JAZZEPOES home-> startblad

 

 

     
     
 

 

 
 
   
 

Blijven Drijven ! - STAY AFLOAT ! 

 
     
     
 

De langdurige pandemiecrisis noodzaakt noodlijdende artiesten tot streaming performances, kwestie van toch met iets naar buiten te kunnen komen...wanneer dat kan geeft JAZZEPOES die vaak miniconcerten graag een luisterend oor, al dan niet met wat korte commentaar, je wordt hieronder doorgelinkt naar FB  én de webpagina van de artiesten alsook naar de streaming video's (wanneer er geen restricties zijn) ...Geef jij als jazz/blues (of aanverwanten) artiest ook een streaming concert ? Laat het mij weten en heb ik er tijd voor , dan luister ik  graag mee !   


 
 

P.S.  Streaming events liefst via een youtube of vimeo kanaal, FB streams blijven niet altijd beschikbaar om nadien nogmaals te bekijken...

 

 
 
THE STREAMING SESSIONS 

 
     
     
     
 
...en zie ook de commentaren rond de concerten van het 1e BEL JAZZ FEST in mei 2020 of   van  het Brussels Jazz Festival Flagey 2021, the streaming edition

 
     
  PAGINA1   PAGINA 2  PAGINA 3  PAGINA 4  PAGINA 5

 
     
 
DATE WHO?   MEDIA comment
         
7/3/2021




Laat trompettisten Benny Wiame en Carlo Nardozza in de potten roeren en je krijgt 'Changing Landscapes', een muzikale mix van jazz en klassiek.
Voeg daar peper en zout aan toe in de vorm van Nardozza’s Trio Triology en de Boho Strings en het wordt een spicy hoogstandje.
Componist Michel Herr levert zijn bijdrage alsook arrangeur Andy Janssen die een werk van Carlo Nardozza arrangeerde voor dit concert.
Het geheel staat onder leiding van dirigent David Ramael







    



Benny Wiame & Carlo Nardozza : Changing Landscapes


 




 
 

Benny Wiame - Carlo Nardozza Artkom.tv

 

live stream -> start after 10 min




…het opzet van vanavond is in essentie de ‘Changing Landscapes’ compositie van Michel Herr, een recente (2020) suite voor 2 trompetten (klassiek & jazz) en strijkers in opdracht van Benny Wiame, een mij voorheen onbekend trompettist die eerder bekend lijkt als solist bij zowel symfonie-,kamer-, als bij blaasorkesten. Hoog gewaardeerd als je er zijn staat van dienst op nakijkt ! Dat is Carlo Nardozza trouwens ook en die kennen we met zowel eigen gezelschappen alsook als gasttrompettist/begeleider in diverse combo’s en ook als deel uitmakend van de trompetsectie in orkesten als het BJO of ook het MJO . Ideale partners zijn het dus in dit deel van het programma. Inleiding wordt gegeven door de ondernemende dirigent van vanavond, David Ramael die trouwens niet alleen kwam maar eveneens voor de strijkers zorgde en dat is meteen ook zijn eigen band : de Boho Strings. Die zorgen aan de start voor een luchtig instappertje van Leroy Anderson, het bekend in het oor liggende ‘Jazzpizzicato’. ‘When the Music Stops’, wat volgt, is dan weer door Carlo geschreven en daar kunnen zowel de trompetten broederlijk samen gaan alsook wat verschillen in stijl tussen beide trompettisten duidelijk worden. Het rechtlijnige, klassieke van Benny tegenover het meer met franje omgeven spel van Carlo. Allebei trouwens scheren ze hoge toppen en ik ga er hier geen scores bij zetten. ‘Changing Landscapes’ dan heeft verschillende bewegingen en gaat daarbij door een aantal moods, is een melange van klassiek, dan weer meer jazzy waar ook de begeleiders van Carlo (Christophe Devisscher op bas en Tim Finoulst op de elektrische gitaar hun bijdrage aan leveren. Als je je ogen daarbij sluit is het zowat aan een filmscore refererend geheel waar wat romantiek uit spreekt, een ietsje ernstig soms maar eigenlijk in totaliteit very rustgevend en dat heb je zo, met die strijkers er bij. Zo’n dikke 12 minuten glijden die ‘Landscapes’ fijntjes voorbij en dan verlaat het strijkorkest met dirigent de scène want, zo zegt Carlo : 'er moet nog veel gestreken worden vandaag’ :-) Het eigen trio ‘Trioligy’ blijft dus achter met o.a. een hommage aan Charlie Parker die verleden jaar 100 zou zijn geworden en daar bracht het trio eerder ook al het album ‘Par Cœur’ voor uit. Wij krijgen ‘Blues for Alice’ te horen en daar komt ‘Everything Happens to Me’ van Chet Baker achteraan met een bijzonder mooie gitaarsolo van Tim. Daar geeft Carlo natuurlijk wat tegenwerk aan en Christophe is als vaneigens daarbij de vaste rots in de branding en die stapt steeds standvastig mee en volgt de melodieën. Afgesloten wordt er met een plezierig, lichtvoetig muziekje : de’ Blue Suede Shoes’ van Parker. Dan komt er zich finaal nog de bassist van de Boho Strings bij het trio vervoegen en die had ik eerst niet herkend maar jawel hoor : Ben Faes is het die we al veel langer kennen en waarvan ik een paar jaar terug nog een opmerkelijk concert zag in duo met Bruno De groote. ‘Bye Bye Blackbird’ van Coltrane gaat er dan plezierig op het einde uit met wat muzikale fratsen erbij van het kwartet. Mooi was dit ! voor een stuk zorgde deze avond dus voor een ontdekking (het 'klassieke' part), verder was het gewoon fijn luisteren naar lekkere nummertjes met sterke soli en wat fratsen van Carlo, er mag ook al es gelachen worden, is het niet? en het muzikale was steeds raak, mooi zo !…




