JaZZZolderArchief 2017

 

 

Bezoek ook eens     de YouTube Webstek van de JaZZZolder ! 

 je (her)beleeft er optredens  van en op de oude JaZZZolder !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

23/6/2017	Bloom
9/6/2017	Cal Tjader Project
26/5/2017	Bart Lust Quintet
12/5/2017	Maria Mendes & Alexander van Popta
28/4/2017	Jan De Haas Quartet
14/4/2017	ChromoZone

 

 

 

 

	23 Juni 20:45 hr !
	Bloom

 

 

 

	Al bijna 19 jaar organiseert de jazzzolder niet alleen "klassieke" jazzconcerten, maar brengt zo veel mogelijk verschillende facetten van de jazz op het podium; wie herinnert zich nog een van de eerste concerten, met o.a. André Goudbeek, Peter Jacquemyn... Ook het optreden van vanavond kan je beschouwen als "experimenteel", vernieuwend, boeiend, en bewijst dat jazzmuzikanten van vele "jazzmarkten" thuis zijn en niet in hokjes passen! Bloom verenigt muzikanten van het Luikse 'L’Oeil kollectif'. Vertrekkende vanuit hun gemeenschappelijke interesse in geïmproviseerde muziek, brengen ze een repertoire met originele composities en vrije improvisaties. 'L’Oeil kollectif' is een collectief van 9 muzikanten uit het Luikse. Ze spelen samen muziek, soms geschreven, soms geïmproviseerd, soms met 9 samen, soms met minder, en ze organiseren eveneens concerten. Maar het belangrijkste is wat hen echt definieert als een collectief, namelijk dit engagement: proberen om hun eigen en uw nieuwsgierigheid te prikkelen, door middel van muziek. Houd uw geest open en wees alert! Vanavond spelen (als er natuurlijk geen "last minute" vervanging is):

 

 

 

 

Clement Dechambre: sax
Bruno Grollet: sax
Quentin Stokart: gitaar & composities
Manolo Cabras: contrabas
Alain Deval: drums

 

 

 

 

 

 

 

 

	“Door het warme weer van de laatste dagen en door de activiteiten op de grote markt is er niet zoveel volk als gewoonlijk in de Jazzzolder. Drummer Alain Deval, Bruno Grollet en Manolo Cabras op de bas zijn goede bekenden voor de Jazzzolder. We zijn benieuwd; ze spelen blijkbaar allemaal nummers van gitarist Quentin Stokart die verder alles liever in het Engels voorstelt. Ze brengen niet echt een pure vorm van improvisatie maar ze bieden toch de nodige afwisseling en spelen vanaf het muziekblad. Ze spelen vandaag in kwintet vorm en presenteren zichzelf als ‘Bloom’ met een mooie sonore toon. De melodie is meestal traag opbouwend soms met onverwachte en hoekige wendingen waarin iedere muzikant zijn ding mag doen. Je moet ervoor open staan en af en toe je ogen dicht doen om het tot je te laten doordringen. Ze spelen o.a. “De Nouveau”, Edi of Chi. Het zijn korte titels. "Edi" is in eerste instantie een nummer waar de ritmiek sterk aanwezig is met een rechttoe-rechtaan aanpak en spoort de muzikanten aan om de melodie meer vorm te geven. In ‘Chi’ horen we een beetje gong percussie. De muziek doet me o.a. denken aan de Noorse jazz scène met eigenzinnigheid, dromerigheid, vrijheid en ruimte. “Kimchi’ is een eigen hoekig nummer over zijn reis naar Korea; hierbij gaat Manolo plukken aan zijn contrabas. “Numb” voor de pauze is erg ritmisch met saxenwerk en bassolo. Het publiek na de pauze luistert nog even aandachtig als in de eerste set. Steeds weer zwellen de sierlijke en soms wat slepend opgebouwde composities aan. In ‘7 Bemps’ speelt Manolo met gestreken bas en geleidelijk aan stijgt het tempo. ‘Lack of Sarabande’ getuigt van een mooi samenspel, een beetje bluesy sound en erg relaxed. ‘Sounds like Laura Palmer's theme’ begint met een knappe gitaarsolo. "Tuft" op het einde versnelt tot een levendig tempo en komt het dichtst bij een straight-ahead post bop geluid. Ze spelen nog een toegift met een heel rustig nummer. Een vijftal cd’s worden te koop aangeboden. Je kan ook nog geluid kopen op diverse websites zoals  hier ”
	Michel Proesmans

