune is dan een eigen compositie, Wolfgang Amadeus Mozart geïnspireerd en die gaat eveneens vlotjes de gehoorgangen in. Mooi zijn de franjes die Stefan daarbij aan z’n basinterventies breidt. Edwin houdt ervan om bekende liedjes ‘opnieuw uit te vinden’ , ze door frisse arrangementen een nieuw leven te geven. Zo doet-ie dat ook met het magistrale’ Laat me’ van Ramses Shaffy , alweer met die zangerige bas van Stefan tussendoor. Mooi hoor, maar een jazz concert lijkt dit (tussen haakjes) intussen niet te gaan worden… Een Hollands biertje, ‘Grolsch’ rijkt dan de titel aan voor wat volgt, iets met ‘Vakmanschap’ (met een lachje erbij natuurlijk, in dit Mechelen van de wereldberoemde Carolusbieren … En dan gaat het voor mij fout want de prima pianopartijen worden uitgebreid met niet zo’n geslaagde, aangeblazen melodicadingetjes, jammer…

Maar helaas gaan we verder op het ingeslagen pad van volksamuzement al is Jean-Clair de Ruwe nu wel zeer aanwezig op drums en cymbalen, een voor de rest te vergeten stukje muziek wordt het en ik hoop dat het gauw gaat beteren ook... ‘Come Closer’ draaft even later echter ook al zo voorbij en is een vingervlugge spielerei want Berg is wel een kei op de toetsen, dat wel. Alleen blijven de jazzbeluste én zeer zeker aanwezige liefhebbers in deze set alvast wel op hun honger zitten en daar verandert het ‘Bluesette van Toots, ondanks het vriendelijke voornemen van Berg helaas niks aan. Meer als ‘sympathiek’ kan er van mij voor dit concert dan ook niet vanaf…

Winus

Vandaag drie muzikanten uit NL waarvan we gastsolist Stefan Lievestro uit Rotterdam op bas en drummer Jean-Clair de Ruwe uit Den haag reeds kennen uit vroegere Jazzzolder locaties (?) Het is toch altijd opvallend met welke animo deze Nederlandse artiesten zich kunnen presenteren en dan vooral de pianist Edwin Berg uit Utrecht. Hij bespeelt met bravure niet alleen onze vleugelpiano maar ook op een met mondbuisje aangeblazen melodica. Umax staat dus voor Utrecht Musical AXperiments. Ze spelen twee verschillende sets waarvan ik alleen de tweede heb gevolgd.

Ze beginnen met een heerlijke versie van “Hey Jude” van The Beatles dat we ook mogen meezingen. Heel mooi en apart is de versie van “les moulins de mon coeur” (windmills of your mind) van Michel Legrand met ietwat onhandig 1 hand op melodica en 1 hand aan de piano. Opvallend is het oogcontact van pianist met bassist. Wat kan Stefan heerlijk flamboyant soleren op de contrabas. Hij werkte al met grootheden als Philip Catherine, Freddie Hubbard en Pat Metheny en aardig wat in NL met Michiel Borstlap, Harmen Fraanje. Jesse Van Ruller en Jasper Blom… Ook heel leuk en groovy is zijn eigen werk ‘eenmaal andermaal’. Een jazz standaard zoals ‘the way you look tonight’ van Jerome Kern mag ook niet ontbreken en dit katapulteert ons naar de jaren ’30 met Fred Astaire.We krijgen uiteraard ook een Bach prelude in C mineur: indrukwekkend pianospel en diep gebogen aan de piano. Edwin Berg deelt de zaal in 3 delen en we zingen mee op een classic “Bye Bye Blackbird”: bom bom aaaah ! Er werden aardig wat cd’s verkocht van Berg solo en ook van het fusionkwartet Gizmo.