28/2/2021


 






  



verbist-verbist 





 
 


FB live stream possibly no longer available
try this one


 

...It’s a family thing…althans wat betreft een deel van de ritmesectie met vader Piet Verbist, de welbekende en gesmaakte bassist, leeftijd ons zo niet bekend en daar zoeken we ook niet echt achter en aan piano de zoon, Milan Verbist, jeugdig met z’n eenentwintig jonge jaartjes en dat mag absoluut gezegd worden want hij draagt de muziek al van jongsaf met zich mee. Aan drums herkennen we Toon Van Dionant al mag de kapper daar alsnog niet aan huis komen dus denken we daarbij de baard en de haardos maar even weg of ’t ware anders een mogelijks ingevoerde Beierse houthakker…Duidelijker herkenbaar staat centraal de figuur die vanavond weerwerk moet bieden aan de vloeiende pianokeys en da’s Erik Bogaerts, op altsax. Stipt op het geplande uur : 20:30 trapt het event zich in gang en lijkt het tempo mij daarbij een ietsje te traag. Erik neemt het voortouw, zet wat bakens af en neemt even later Milan aan piano op sleeptouw. Zoals we hem kennen is Piet op bas weer erg bedrijvig. Tot en met het derde nummer( eerst een paar Coltrane’s : ‘Mr Syms’ en ‘Like Sonny’, daarna  een eerste Monk (‘Light Blue’ ) slingert alles daarbij zich niet echt goed in gang, is mij wat te lazy maar als kennismaking maakt Milan best een goede indruk. Hij zit er ontspannen bij en speelt uitstekend. Erik trouwens ook ! Met numero 4 komen we op kruissnelheid, die klinkt mij direct bekender (‘Trinkle Tinkle’, ook al van Monk)...Erik geraakt daarbij aardig op dreef en bas en drums soleren in een duidelijk samenwerkend verband. Slow time, sexy time is het daarna met ‘Central Park West' en dat lijkt me zeer aardig voor een pianogericht stuk.  Trane is in the house, dus Erik leidt in en wat later gaat Milan daar lyrisch op verder breien. Dat nummer loopt mooi uit en het jazz-club gevoel is merkbaar aanwezig. Aardig dan ook dat we ons vanavond in De Singer (Rijkevorsel) bevinden, afin, virtueel dan en we zijn met een goeie 50 wat zo’n beetje de standaard blijkt bij de meeste streaming concerten die ‘k al zag. Meteen blijken we in de finale (en da's ook weer eentje van Coltrane: ‘Wise One’) te zijn aanbeland en ’t was best een aardig concert dat ons in een behaaglijke sfeer dompelde, nice ! en de begeleidende fles hier bleek daarbij ook al leeg…net gepast !