 

 

---

 

 

 

 

	9 Juni 20:45 hr !
	Cal Tjader Project

 

 

 

	Cal Tjader wordt vaak beschouwd als één van de invloedrijkste Amerikaanse jazzmuzikanten binnen het domein van de latin jazz. Als jonge twintiger was hij de drummer bij de verschillende bands van Dave Brubeck. Als later het octet van Brubeck werd gereduceerd tot het Dave Brubeck Trio leerde Cal Tjader zichzelf vibrafoon spelen en combineerde hij de vibra - binnen het trio - met de drums. Op zijn 28ste werd Tjader als vibrafonist gerekruteerd door George Shearing om zo het geluid van zijn band te verrijken. Later nodigde Shearing Mongo Santamaria (conga's) en Willie Bobo (percussie) uit in zijn band en besloot de kant van de Latin muziek op te gaan. Vrij snel stapte Tjader uit de Shearing band en huurde Santamaria en Bobo in om mee te spelen in The Cal Tjader Modern Mambo Quintet, aangevuld met Vince Guaraldi op piano. Doordat deze band bestond uit zeer getalenteerde muzikanten uit Cuba met veel gevoel voor jazz, zien veel critici zijn Modern Mambo Quintet als één van de beste latin jazz bands ooit... Op het einde van zijn veertig jarige carrière verzamelde Tjader met Roger Glenn (fluit), Mark Levine (piano), Rob Fisher (bas), Vince Lateano (drums) en Poncho Sanchez (conga's) een aantal jonge muzikanten om zich heen. Hij nam vijf albums met hen op, waaronder de Grammy Award winner: 'La Onda Va Bien' uit 1979. Redenen genoeg om met The Cal Tjader Project de muziek, waar deze Amerikaanse vibrafonist bekend mee werd, terug Live te brengen. Andres behaalde het laureaatsdiploma (klassiek) slagwerk en kamermuziek aan het Lemmensinstituut te Leuven bij L. Claesen, F. Tielemans, C. Willems en L. Ouderits. Hij speelde occasioneel bij de kapel van de zeemacht, het symfonisch orkest van de BRT, de Vlaamse Opera, de Munt en I Fiamminghi; vier jaar lang was hij vaste slagwerker van de musicalafdeling van het Ballet van Vlaanderen. Met het International Prom Orchestra en BZN nam hij een live cd op. Daarnaast volgde hij les bij Dave Pike. Iets later volgde dan een voltijdse jazzstudie, opnieuw aan het Lemmensinstituut. Hier kreeg hij o.a. les van Bert Joris, Roland Stolk, Dré Pallemaerts en Frank Vaganée. Hij trok jarenlang aan de zijde van Arne Van Coillie door Vlaanderen met The MJQ Project – een groep gewijd aan de muziek van Milt Jackson en John Lewis – en het trio Jazz Partout. Als vaste vibrafonist en occasioneel arrangeur van The Very Big Band speelde hij o.a. met Bert Joris, Jef Neve, Dany Caen en Peter Vandendriessche.

 

 

 

 

Andres Liefsoens: vibrafoon
Stijn Wauters: piano
Fre Madou: bas
Benjamin Verstraete: percussie
Jelle Van Giel: drums

 

 

 

 

 

 

 

 

	HELAAS VOOR DEZE KEER GEEN RECENSIE...MAAR WEL EEN FILMPJE...

 

 

---

 

 

 

	26 Mei 20:45 hr !
	Bart Lust Quintet

 

 

 

 

	Het Bart Lust Quintet kennen we van zijn uiterst energieke modal jazz, geschraagd door de solide sound van trombone en altsaxofoon en gesteund door een razend stuwende ritmesectie. De CD, “Make Me An Offer” (release jan. ’13) hanteerde deze ingrediënten met een avontuurlijke touch. Kenmerkende eigen composities worden afgewisseld met eigentijds bewerkte pareltjes uit vroeger (jazz)tijden. Ellingtons ‘The Mooche’ bijvoorbeeld swingt “op z’n boogaloo’s”. ‘Let’s Face the Music and Dance’ (Irving Berlin) krijgt, in een nieuw licht, een ander gezicht. En wat betreft nieuw licht: ‘East of the Sun’ een song uit 1934 (!), wordt door het quintet zonder moeite in de actualiteit gezet. Laverend tussen swing en latin vaart elke compositie van Lust een eigen koers. Met aan het roer de zeer vaardige handen van pianist Steven Hupkens, bassist Guus Bakker en drummer Joost Kesselaar. Daarbij geven Wirtz´ altsaxofoon en Lusts trombone het quintet zijn machtige podium–presence en masculine sound. Een natuurkundige wet zegt dat energie altijd behouden blijft. Na een concert van het Bart Lust Quintet neem je die mee naar huis!

