HOME

 

FULL JAZZEPOES JAZZZOLDER ARCHIEF


voor het volledige JaZZZolder-archief click  hierboven de tab


 JaZZZolderArchief 2021

 

 


Bezoek ook eens     de YouTube Webstek van de JaZZZolder ! 

 je (her)beleeft er optredens  van en op de oude JaZZZolder !

 

 

 

 

 

 

 

JaZZZolderblad

 

 

 

 

 TRIM 1  TRIM 2 ARCHIEFINDEX TRIM 3 TRIM 4

 

   
24/09/2021  LOrenzo Di Maio Trio 
10/09/2021  Hlib Baisha duo 
13/08/2021 Les Chroniques de l' Inutile
27/08/2021 Fnussjen
   

 

 

 

 

 

 

   
 

 

 

 

 

     
     
     
 

13 Augustus 2021     19:30 hr

 
 
Les Chroniques de l' Inutile


 
 


 

 

 

 

 

 

 
 
De naam van gitarist Benjamin Sauzereau doet al langer dan vandaag de ronde in Belgische jazz- en improvisatiemiddens, maar dan vooral als sideman. Deze keer treedt hij naar voren als leider van een septet dat intussen al een heel eigen benadering heeft van songmateriaal, met een fascinerende, soms wringende spanning tussen compositie en vrijheid.
Zoals gezegd is Sauzereau geen onbekende. Hij was te horen bij Eve Beuvens ijzersterke Heptatomic septet en maakt deel uit van Book Of Air, een van de projecten van de broers Stijn en Bert Cools, maar er zijn nog andere uitlaatkleppen die hier een belangrijkere rol spelen. Zo is er nog het Jens Maurits Orchestra, waar ook bassist Lennart Heyndels en drummer Jens Bouttery in opduiken, en dan is er nog Llop, waarin Sauzereau en Bouttery spelen met Erik Bogaerts. Bovenop die kompanen, zijn er ook nog fluitist Pierre Bernard en toetsenist Eric Bribosia, die zich hier ontfermt over de Fender Rhodes en piano.

 
 
 

 

 
     
     
 
Benjamin Sauzereau: gitaar - Pierre Bernard: fluiten
Erik Bogaerts: sax - Eric Bribosia: piano, keyboard
Lennart Heyndels: contrabas - Jens Bouttery: drums


 
     
 



webinfo  


 
     
     
     
   
     
     
 

 




commentaren - recensie(s)


 

 

    





 

 
     
 
     
     
     
 

 

"Wat onverwacht en onverhoopt krijg ik nu toch een concert te horen van ‘Les Chroniques de l'Inutile’ na mijn poging tot luisteren tijdens de lockdown op 11 Mei eerder dit jaar, een streaming concert zou dat geweest zijn maar dat was toen jammerlijk genoeg niet meer online te vinden. Niet getreurd echter want een live versie, zoals vanavond is natuurlijk altijd te verkiezen boven het streaming afstandelijke…Hans kondigt dit concert aan als ‘een CD-voorstelling ‘ maar naast het Virgule’ album uit 2017 is mij van deze band geen ander werk bekend en het lijkt er op dat we vanavond toch wel heel wat ander en nieuw werk te horen krijgen van de vanavond ook wat gereduceerde bezetting want Gregor Siedl (tenorsax) is er deze keer niet bij. Het wordt aan de start een rustig instappen in een tour langs het platteland lijkt me en dat zou gepast zijn want het stuk noemt ‘En Route’, als ik het al goed begrepen heb. Lennart Heyndels (contrabas) mag daar mee zijn stempel op drukken al is het vooral fluitist Pierre Bernard die  zal zorgen voor de lichtheid van het geheel van het concert. Zo opent die ook het tweede nummer, een compositie die meer vrijheid biedt aan de groepsleden al blijven we al bij al toch in een wat lome sfeer gedompeld, het verrassende, soms grillige van ‘Virgule’ zal tijdens dit concert achterwege blijven. Zo slenteren we wat later rielekst door een zonovergoten dorpslandschap met een zeer prettige deun maar ik moet de songtitels hier laten gaan want het ontbreekt me vanavond aan enige playlist waar ik vergat naar te vragen…De composities  van Benjamin Sauzereau blijken vooral allen zeer lyrisch deze keer en zo zet die zelf soms heel verhalend in op een gitaar met veel reverb en dan wordt het daarbij meewuiven met de graanvelden waartussen de pianoklanken van  Eric Bribosia dan weer tussendoor dartelen…een andere keer gaat die gitaar voorop en Jens (Bouttery, drums) begeleidt dat met daarrond draaiende vrolijke percussie waar dan ook Lennart ook in bijstapt en dan blijft het musiceren tot dit kleine gezelschap beperkt. Een enkele keer gaat de piano op verkenning waarna de band invalt en iedereen mekaar toedekt. Heel dromerig op piano, met veel zachte percussie en cymbalen loopt de song dan verder en ook de dwarsfluit komt daar vredig bij zalven. Een enkele keer slechts wordt de sfeer wat kordater en worden de schouders gezet onder een stuk dat zowaar dan weer in een loopje gaat met Benjamin voorop. Een walsje mag de set besluiten waar , voor de bis, nog wat maten bij gebreid worden, zo lijkt het mij toch en nu mag de sax van Erik Bogaerts daarbij ook wat woordjes kwijt want die kwam in het ganse verhaal tot dusver nog niet erg veel aan de beurt. Zoals dat hier gaat, in de JaZZZolder, volgt er een enthousiast applaus van de 36 gegadigden die deze eerste sessie konden bijwonen en straks, om 21:30 komt dan de tweede golf van 36 luisteren. Ook hen zal deze zachte versie van  ‘Les Chroniques…misschien verrassen maar de composities, het spelplezier en de puike uitvoering ( én de feel van terug live concerten na anderhalf jaar onderbreking ! maken het zeker de moeite waard" !