26/2/2021







rebirth:: collective :  It Might As Well Be Swing










Tutu Puoane en Rebirth::Collective slaan de handen in elkaar voor een hoogst persoonlijke ode aan het prachtige repertoire en de romantiek van de gouden jaren van swing. Hun eigen arrangementen van bekende croonerhits, gecombineerd met Tutu’s fantastische stem en Afrikaanse muzikale achtergrond zorgen voor een unieke en eigentijdse kijk op de vocale en bigbandtraditie van weleer. Stil blijven zitten is wellicht onmogelijk, want dit geeft vuurwerk op het podium!


 

Tutu Puoane & Rebirth::Collective - It Might As Well Be SwingDe Werf AalstVimeo.

 
live stream available tm 28 FEB



...de vraag is wie er het meest naar uitgekeken heeft, naar dit concert, de virtuele toeschouwers of de band zelf? Want normaal zou dit nu het 7e concert zijn van het project ‘It Might As Well Be Swing’, ware het niet dat omwille van jeweetwelwat dit nu pas het eerste concert is vanavond van het weer deels vernieuwde Rebirth :: Collective en we zitten er aan de start met z’n 63en klaar voor ! Dat aantal toeschouwers zal gauw gaan stijgen ook want zowat halverwege zullen we met z’n 125 zitten te genieten van de avond. Tutu, in kleurige Afro outfit zet meteen old time swing in met het niet zo bekende ‘As Long As I Live’ (Harold Arlen) en ’t zijn niet meteen de meest voor de hand liggende songs ook, de band doet geen toegeving aan de populariteit van de nummers en je kan dat deels een beetje spijtig vinden al ontdek je meteen vanavond ook andere pareltjes tussen de jazz oldies. Persoonlijk vind ik dat er ‘It Don't Mean a Thing (If It Ain't Got That Swing)’ van de Duke had moeten bijzitten maar dat bleek waarschijnlijk dan weer te evident ? ‘September in the Rain’ van Dinah Washington is dan ook niet zo’n spetter maar dan maken de soli van de voortreffelijke muzikanten dat dan weer goed. Tijdens dit nummer bijvoorbeeld Joppe Bestevaar op de baritonsax. Ik kom echter pas écht in gang met ‘ Love for Sale’ van Cole Porter en daar horen we d’er later nog meer van zoals ‘All of You’, een mooie ballade en dat zal één van m’n favourites blijken te zijn van de avond. Opvallend nummer ook is Someone’s Rocking my Dreamboat’ van Nat King Cole, gearrangeerd door Bert Joris dat Jos (Machtel) aan bas rustig in gang stapt. ‘Just in Time’ van Nina Simone volgt en we krijgen meer pit, ook al door de sterke, snelle solo van Bruno Vansina op altsax en daarbij gaat Tutu uptempo lekker aan het scatten, Yeah ! Zonder ritmesectie en met Jos Machtel voor één keer op ventieltrombone volgt nog wat speciaals : This is All I Ask’ van Nat King Cole en Tutu haalt daarbij nog een herinnering aan haar schooltijd boven, mooie song ! (en deze keer gearrangeerd door de leader van de band Dree Peremans). Omdat ook (o.a.) Mamsie, de zus van Tutu, meekijkt vanuit Johannesburg, Zuid Afrika ! haalt Tutu daarbij nog wat herinneringen op en wordt er nog wat verder gechat met het virtuele publiek. Dat deed ze onlangs ook tijdens haar duoproject met Ewout en ja, dat haalt de band in deze moeilijke tijden toch wat meer aan vind ik wel. Het zal immers niet écht makkelijk performen zijn in enkel maar een lege zaal met wat random people uit de organisatie, technici en wat camera’s…Het concert werd dan ook duidelijk geapprecieerd , aan de commentaren van de enthousiaste folks home te zien en finaal ging Tutu er groovy swingend uit met ‘Groove Merchants’ van Thad Jones, super! (en laat ik ook maar effe de loftrompet steken voor trompettist van de avond Jo Hermans (o.a, trompettist bij het BJO) die stevig soleerde in de finale …


25/2/2021






Antoine Pierre: VAAGUE !  