 

 

 

 

Bart Lust: trombone
Bart Wirtz: altsax
Steven Hupkens: piano
Joris Teepe: contrabas
Joost Kesselaar: drums

 

 

 

 

 

 

 

 

	““De Jazzzolder is deze avond niet compleet gevuld, waarschijnlijk door het lange weekend, terrasjesweer… DJ Danny zorgt voor de inleiding en na de pauze zegt Hans nog een woordje i.v.m. Jazzathome en een feestelijke zaterdag 8 juli 2017 om te noteren en om 19 jaar Jazzzolder te vieren. Vandaag op het podium het Bart Lust Quintet uit Nederland bestaande uit leider Bart Lust (trombone), Bart Wirtz (altsax), Steven Hupkens (piano), Erik Robaard (bas) die de aangekondigde Joris Teeper vervangt en Joost Kesselaar (drums). Het Quintet valt meteen op door de solide sound van de trombone en de tenorsaxofoon én door de interactie met de stuwende ritmesectie. Eigenzinnige composities worden afgewisseld met bewerkte pareltjes uit vroeger jazztijden. Laverend tussen swing en latin vaart elke compositie van Bart Lust een eigen koers. Ze halen hun inspiratie uit de tijdloze muziek van Duke Ellington (The Mooche), ‘Simone’ van Frank Foster of Lament van J.J. Johnson. Ze zetten in met ‘de bamboeseur’ (comp./arr.: Bart Lust) dat gaat over een schaamteloze dronken persoon die aan zijn eigen denkt. Het is een sterk swingend nummer waarin het tempo stijgt naar het einde toe. Bart Lust speelt in meerdere top big bands maar steekt ook veel energie in zijn eigen quintet. Hij noemt zijn muziek High Energy Modal Jazz met een warm krachtig samenspel van trombone met de altsax. Het is bij momenten ook moderne bebop met een Europees swing gehalte van hoog niveau met fraaie melodieën. Ze spelen naast de uptempo lange stukken ook trage ballads zoals ‘Gloria’ van Branislaw Kaper met een eigen aangenaam verrassende touch van Lust een nummer uit de film The Well Travelled Road met Elizabeth Taylor. Bart Lust is een trombonist met een aangenaam helder geluid en zijn soli zijn toegankelijk en onderhoudend. Hij eert ook zijn mentor Slide Hampton met ‘night never come’. Hij speelt hierin snellere tromboneriedeltjes gesteund met een swingende scheurende sax. Duke’s The Mooche is onherkenbaar gespeeld met tussenin een piano die me doet denken aan Ahmad Jamal. Zeer fraai is dat. Als toegift spelen ze een klassieker ‘there’s no greater love’ met lekkere swing op sax, piano met een mooie spanningsboog met de erg verdienstelijke drummer en zo gaan ze met een vlotte spurt naar de eindmeet. We genieten verder na in de bar en ook buiten in de tuin tussen het hoge gras. Ze verkopen ook drie cd’s van het quintet aan de inkomtafel.”
	Michel Proesmans

 

---

 

 

 

 

 

	12 Mei 20:45 hr !
	Maria Mendes & Alexander van Popta

 

 

 

 

	Maria Mendes trad al eens op in de Jazzzolder in 2011. Sindsdien heeft ze 2 albums opgenomen en toerde ze de wereld rond, met uitverkochte concerten op Blue Note Jazz Club NYC, North Sea Jazz Festival, Montreal Jazz Festival, Casa da Música in Porto, Concertgebouw Amsterdam, Sunset / Sunside Parijs. Op haar nieuwste album "Innocentia" (Sony Music) wordt ze onder anderen begeleid door de beroemde klarinettist Anat Cohen. Maria Mendes toert regelmatig met André Ceccarelli (drums), Karel Boehlee (piano), Jasper Somsen (akoestische bas) en Jasper van Hulten (drums). Leuk om te weten is dat Maria samen met het Brussels Jazz Orchestra zou optreden later in 2017 in Gent.