 




 
     
     
 
Winus

 
     
     
 

 

 
     
     
     
     
     
 
     
     
     

 

 


 

 

  

 








 

 

 

   
 
Reserveren is verplicht, gezien de speciale maatregelen.
Reservatie is verplicht; koop hier je tickets.


 
    
 

27 Augustus 2021     concert 1 19:30 - concert 2  21:30 hr

 
 


Fnussjen

 
     
    
    


 
 
 
Fnussjen brengt enkele muzikanten samen in een ongewone bezetting. Hun muziek is een aaneenschakeling van miniatuurcomposities, met elkaar verbonden door avontuurlijke improvisaties. Ze meandert tussen hedendaagse kamerjazz en impro en krijgt door het ongebruikelijke instrumentarium een folkloristisch karakter. Met die originele bezetting en orkestratie brengt Fnussjen een intrigerend coherent geheel met een meditatief karakter.
De groep ontstond vanuit een ‘carte blanche’ die drummer Nicolas Chkifi toegewezen kreeg. Chkifi zagen we al optreden in de jazzzolder als sideman. Met Georg Siedl heeft hij een boeiend duo Doko en met Edi Olvit een actief trio. Voor Fnussjen nodigt hij een aantal bijzondere en getalenteerde muzikanten uit.
Pianist Christian Mendoza is een vaste waarde in de Belgische jazzscène. Hij maakt o.a. deel uit van het ¾ Peace Trio van Ben Sluijs en speelt in een pianoduo met Heleen Van Haegenborg. Violiste Ananta Roosens werkte samen met o.a. Joris Vanvinckenroye, Giovanni Di Domenico en maakte op een bepaald moment deel uit van Mogil, het IJslandse zijsprongetje van Joachim Badenhorst.
Ann Eysermans wordt één van de opkomende talenten in de Vlaamse componistenwereld genoemd. Eysermans is artist in residence bij Champdaction. Ze speelt regelmatig samen met bassist Raphael Malfliet.


 
 
 
 
   
    
 
Christian Mendoza: piano
Ananta Roosens: viool
Ann Eysermans: harp
Nico Chkifi: drums


 
    
 

webinfo (enola.be)  


 
    
 

 
   
     
 

 




commentaren - recensie(s)


 

 

    





 
 