Alleen op het podium, met enkel zijn elektronisch uitgebouwde drumkit, dompelt Antoine Pierre het publiek onder in een delicaat en tegelijk opwindend artistiek universum. Zijn muziek evolueert continu, open en onbevangen. Hij kan zijn traject bijsturen wanneer hij maar wil. Hij is vrij om zijn beweging en richting aan te passen. De drumkit rondom hem brengt uiteraard ritmes voort, maar evengoed noten, akkoorden, vervormde klanken, woorden…

 

 
VOLTA Sessions • Antoine Pierre | Keedjaared



…Dat we met Antoine Pierre een uitstekende, zeg maar topdrummer in huis hebben staat als een paal boven water ! Zie ook zijn eerdere performances met Urbex, Taxiwars, LG Jazz Band e.a. ..Maar dat-ie nu met een soloproject komt, da’s dan weer nieuw en ik kijk er een beetje aarzelend, toch wat afwachtend naar uit ook. Temeer ook omdat Antoine weliswaar aan de drums zit maar ’t is eerder een drummachine deze keer, een drumkit met extensies en voorzien van de nodige elektronica en bijgeluiden, toeters en bellen om zo te zeggen. Ik herinner mij nog zo’n soloperformance een paar jaar terug op Parkpop te Mechelen, alwaar Michael Schack (Clouseau, Camden, Netsky…) ‘ten dans ‘speelde. Dat gebeurde op een elektronische drumkit van Roland en ’t drummen was best méér dan OK, maar het aangeboden repertoire deed mij dan weer gauw het park verlaten…sorry, no Tomorrowland deunen voor mij ! Gelukkig brengt (en we verwachtten trouwens niks anders) Antoine ons een reeks originals in een stijl die dan wel niet helemaal de mijne is maar boeiend en aantrekkelijk genoeg lijkt om te blijven luisteren. Zo starten we met Shaadze’ een groove met electronics en voices talkin’… singin’…’Colour’ lijkt daarbij the word. ‘Keedjared’ is een locomotive rhythm met toetsaanslagen, saxofoonscheut en brommende bass én natuurlijk Antoine die zich daar rustig drummend doorheen tuft…’Aarbuste’ en ja, ’t zijn rare songtitels !, zit dan weer in een elektronische keys-loop, vocals of voices ook en een Antoine die zich nu met meer cymbalen en explicieter drumwerk daar doorheen slaat. Vogt dan nog ‘Camaraade’ met aan de start Antoine die bedankt voor het kijken, tevreden is met z’n nieuwe drummachine en hoopt op het verschijnen van de nieuwe CD van dit ‘Vaague’ project ergens volgend jaar. Dit’ Camaraade’ is trouwens wél een lekker nummertje waar in hippe dancings in de hedendaagse metropolen best zal op gedanst worden, niet direct my thing want ’t zullen ook mijn moves niet zijn maar ik kan dit best wel hebben. ‘Tout Caasser’ met franstalige voices danst zich in een zelfde ritme verder, heeft een aanstekelijke beat, lijkt ‘hot’ en ‘ondanks’ die electronics die toch een bijzondere sfeer scheppen, is het drumwerk van Antoine gelukkig heel real en da’s maar goed zo ! Een korte voorstelling was dit dus, deze streaming Vaague’ en best beloftevol voor de liefhebber maar ik denk da’k het bij deze voorstelling hou….



21/2/2021
KRANKk © JASSEPOES


SAFE 'N SOUNDDAYS 2021
werkplaats 'peeping' walter





 



 Tutu Puoane - Ewout Pierreux duo : The Poetry of Lebogang Mashile



 






 
 

...only livestream...

enkel voor betalende abonnees...



 