 

 

 

 

Maria Mendes: zang
Alexander van Popta: piano

 

 

 

 

 

 

 

 

	““Lejo zei bij de inleiding dat het een memorabele avond wordt. Zeven jaar geleden stonden zangeres Maria en pianist Alexander, samen met bassist en drummer, hier ook al te schitteren. Ondertussen heeft ze twee cd’s uit, die vandaag ook verkopen, voorzien van de nodige marketing zoals een banner aan de inkom maar vooral 7 mooie sfeerlampen, van Ikea weliswaar, voor een intieme sfeer te creëren op het podium. Ze slagen daar zeer goed in want soms kan je een speld horen vallen tussen het luisterende publiek. Ze zingt sterk, toonvast en soms scattend met haar jonge stem. Onder het motto -less is more- krijgen we een mooie duo setting in deze prachtige akoestische kapel. Ze staat daar in een wit kleedje zoals assepoester misschien maar ze weet wel heel veel gevoel in haar songs te leggen. Ze geeft er ook uitleg bij in het Nederlands en het Engels. De ene keer een zelfgemaakte tekst bij een Pat Metheny tune ‘always and forever’ en anderzijds een eigen versie van ‘fragile’ van Sting. Ze zingt songs in het Portugees of in het Engels van haar twee albums waarin wel meer begeleiders zitten en de sound voller en afwisselender maakt. ‘Innocentia’ is het titelnummer van haar recente plaat en het gaat over haar jeugd met zussen al spelend in vaderland Portugal. Hierin zwiert Alexander met mooie pianolijnen en zingt Maria krachtig met lange uithalen. Ze zet acapella in met het bekende ‘come rain or come shine’ van H. Arlen en J. Mercer. Ze zingt er ook scattend in en laat zien welke technische bagage ze heeft genoten in Rotterdam tijdens haar studies. Heel mooi is de ballade tune ‘love dance’ van de Braziliaanse pianist Ivan Lins dat staat op haar eerste plaat ‘along the road’uit 2011. Ik ken dat nummer van de plaat ‘Give me the night’ van George Benson in duo met Patti Austin uit 1980. Mooi om het nog eens terug te horen vandaag. ‘Smile’ van Charlie Chaplin is ook zeer herkenbaar met zuivere acapella intro van Maria. Een vreemd maar leuk nummer vinden ze beiden in het complexe scattende nummer ‘Chorinho pra ele’ met vele snelle noten. Na de pauze geeft ze een fado nummer van Amália Rodrigues een eigen tintje met percussie eitje in de hand met straffe lange uithalen met haar kristalheldere stem. Ze maakt een eigen Engelse tekst ‘innocent travels’ van het nummer ‘travels’ van Pat Metheny. Het gaat over haar neefje Miquel die nog een leven voor zich heeft. Ze brengt nog een lichte opgewekte samba met de Portugese song ’ black skirt (saia preta)’ dat haar herinnert aan haar bezoek in Brazilië met haar 10 neven en haar oma. Ze schreef dit nummer snel tijdens een taxi rit. Van haar eerste plaat brengt ze ‘inverso’ (the other side) als een liefdeslied maar na de gebroken harten volgt weer de lente waarin een nieuwe liefde ontspringt. Ze eindigt dit nummer breekbaar en zacht. Het swingende ‘i thought about you’ zong ze tijdens haar master opleiding bij mentor zangeres Fay Claassen en zij is een van de beste jazz zangeressen in NL. Van 2001 tot 2007 was Fay Claassen hoofddocent jazzzang aan het conservatorium van Porto (Portugal). Sinds 2002 is ze als docente verbonden aan CODARTS, het conservatorium van Rotterdam. Maria trainde haar scat skills tijdens de treinritten tussen Brussel (mentoren David Linx en Diederik Wissels) en Codarts Rotterdam. En dat nummer ‘come rain or come shine’ doet haar daaraan denken. Ze doet er vingerknipperingen bij om de maat aan te geven en Aleander doet wat stride piano erbij. We koelen af met ‘over the rainbow’ in een mooie maar anders gezongen versie. Ze bedankt nog eens iedereen hier van de crew in de Jazzzolder kapel en als toegift herhalen ze nog eens dat snelle scattende nummer ‘Chorinho pra ele’. Nog een woordje over Alexander van Popta. Hij is de stille kracht bij Re:Freshed Orchestra. Op de Codarts Jazz Academy kreeg hij les van Kris Goessens, Rob van Bavel en Ilja Reijngoud. Hij volgde masterclasses bij Barry Harris, Richard Bona, Baptiste Trotignon en Joshua Redman. Na zijn opleiding bij Codarts nam hij in New York les bij pianist Aaron Parks. Alexander heeft opgetreden met musici als Gregory Porter, Tony Allen, Benjamin Herman en het Metropole Orkest. Hij toerde door Thailand, China, West-Europa,Turkije en Estland. Dus Maria heeft een goede begeleider gevonden in Alexander. De meningen zijn achteraf wat verdeeld, voor ene wat te rustig of te intiem sentimenteel voor de andere kon het niet beter. Dus stof tot napraten in de bar bij de leuke muziekjes van DJ Winus alias de Jassepoes. We vergeten ook niet de muziekjes van DJ Danny voor de pauze. Dank hiervoor.” Maria zal samen met het Brussels Jazz Orchestra (BJO) optreden later dit jaar in Gent. Hou haar website in de gaten hiervoor. ”
	Michel Proesmans
	...het was een bijzonder hartelijk weerzien met Maria Mendes, 7 jaar na haar eerste concert hier, ter JaZZZolderse Kapel en zij bouwde/bouwt intussen gestaag verder aan haar carrière vanuit Nederland en dat zowat de hele wereld rond...fijn dus dat zij weer es op de foto wou ook met wat JaZZZolder fans en later op de avond na wat afscheidskussen tevreden huiswaarts kon. Thanks en CU Maria !
	thnks to Lejo so that I 'm for once also on the pic !
	Winus