...Je weet niet goed waar je aan te verwachten met dit Fnussjen want ’t is een bijzonder gezelschap hoor , met naast de vertrouwde piano en drums vandaag de aanvulling van harp en viool. Dat het niet de pan zou uitswingen, dat lag in de verwachting en mij leek het geschikt om es vooraf nog wat van Alice Coltrane (jazzpianiste én harpiste) op te leggen, kwestie van inleven…Niet da’k er veel van liggen heb hoor, maar die bijzondere compilatie CD ‘Red Hot on Impulse’ uit 1994 sprak mij altijd al geweldig aan  met die bijzondere nummers en sfeerzetting van o.a. ,naast Alice Coltrane, Pharoah Sanders en Joe Henderson …Je mag het niet vergelijken maar qua sfeer snuiven en met de voetjes van de grond treden zitten we toch al in de goeie richting want ’t gaat met de lift richting rijk der hemelen vanavond. Omdat, wegens Corona, de avondsessies weer opgesplitst zijn in twee delen, eentje om 19:30 hr. en eentje om 21:30hr. zullen de toehoorders van de verschillende sessies vanavond voor één keer niet hetzelfde op het bord krijgen. Het gezelschap gaat immers zowel uit het eerste album ‘Forest of Pictures’ (2020) puren als uit een komende album (nog geen titel) dat voorzien wordt tegen 2022. Dat we daarbij de werkelijkheid wat zullen achterlaten om in Indische sferen te treden , dat leek me binnen de verwachting te liggen al opende het programma al meteen met een nummer uit de komende CD en ‘Scent of Notalgia’ smaakte mij daarbij meer naar iets Japans met die getokkelde viool aan de start…Géén tantra’s maar wél duidelijk meditatief gaat het er aan toe met die roerende vork op de snare drum en repetitieve piano-aanslagen in deze collectieve intro met een duidelijk einde waarop applaus volgt. Zo weten we dat er daarna ‘Resonance of the Heavens’ komt, een compositie uit het eerste album maar daarna zullen begin en einde van de songs komen te vervagen en wordt deze sessie eigenlijk een totaalervaring…Piano en viool stijgen samen ten hemel en de percussie daarbij hult het geheel in een alles omvattende nevel en dan denk je algauw; waar zijn de geurstokjes hierbij?...had gemogen van mij….Christian Mendoza op piano is erg geïnspireerd en soms dwarrelen z’n pianonoten  als ijskristalletjes terug naar beneden. Nico Chkifi, de drummer en componist, sluit daar met z’n drumwerk altijd gepast op aan. Zoekende vioollijnen (Ananta Roosens) en schaarse harpaanslagen (Ann Eysermans) zoeken zich een weg tussen het fonkelen der sterren en soms gaat de viool daarbij een duidelijkere taal spreken. (Triadic’ ?) Een andere keer ( ‘Le Monde d’Avant’ ?) doen de toms en cymbalen van Nico een wat theatraler ingeleide waarna Christian voorzichtig een pad bewandelt dat bezwangerd raakt door de collectieve improvisaties en het is toch  dikwijls de viool van Ananta die dan weer de hand reikt naar de realiteit. Een enkele keer is het de harp van Ann om wat te gaan uitweiden en dat harpspel trekt daarbij circeltjes in het water waar ook Christian dan mag komen in bijdruppen. We ontstijgen de tijd dan met Lila’s Dream’, de laatste song en ook al eentje uit het verwachte album waar we in deze eerste sessie dan toch het meeste mee kennis maakten en komen dan terug met beide voetjes op de grond, een ervaring rijker . Mooi hoor, ingetogen en zielsverrijkend maar ik heb het toch liever ook wat ‘vetter’, liever een ‘F’-potlood dan een ‘H’, liever sterk dan hard en fijn, maar 't was weer es wat anders en daar staan we ook voor open...




 
 

Winus

 
 
 


 

 
 
 
     
    
 
  

 








 

 

 

   
 
Reserveren is verplicht, gezien de speciale maatregelen.
Reservatie is verplicht; koop hier je tickets.