…na het intussen bekende ritueel van kort interview en voorstelling van het aankomende concert door Lies Steppe (KLARA) komen Tutu Puoane en Ewout Pierreux , koppel in life én on stage, ons vanavond verblijden met orginele composities naar het werk van schrijfster/actrice/performer/ producent en daarbij één der meest bekende dichters van Zuid Afrika, Lebogang Mashile, een leeftijdsgenote van Tutu en ‘a powerful poët’. Zij is feministe en a true African in hart en nieren én iemand met een ‘clear opinion’. Het was meteen duidelijk voor Tutu, dat het lyrische en muzikale van de woorden van haar land-en leeftijdsgenote haar erg aanspraken. Ook voor Ewout was het een heel aparte ervaring, dat componeren volgens geschreven tekst naar de gedichten verschenen in Mashile’s bundel ‘In a Ribbon of Rhythm’, uit 2005. De meeste composities schreven Tutu en Ewout dan wel samen, al was het dikwijls Ewout die harmonie en groove toevoegde aan de improvisaties van Tutu. Dat betekende om te beginnen al een heel mooi open curtain voor en door ‘Open Your Eyes’, al konden we dat pas een dag later aanhoren wegens een hoop network glitches en try agains bij de start van dit concert. Daarom ook dat we een goed uur later pas écht konden starten met het streamen maar Tutu leek het helemaal niet erg te vinden, was goedgemutst en leek héel tevreden met de dan nog 12 virtuele toeschouwers die ze ook regelmatig aansprak en bedankte voor het geduldige wachten. ‘When We Love’, wat volgde had een meeslepende ritmiek , alleen leek het mij wat te lang uitgesponnen…De ballade ‘Inside Outsider’ verbaasde dan weer met de zangstem van Ewout als second voice, opmerkelijk en ‘a true openbaring’. Niet alleen daardoor maar Tutu sloeg heel, maar dan ook héel behoorlijk aan het fluiten en deze song die daarbij ook wat Joni Mitchell in zich mee droeg werd er alleen steeds maar beter door ! Ook op You and I’ , dat wat verstillend was zou Ewout wat later weer meezingen maar vooral Tutu was weer groots in inlevingsvermogen en haar stemgeluid is echt super hoor, voor mij is zij ‘onze’ (want na al die jaren dat we haar kennen behoort ze écht wel tot 'ons' Belgische, Vlaamse cultuurgoed ! ).. voor mij dus is zij ‘onze’ enige ware internationale, fier op ook dat we ze mogen hebben hier ! We kwamen intussen nog wat te weten van de bezigheden van Ewout tijdens de lockdown want die bleek intussen de ‘fixer’ te zijn geworden van defecte iphones, computers enzomeer…Dat die dan maar es wat sexy én bovendien comfortabele schoenen voor Tutu zou kunnen fixen, opperde zij daarbij goedlachs…In deze behaaglijke sfeer kregen we ondermeer nog ‘Tomorrow Daughters' gepresenteerd , door Tutu in de badkuip gecomponeerd en meteen op de iphone ingezongen en dat nummer bleek vingerknippend goed, al maakte dat een wat meditatieve overgang in het midden…Finaal gingen we eruit met een Donny Hathaway tribute en dat had iets dat heel erg naar gospel smaakte maar dat kregen de virtuele gasten dan weer de dag nadien pas te horen want even na de start van de song leek er iets te worden doorgebrand, zo leek het wel, de klank viel uit en voor mij en de rest van de toehoorders betekende dat dan ook het einde van het concert (dat ik trouwens daags nadien nog es helemaal tot op het end terug zag dank zij Lien uit de technische crew die heel behulpzaam de gasten via mail bijstond en op de hoogte hield, dankjewel daarvoor Lien !) Mooi zo !... en ik weet niet of dit project nog een vervolg krijgt hoor maar met wat bijschaven is dit zeker een coming album waard. In dat geval : leg maar alvast een exemplaar opzij voor mij !



19/2/2021




Eind 2019 namen wij een te gekke cd op met originele muziek en fijne muzikanten. Om de voor iedereen welbekende reden viel onze release in het water. Op vrijdag 19 februari 2021 gaan we toch live voor je spelen. En je kan het volgen vanuit je zetel. Zomaar frisse nieuwe muziek en 4 saxen in je eigen living!







 



Saxkartel – The Chromatic Gardener  


 




 
 

...only livestream...

enkel voor betalende abonnees...




