- PERSBERICHT -

-  dagcommentaren  HIER !

DIJLEDONK, RIJMENAM

vrijdag   23  Juni

Q-some Big Band

hoofdpodium 19u

Q-Some Big Band is een plek voor ontwikkeling en ontmoeting waar de nieuwste generatie (jazz)componisten en muzikanten elkaar ontmoeten en uitdagen. Het is een platform om de mogelijkheden binnen het genre te verkennen en een nieuwe, eigentijdse wind door het bigbandlandschap te laten waaien. Met hun steeds vernieuwende programma's en onverwachte muzikale samenwerkingen overschrijdt dit orkest grenzen, waarin de passie voor het vak, de warmte binnen de band en vooral de grotere dromen duidelijk hoorbaar zijn. Vandaag brengt de Q-Some in exclusiviteit het releaseconcert van hun tweede album 'Consoulin'!

...Ik ben altijd al een liefhebber van Big Band Music geweest, heeft alles te maken met m’n jeugd natuurlijk waar thuis, te Bonheiden, vader graag  de platen draaide van z’n favorieten Glenn Miller, Benny Goodman, Harry James…Bovendien had je in die tijd de veelbekeken shows met het toenmalige NIR (later BRT) Show orkest olv de vooral in het buitenland (en vooral in de States dan) gewaardeerde trombonist en orkestleider Francis Bay. Die  startte van  uit dat show orkest het BRT Jazz Orkest  in 1956 en leidde dat tot 1965  toen Etienne Verschueren de fakkel overnam en het pas officieel ‘Het BRT Jazzorkest’ ging noemen met de vele legendarische solisten en figuren (Eddy De Vos, Freddy Sunder, Sadi (Lallemand),  Roger Vanhaverbeke, …) die daarnaast ook hun weg vonden naar de vele jazzpodia… Tot daar de geschiedenis in een notedopje want nadien ging vaders bandkeuze eerder de poppy tour op en Herb Alpert kon ik toen nog wel hebben maar James Last lag voor mij dan weer een brug te ver…Afin, die Big Bands hebben mij voor een stukje ingekleurd en vooral het Brussels Jazz Orchestra vandaag de dag..ja dat blijft altijd nog een sensatie hé…Dat er nu zo ineens, van uit het niets zowaar, een Big Band Festival opdook in me eigen thuisplaats én op een plaats die me zeer nauw ligt,  de oude meubelfabriek Meurop, waar ik eens nog een maand als jong vakantiewerker mee aan de lopende band stond, op een boogscheut bovendien van waar ik ooit met zicht op de fabriek, toen juist gesloten, in een klein huisje met vrouw en erg jonge kids nog woonde, dát wou ik zeker niet missen ! JaZZZolder Mechelen bleek één der co-producenten en ikke blij dus dat ik er kon gaan foto’s maken en er wat commentaar bij mocht geven. Vrijdag 23 Juni kon er dus niet gauw genoeg zijn al was de vraag maar of de weersomstandigheden het zouden toelaten want de weken vooraf waren echt wel bloedheet ! Een voorbereidende rondgang door de gebouwen met enkele van de initiatiefnemers ( Guido Vaganée, Jan De Winter) en saxofonist, orkestleider Frank Vaganée maakte echter duidelijk dat het indoors gebeuren best wel te doen was al zou de aankleding van de betonnen concertruimte nog heel wat werk vereisen !
 

Véeeele helpende handen klaarden echter de klus en de rode loper lag mooi open gerold toen de eerst gasten vrijdagavond rond half zeven kwamen aangewandeld…Dat aantal zou gauw toenemen want er bleken elke festivaldag meer dan 500 kaartjes in voorverkoop te zijn verkocht en je zou alsnog een ticket aan de toegangsbalie kunnen aanschaffen mocht je een late beslisser wezen… Het programma bleek erg uitnodigend en had zowel op vrijdag als op zaterdag een topper om mee af te sluiten zoals dat hoort. De presentatie was in handen van Showbizz Bart en dat blijkt ook al een Bonheidenaar te wezen dus daar zat het ook al snor, let the show begin ! Q-Some Big Band is zeker geen onbekende en konden we ondermeer vorig jaar al smaken tijdens het Mechelse JazzatHome Festival alwaar we naast nummers uit het vorige ‘Dreamin’ album al hun nieuwe 'Consoulin’ voorgeschoteld kregen. Vanavond is dit het releaseconcert van dit project dat intussen wel goed ingespeeld zal blijken !
 