Michel 'de Proes' Proesmans (JaZZZolder)

Vrijdag 26 April 2024 concert 1 19:30 - concert 2 21:15 hr

Marco Marcelletti Trio

Marco Marcelletti: piano
Federico Stocchi: contrabas
Gionata Giardina: drums

Marco Marcelletti Trio is het trio onder leiding van de gelijknamige 23-jarige pianist en componist, gevormd door gerenommeerde Italiaanse muzikanten, wiens artistieke activiteit zich sinds vele jaren concentreert rond de stad Brussel.
Het project stelt originele composities voor met een hoog lyrisme en intensiteit, maar ook momenten van collectieve improvisatie, met een duidelijke esthetiek gebaseerd op een aandachtig onderzoek naar geluid, harmonische fijnheid en sterke melodieën.
En als de setlist het hoofdverhaal is, zal het de taak van de muzikanten zijn om de basis te leggen om te verrassen, zowel zichzelf (zij maken in zekere zin ook deel uit van het publiek) als het publiek zelf.
.

commentaren - recensie(s)

…Helder, als fris licht sprankelend bronwater openen dit trio Italianen de de set met ‘A Place in the Sun’, een eigen compositie van Marco Marcelletti en meteen weet je’t dan wel, een oorstrelend concert zal het hier worden ! Van de band kennen we enkel Federico Stocchi (contrabas) , onder andere uit het Jazz Contest 2017 , met de band Awkwords toen en daar viel die al op met z’n eigen composities ook. Verleden jaar dan zagen we hem hier ook al in een meeslepend concert van het Nathan Surquin 4tet dus da’s meteen al een zekerheid, deze jongen ! Gionata Giardina (drums) mag dan wat later ‘Development’ inzetten, een meer uptempo nummer maar wel eentje van een onmiskenbare klasse en wat een prima pianist weer ! ‘Micché’ vervolgt behoedzaam vertellend en met rake streepjes drum en cymbalen om daarna vorzichtig af te sluiten. Ook ‘Strong and Gentle’ laat ons de oren spitsen, dartel en elegant komt het voorbij fietsen, romantische rijmerij dringt zich hier al gauw op . Glashelder komen de zuivere en rijke pianoklanken zich in je oren nestelen en het mag best hoor, graag nog meer van dat ! Dat is mijn wens en zo heet het volgende stuk trouwens ook : ‘Wish’ en dat gaat rondjes draaien van vrolijkheid. Federico voegt daar welwillend zijn zegje op de snaren aan toe. Een pirouette op de toetsen danst zich verder op de drums en bekkens van Gionata die zich als fijne drummer laat opmerken. Wat drama volgt daarna met ‘Dark past, bright future’ alwaar ook Federico even solo in gaat en Gionata de drumsticks wat strenger hanteert. Voor een laatste keer gaat het glas bronwater hier dan vol, nu met wat weemoedigheid, het is als een ‘Albatross’ die statig over de zee door het luchtruim klieft, sierlijke wendingen inbegrepen, in een never ending fly , als dat kon… Het luchtruim blijft dan leeg achter terwijl luid applaus de zaal vult, méér dan verdiend !

Winus

Zoals jullie weten programmeert de Jazzzolder graag jonge groepen en vandaag zijn er drie goede muzikanten uit Italië die werken vanuit het Brusselse. De bassist Federico Stocchi kennen we al van vroegere JazzContesten die we organiseerden. Maar alles draait vandaag rond de pianist Marco Marcelletti die ook de componist is en afkomstig is uit Milaan. Ze spelen al drie jaar samen en duikelen binnenkort de studio in voor hun eerste plaat op te nemen.

Wat spelen de drie muzikanten lyrisch en afwisselend met pittige accenten op de cymbalen van drummer Gionata Giardina zoals in het nummer ‘Micchè’. Ze houden goed oogcontact. We horen o.a. ‘lost freedom’ dat Marco schreef tijdens de lockdown met een rustig begin met een shaker percussie en mooie opbouw met vlotte snelle baslijnen. Ook leuk is ‘the errant train’ die toch uiteindelijk stopt : supersnelle pianoriffs met voortkabbelende passages. Elke muzikant kan zijn ding doen en soleren. In het tweede deel krijgen we een mooie lange toegift waarin bekkens en brushes afwisselen. We houden jullie op de hoogte als de plaat eraan komt.

Michel 'de Proes' Proesmans (JaZZZolder)

zie in het archief graag voor de vroegere JaZZZolderse concerten, info en meer reviews ...