……het releaseconcert van ‘The Chromatic Gardener’ van Saxkartel gebeurt niet zonder horten of stoten. De stream geraakt maar niet online en na een uur wachten op beterschap (‘We want Tom, we want TomteromTomTom !’schakelt Ewout Pierreux van het toeziende SFR label over naar plan B : het concert gaat dan wel ter plaatse door maar wordt opgenomen en dan op zaterdag opnieuw gestreamd vanaf 19:30. Goed plan ! en wij zitten er klaar voor al merk ik dat van de 43 deelnemers van gisteren er blijkbaar ongeveer de helft afgehaakt hebben voor dit tijdstip. Er is immers mogelijkheid om de stream ook later nog te bekijken (t/m woensdag) dus je kiest zelf maar wanneer dat jou het beste past…Voor mij mag het op zaterdag en ‘Mr sax’, want die titel past Tom Van Dyck wel , na jaren aantreden in originele saxformaties allerlei ( Saxafabra, Odds on, en andere originals zoals onlangs nog op het duo album met Mimi Verderame ‘NowBop’te horen was, én dit Saxkartel natuurlijk waar alweer een paar andere medesaxers voor aantreden. Géen Sara Meyer op de alt deze keer, daar tekent een jonge maar beloftevolle Thomas Jillings voor. Géen vertrouwde Kurt Van Herck op de tenor (maar wél een al even hoogstaande Bart Borremans, ons intussen al langer bekend uit diverse gezelschappen en op de soprano saxofoon mag Matthias Van den Brande de plaats komen innemen van eerder Frank Vaganée of Robin Verheyen, die er op het allereerste album dan weer bij was. Kwaliteit primeert, dat weten we intussen en reviews van diverse Tom Van Dyck-albums kan je vinden op de JAZZEPOES recensiepagina’s. Vandaag wordt er weer geput uit de eigen composities van Tom en de verhalen en stemmingen kunnen daarbij allerlei richtingen uitgaan. Bij ‘First Snow’ bijvoorbeeld komen de vlokken speels uit de hemel gevallen en zorgt het drietal naast Tom voor een harmonische achtergrond waartegen die dan aan het soleren slaat. Bij ‘Bulgarian Butterfly’ maak je dan weer de metamorfose mee van een ontpoppende vlinder en je ‘ziet‘ als het ware al de beelden voor je geestesoog wanneer het beestje uit de cocon komt kruipen en aan het ware leven begint…Zo heeft Tom voor elk stuk wel een bijpassend verhaaltje en iedereen komt daarbij wel ergens onderweg aan een solomoment toe. Zo hakkelt en hekelt ‘Too Big to Fail Saves’ (dacht ik dat het noemde, maar da’s wel niet op de CD te vinden…) o.a. de pandemie en daar heeft Matthias op sopraansax wel wat op te zeggen ! Gaandeweg krijgt het ritme je bij het luisteren te pakken en zo tikt mijn rechtervoet hier al mee in de maat dus je ziet : ritme is niet onmogelijk, ook zonder enige ritmesectie ! Er volgen nog wat stukken waaronder ‘Quartet 86’, geïnspireerd en opgedragen aan de onlangs overleden Chick Corea of ook nog ‘The Dance of Hope’ en da’s er eentje voor klimaatactiviste Greta Thunberg en dat baadt wat in een voorbarige overwinningsroes, uitgedrukt door weer die sopraansax van Matthias en de alt van Thomas schuift daar heel lekker achteraan. Trapje op, trapje af klimmen is het met ‘These Magnificent Sevenths’, ‘Move and Countermove’ (ook weer niet uit de voorgestelde CD) lijkt me dan meer iets voor Big Band of heeft alleszins die feel.. en de boosheid van finale ‘Allow Me’, da’s duidelijk met sprekende argumenten opkomen tegen de politieke onwil (tegen het opengooien van het cultureel-sociale leven naar ik meen begrepen te hebben) en het viertal staat hierbij als één blok ter ondersteuning van dat statement, een duidelijk (h)echt kartel dus !…




14/2/2021
KRANKk © JASSEPOES


SAFE 'N SOUNDDAYS 2021
werkplaats 'peeping' walter





 


Bo Van Der Werf:  'Mantra Magnets 


 






 
 

...only livestream...

enkel voor betalende abonnees...



