"Wat onverwacht en onverhoopt krijg ik nu toch een concert te horen van ‘Les Chroniques de l'Inutile’ na mijn poging tot luisteren tijdens de lockdown op 11 Mei eerder dit jaar, een streaming concert zou dat geweest zijn maar dat was toen jammerlijk genoeg niet meer online te vinden. Niet getreurd echter want een live versie, zoals vanavond is natuurlijk altijd te verkiezen boven het streaming afstandelijke…Hans kondigt dit concert aan als ‘een CD-voorstelling ‘ maar naast het Virgule’ album uit 2017 is mij van deze band geen ander werk bekend en het lijkt er op dat we vanavond toch wel heel wat ander en nieuw werk te horen krijgen van de vanavond ook wat gereduceerde bezetting want Gregor Siedl (tenorsax) is er deze keer niet bij. Het wordt aan de start een rustig instappen in een tour langs het platteland lijkt me en dat zou gepast zijn want het stuk noemt ‘En Route’, als ik het al goed begrepen heb. Lennart Heyndels (contrabas) mag daar mee zijn stempel op drukken al is het vooral fluitist Pierre Bernard die  zal zorgen voor de lichtheid van het geheel van het concert. Zo opent die ook het tweede nummer, een compositie die meer vrijheid biedt aan de groepsleden al blijven we al bij al toch in een wat lome sfeer gedompeld, het verrassende, soms grillige van ‘Virgule’ zal tijdens dit concert achterwege blijven. Zo slenteren we wat later rielekst door een zonovergoten dorpslandschap met een zeer prettige deun maar ik moet de songtitels hier laten gaan want het ontbreekt me vanavond aan enige playlist waar ik vergat naar te vragen…De composities  van Benjamin Sauzereau blijken vooral allen zeer lyrisch deze keer en zo zet die zelf soms heel verhalend in op een gitaar met veel reverb en dan wordt het daarbij meewuiven met de graanvelden waartussen de pianoklanken van  Eric Bribosia dan weer tussendoor dartelen…een andere keer gaat die gitaar voorop en Jens (Bouttery, drums) begeleidt dat met daarrond draaiende vrolijke percussie waar dan ook Lennart ook in bijstapt en dan blijft het musiceren tot dit kleine gezelschap beperkt. Een enkele keer gaat de piano op verkenning waarna de band invalt en iedereen mekaar toedekt. Heel dromerig op piano, met veel zachte percussie en cymbalen loopt de song dan verder en ook de dwarsfluit komt daar vredig bij zalven. Een enkele keer slechts wordt de sfeer wat kordater en worden de schouders gezet onder een stuk dat zowaar dan weer in een loopje gaat met Benjamin voorop. Een walsje mag de set besluiten waar , voor de bis, nog wat maten bij gebreid worden, zo lijkt het mij toch en nu mag de sax van Erik Bogaerts daarbij ook wat woordjes kwijt want die kwam in het ganse verhaal tot dusver nog niet erg veel aan de beurt. Zoals dat hier gaat, in de JaZZZolder, volgt er een enthousiast applaus van de 36 gegadigden die deze eerste sessie konden bijwonen en straks, om 21:30 komt dan de tweede golf van 36 luisteren. Ook hen zal deze zachte versie van  ‘Les Chroniques…misschien verrassen maar de composities, het spelplezier en de puike uitvoering ( én de feel van terug live concerten na anderhalf jaar onderbreking ! maken het zeker de moeite waard" !