Explosief gaan we aan de start met ‘ Hot Waltz’ en da’s meteen al één van de toppers naar mijn smaak. Want ‘Aux Martyrs Ignorés’ begint wel gevaarlijk sluipend aan de start maar die teneur blijft door het ganse nummer hangen. Prijswinnaar ‘Berlin’ lijkt mij daana dan weer wat  te artistiek en ’t zijn tenslotte de tunes toch die je moeten aanspreken of bijblijven ? Bravo echter hoor voor alle solisten, dit muzikale gezelschap heeft een erg hoog niveau en dat blijkt ook nu weer meermaals uit de performances van de solisten : Marjan Van Rompaey, Tobias Volckaert, Robbe Willems, Gabriele di Franco, Pierre-Antoine Savoyat,…Uitschieters uit het gespeelde zijn voor mij, buiten het reeds genoemde ‘Hot Waltz’ :  ‘The True Believer’ en uit het vorige ‘Dreamin’ album ‘ For Klaus’… Ook de afsluiter ‘This is Q-Some’, volgens artistiek leider/trombonist Manten Van Gils een ‘main stream swing maar dan wat sneller’ gaat er bij mij in als zoete koek, ’t is een spetter ! Top band is dit al zal het meteen ook de meest artistieke band van het festival blijken die drijft op de composities van de 4 koppige composer’s hub…Zelf ben ik er trouwens nog niet uit welk album ik prefereer, dit ‘Consoulin’ of toch nog vorige ‘Dreamin’? …Later nog es over denken, op nu naar het BJO en Camille Bertault waar ik vóor het concert ook al  zo m’n twijfels over heb, gezien het al indrukwekkende repertoire van deze band met wereldklasse…

Brussels Jazz Orchestra & Camille Bertault - Gainsbourg

hoofdpodium 20.30 u

Lucien Ginsburg (1928-1991) evolueerde van rebelse, jobhoppende jazzmuzikant en crooner in Parijse nachtclubs naar de alom bekende artiest en provocateur Serge Gainsbourg. Zijn met humor, erotiek, subversie en woordspelingen doordrongen nummers maakten van hem een van de meest invloedrijke artiesten ter wereld. Brussels Jazz Orchestra brengt samen met de Franse zangeres Camille Bertault een ode aan dit icoon van de Franse muziek. Originele songs van de mythische Gainsbourg liggen aan de grondslag van nieuwe BJO-arrangementen.

...… Ik kijk dan niet alleen terug op de  nu al historische samenwerkingen met Philip Catherine en de superbe composities van Bert Joris maar ook naar recenter werk zoals het in 2021 verschenen ‘Two Places’, een very urban, hedendaags project met o.a. DJ Grazzhoppa, Monique Harcum en rapper Zediam…We staan open echter voor evolutie en ik ben dan ook benieuwd hoe dit toch intiemere werk van Gainsbourg zich gaat  laat vertalen naar Big Band en Camille Bertault is trouwens voor mij ook al  een gans onbekende…

’Couleur Café’ komt als eerste song meteen bekend binnen maar dat was natuurlijk ook de single waarmee het BJO het album met Camille lanceerde….aardig nummer maar te gauw voorbij…Dat zal de show trouwens ook blijken te zijn : te gauw voorbij want ik raak naarmate het programma vordert steeds meer onder de indruk van de zangkwaliteiten van Camille die een eerste keer met ‘Les Goémons’, dacht ik, haar toonbereik laat horen. Eerder hadden we al een haast onherkenbare want natuurlijk orkestversie nu van ‘ Je suis venu te dire que je m’en vais’ gehoord en konden we de daarbij horende trompetsolo van Serge Plume erg smaken. Het is met het bekende ‘La Javanaise’ dat de trombonisten zich vooraan op het podium rond Camille scharen en we weer verwend worden door  een exquise  solo van Lode Mertens. Het orkest schittert, naar gewoonte weer rondom of is het random? Met diverse solisten die komen aantreden : Dieter Limbourg, Bart Defoort (die we onlangs nog met z’n eigen kwartet mochten genieten ten JaZZZolder), Hendrik Braeckman, Kurt Van Herck,… en laat me de virtuositeit van de leader zelf, Frank Vaganée op altsax niet vergeten ! Jeroen Van Malderen mocht dan weer de eerste trompet steken in een nummer waarvan ik de naam niet kan thuis brengen…een nummer was het waar ook de baritonsax zeer aanwezig was en het was niet de vaste Bo Van der Werf op het instrument dan wel de ons ook al bekende Joppe Bestevaar. Frank Vaganée mocht even later eveneens de invaller voor de ontbrekende Toni Vitacolonna op drums voorstellen en daar was ik zeer benieuwd naar want die sloeg nagels met koppen, was ook indrukwekkend goed : Haye Jellema, een topdrummer uit Nederland, wiens naam (voorlopig toch ) voor even in me geheugen gebeiteld staat !

In ‘Le Poinconneur des Lilas’ kon Camille Bertault die intussen al wat harten veroverd had in het publiek nog een laatste keer haar vocalises etaleren en, het doek mag dan al gevallen zijn, dan volgt nog ‘Elisa’, misschien nog het meest passende nummer om de nacht in te gaan. Beloond werd ze eveneens, gelijk met alle deelnemende artiesten van dit Festival , met het 'Bonheids Bruiserke', een chocolade lekkernij én trouwens een streekspecialiteit !

Pfoeh !...Indrukwekkend en mijn twijfels omtrent het programma zijn intussen al lang weggeëbd. Big Band Battle Dijledonk werd geslaagd afgetrapt , op naar dag 2 met meer luistervoer voor nieuwsgierige, muziekhongerige luisteroren…