 ...‘Mantra magnets are earrings you clip on. They vibrate on your ear lobes, resetting your frontal cortex, instantly calming you before stressful situations'….Dát vond ik bij het zoeken naar de project ofte bandnaam !.en wel…het komt close hoor wanneer je intuned en in een spacy of noem het maar icey, bij deze winterse temperatuur !...wanneer je dus in een icey atmosfeer terechtkomt met een Jozef Dumoulin aan de ‘orgel’keys, Rhodes en electronics en een Bram De Looze aan de piano. Dat gevoel graaft zich, eens gebeten, vastberaden door een soundlandscape met wonderlijke kleuren. Ietwat onwezenlijk is het allemaal met verhalen verteld door de welbespraakte gitaar van Nelson Veras, goedkeurend en warm bijgebromd door Bo en gepast voorzien van percussie en bas door respectievelijk Samuel Ber, die zich eerder ook al in positieve zin bij mij liet opvallen bij andere formaties, en Cyrille Obermuller maar die weet ik nog niet te plaatsen…Het wordt trippen vanavond met weinig variatie en ik meen dat enig caleidoscopisch lichtspel hier mooi zou bijkleuren maar Werkplaats Walter houdt het deze keer op zo goed als bijna grijswaarden wat beeld betreft. Melodische structuren en bladmuziek blijkt dit maar het is allemaal wat monotoon naar mijn smaak. Een dromerig rondtrappen in het ijle als het ware en als het gaat in de geest van de mantra’s, het losmaken van body en soul, je geest vrijmaken in een zoektocht naar ‘vrede, wijsheid, licht en vertrouwen’, dan lijkt mij dit zeer geschikt ter begeleiding van een zefbezinnende yoga sessie. Het laatste nummer van de set koerst daarbij wél naar een climax. Gaan we naar de Verlossing toe ?  En?.. is de Redding nabij?...




11/2/2021







Jazz Class : een eeuw Belgische
 jazz
  
 




In deze levendige online introductie kom je alles te weten over wat vooraf ging, via grote breuklijnen, ‘kleine’ verhalen, sappige anekdotes en natuurlijk bakken geweldige muziek. Lesgever Frederik Goossens, zelf verwoed verzamelaar en jazzliefhebber, gidst je enthousiast door een eeuw Belgische jazzgeschiedenis en houdt halt bij de belangrijkste gebeurtenissen, albums en artiesten. Hij vertelt over de intrede van jazz in België en voert je mee tot aan de millenniumwisseling. Kers op de taart: hij illustreert de geschiedenis aan de hand van vinylplaten uit zijn eigen collectie !




https://www.jazzlab.be

   
 

Een samenwerking tussen Muziekcentrum Track, Wilde Westen, Schouwburg Kortrijk en Jazzlab

 
     





 




FB live stream no longer available 



…in een méér dan vol uur (initieel was 1 uur voorzien vanaf 20u30),.maar het enthousiasme van kijkers én host was zo groot dat de streaming én bovendien live uitzending buiten die tijdsgrenzen was gaan treden (en hoelang het uiteindelijk duurde kan ik je helaas niet vertellen, ik haakte af wegens andere bezigheden) werd het verhaal verteld van een eeuw Belgische Jazz, startend aan de very beginning met opnames van Mitchell’s Jazz Kings en de eerste opnames van de Jazz Band Chantal in 1925/26 op het gelijknamige label van de familie Moeremans uit Gent. Van de foxtrot dance music uit de jaren 30 naar de jaren 40 met het verhaal van pianist Stan Brenders en de nog steeds bestaande en welgekende ‘L Archiduc’muziekkroeg te Brussel .De doortocht van Django en de connectie met de Hot Club de Paris, de geboorte van de Bebop en z’n aanhangers in België. Het verhaal situeert zich dan al in Luik met Jacques Pelzer en de ‘Bob Shots’. Figuren als Jean Warland en Etienne Verschueren schuiven voorbij en een paar belangrijke figuren worden extra in de verf gezet n.av. een belangrijke plaat in 1962, als Chet Baker de gevangenis verlaat en hij ‘Chet is Back’ komt op te nemen samen met onze Bobby Jaspar en schitterende gitarist René Thomas. Het verhaal wordt verteld van de Rickenbacker gitaar van Toots Thielemans en de adoratie daarvoor van John Lennon …en steeds krijgen we tussendoor korte geluidsfragmenten, in het begin zelfs te luid wegens geen volumeregeling op die ouwe analoge grammofoon ! De platen waren toen nog van het breekbare schellak type, later werd dat vinyl …Frederik vertelt dat alles met een passiegedreven enthousiasme en vanuit de virtuele groep toeschouwers klinkt het van ‘Zalige Jazztrip’ en meer van dat !...Het is net zoals we eerder al Joris Preckler (van Klara) bezig zagen met datzelfde soort begeestering en inlevensvermogen én zoals natuurlijk ook vroeger onze Juul (Anthonissen) dat zo hartstochtelijk kon. Een geweldige ervaring dus, deze Jazzclass en wens je nog meer, dan kijk je best es op deze Jazzlabpagina want er staat echt nog wel wat te gebeuren …
7/2/2021