 
    
    
 

24 September 2021     concert 1 19:30 - concert 2  21:30 hr

 
 


LORENZO DI MAIO Trio

 
     
    
    


 
 
 
Lorenzo Di Maio is een eclectisch muzikant, zeer nieuwsgierig naar nieuwe geluiden. Hij is al op 9-jarige leeftijd begonnen met muzieklessen en gitaarspelen.
In 2009 studeerde hij af aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel.
Sindsdien heeft Lorenzo DI Maio deelgenomen aan verschillende projecten, waaronder de groep 4in1 (met o.a. Jean-Paul Estiévenart) met wie hij in 2008 een eerste album opnam, bekroond met een 'Octave de la musique'.
In 2016 bracht hij zijn eerste album "Black Rainbow" als leider uit op het Igloo platenlabel waarvoor hij in 2017 de Octave voor beste jazzalbum ontving.
Met al deze ervaringen kreeg Lorenzo DI Maio de kans om op de meeste Belgische en Europese podia te kunnen spelen met Sal La Rocca, Thomas Bramerie, Philippe Aerts, Eric Legnini, Nathalie Loriers, Pascal Mohy, Nicola Andrioli, Ben Wende!, Nicolas Kummert, Jacques Swartz Bart, Fabrice Alleman, Hans Van Oosterhout, Karl Jannuska, Antoine Pierre, Jean Paul Estiévenart..
In 2019 ontving hij als jong talent ook de "Sabam Jazz Award".

 
 
 
 
   
    
 
Lorenzo Di Maio: gitaar - Sam Gerstmans: contrabas - Antoine Pierre: drums


 
    
 

 
 

web   


 
    
    
    
 

 
   
 
 

 




commentaren - recensie(s)


 

 

    





 
 

…het is dan wel zonder het begeleidende strijkersgezelschap ‘UFO’ dat Lorenzo hier vanavond aantreedt maar eigenlijk vind ik dat niet zo erg. Ik weet het wel , de violen en de cello maken het op het album ‘Arco’ waar vanavond voornamelijk uit gekozen wordt allemaal nog wat meer omfloerst, verheffender  en soms bijna gedragen door engelenvleugeltjes ook misschien, maar persoonlijk moet het voor mij niet altijd op wolkjes gepresenteerd worden. De nummers, meestal ballades, komen best ook zo lyrisch tevoorschijn zoals het lieflijke ‘Elia’ aan de start of ‘het verwante ‘ No More Samba’ dat later in het programma volgt. Het is echter in songs als ‘Blue Stream’ , met de meer gedefinieerde baspartijen, krachtiger drumwerk en stevigere gitaarpartijen dat dit trio (mij tenminste) meer zal aanspreken. En dat komt niet steeds uit ‘Arco’ hoor.... Zo is ‘No Other Way’ er eentje uit het album ‘Black Rainbow’ en dat is beweeglijker en daar kan Antoine Pierre zich al een eerste keer in uitleven…Puike drummer is dit maar over z’n nieuwste solo release ‘Vaague’ ga’k me verder niet uitspreken, dat deed ik al een paar keer in mijn ‘Blijven Drijven’ reeks…’The End and The Beginning’ krijgt alvast een mooi ingeroffelde intro mee van Antoine maar kabbelt dan eerst wat besluiteloos verder alvorens alsnog een geur van passie te verspreiden al blijft het gelijk ook in een sfeer van subtiliteit hangen…Hoog tijd voor wat vrolijke speelsheid dan en dat wordt touwtje springen voor ‘Zara et Carlos’ onder de bassnaren van bassist Sam Gerstmans. Mooie soli ook waar elk om beurt voor tekent, het trio op z’n best  is dit! Uitgesproken jazzy wordt er een eerste keer afgesloten met ‘Mela’ een nummer in memory of grootmoeder Carmela maar natuurlijk verlaat je hier nooit het podium zonder een bis. Lorenzo komt daarvoor solo nog effe terug  voor de mooie ‘Deep Song’ monoloog. Belangrijk om nog even te vermelden is dat na het dankbare applaus van weer een haast volle zaal (volgens de nog steeds geldende Corona-regels) uit de  meegedeelde info van JaZZZolder voorzitter Hans blijkt dat het volgende concert van 8 Oktober ( met het Gilbert Isbin Trio) te luisteren zal zijn op het verdiep want kom je dán in deze Mandela zaal terecht  dan wordt het luisteren en je taalgevoel/kennis op de proef stellen met De Schrijfwijzen - Het Groot Dictee (der Nederlandse taal) Heruitgevonden' !..oeps…zulle wijlie hie moar aan verbij gaan?...

 




 
 

Winus

 
 
 


 

 
 
    
    
 
   
 
 
 
    

zie in het archief graag voor de vroegere JaZZZolderse concerten, info en reviews ...




    
   
     
 
   

 

 

 © 2021 JAZZEPOES

 

 

up again !

 

 

back to start !