Carlo Natdozza © JASSEPOES








MJO (Muze Jazz Orchestra)  





 

 


...Het Muze Jazz Orchestra bestond in 2020 10 jaar en gefeliciteerd daarmee! Want ’t is een fijn orkest hoor, geen Big Band al komt het soms met extensies wel kortbij. Ik mocht ze al een aantal keer smaken, werkte vorig jaar ook mee aan de brochure n.a.v het 10 jarig bestaan en op de MJO site vindt je zelfs nog mijn perstekst/review over het bijzondere concert rond componist Frank Zappa, my all times favourite ! Vandaag echter draait het om de originele composities van altsaxofonist Lieven Cambré en meteen gaan de vingers knippen bij het duidelijk jazzy ‘Blue Stone’ waarin o.m. gitarist met hoedje Marco Cirone meteen fijntjes komt te soleren. Hier ook weer nummers met diverse gevoeligheid en soms gaat dat met gepoetste shiny shoes over de dance floor, eerder slowwalsend dan met het zwierige zwaaien der rokjes op ‘Waltz’ en de componist mag dat graag meeblazen.De atmosfeer is er dan ééntje van late in the evening en verleiding vecht tegen fatigue lijkt het wel. Erg mooi toch en dan weer wordt er alert verder gemusiceerd zoals op ‘Messin’ About’ …en lap, de stream laat het hier afweten…mijn fout blijkt dat en de band stoomt intussen na het rebooten stevig door…’Two Ideas’?...Dan gaat het wat verstillen, genre ‘cool detective is on its way’ en Marco voelde na de bassolo van Rob Vanspauwen goed aan dat ‘some bluesy guitar’ daarop fijn kon aansluiten…Nummer zeven, ‘Good Morning’ mag het concert dan stijlvol afronden en David Demuynck toont op piano ook weer zijn ware klasse. Teveel superlatieven?...See this at home and enjoy !


7/2/2021







Q-Some Big Band  



 

...only livestream...

enkel voor betalende abonnees...

 


 ...in aanloop van het concert van deze jonge Big Band met muzikanten waarvan  er mij maar enkelen bekend zijn (totnogtoe) krijgen we uittreksels uit het werk der participanten. Zo passeert er wat van Marjan Van Rompaey en noteerde ik ‘When I’m Old’ van Jazz Anchor, ik meen dat het iets was van de presentator van vanavond : trombonist Manten Van Gils, leuk hoor en alvast een eerste kennismaking. Vanuit de mooie Bijloke zaal komt de band dan  wat later meteen haast triomfantelijk binnen met ‘Prototype’, een compositie van Robbe Willems die aan de piano zit.10 songs krijgen we voorgeschoteld vanavond, de voorstelling van het eerste album ‘Dreamin’,met werk van diverse componisten uit de band en het gaat daarbij goed vooruit. Even wordt er wat gas terug genomen ‘For Klaus’ dat wat romance en lieflijkheid in zich draagt en ook ‘A Girl named Eddie’ sleept je in galanterie over de dansvloer. De muzikanten zitten circelgewijs allen in donker pak, de soli worden ter eigen plekke gespeeld al is er een paar keer ook een acte de présence en treedt de solist daarbij  naar voren. Marthe Van Droogenbroeck op trompet mag daarbij in knalrode jurk  ook even de oogbol komen te strelen, nice ! Deze Band blijkt weer maar eens een ontdekking en gauw bestelde ik dus ook nadien de CD. Fijn om te horen dat in September alweer het volgende album  er zit aan te komen en daaruit kregen we nu al een voorsmaakje meen ik met de finale ‘Soft Viking’ waarbij ook drummer Brecht Adriaenssens ons mocht plezieren met een fijne drumpartij. Deze band is een hit !




 
     
     
  Winus  
     
     
 
     
  PAGINA1   PAGINA 2  PAGINA 3  PAGINA 4  PAGINA 5

 
     

 

 

 ©  JAZZEPOES 2021

 

 

 

up again !

 

 

 

JAZZEPOES home-> startblad