 

 

 

---

 

 

 

	28 April 20:45 hr !
	Jan De Haas Quartet

 

 

 

	Het Jan de Haas quartet heeft dezelfde instrumentatie als het bekende Modern Jazz quartet, piano, drums, bas en vibrafoon, maar heeft een meer hedendaagse benadering. Sinds de jaren 70 heeft ook Europa een stempel gedrukt op de jazz en ook die invloed is hoorbaar in deze groep. De swing zal komen van de Amerikaanse drummer James Williams, die onder andere in de Next Generation band van Gary Burton gespeeld heeft, pianiste Eve Beuvens is leader van verschillende projecten onder eigen naam en heeft 2 CD’s uit op het Igloo label, bassist Piet Verbist is een veel gevraagde bassist en ook bezieler van de groep Zygomatik, Jan de Haas tenslotte is al meer dan 30 jaar actief als drummer; zo een 20 jaar geleden starte hij zijn eigen groep als vibrafonist/leader en heeft 3 CD’s uit op het Igloo en Werf label.

 

 

 

 

Jan De Haas: vibrafoon
Eve Beuvens: piano
Piet Verbist: contrabas
James Williams: drums

 

 

 

 

 

 

 

 

	“Bij een pas gestemde piano voor Eve Beuvens en een bijna volle jazzzolder genieten we van het Jan De Haas Quartet. Het zijn stuk voor stuk fantastische muzikanten. Het is lang geleden dat we nog eens een vibrafoon zo goed hebben zien bespelen. Het doet ons denken aan vibrafonisten Gary Burton of Mike Mainieri van Steps Ahead. Piet Verbist is in topvorm en geniet met vlotte lijntjes op zijn contrabas. De zwarte drummer uit NYC is de ontdekking van de avond. Zo relaxed, vloeiend en oplettend kan die man drummen, en tegelijkertijd soms ook percussie spelend. James heeft al gespeeld met Gary Burton, dus voelt hij zich goed bij Jan de Haas die ruim 30 jaar ervaring heeft. Ze vliegen erin met een swingende versie van ‘Falling grace’ van bassist Steve Swallow. Hierin kan Eve het ganse klavier van links naar rechts verkennen. Daarna spelen ze een rustig nummer van Pat Metheny die ook speelde bij Gary Burton. Jan speelt nu met 4 stokjes op de vibes. Heel mooi is de herdenking van Monk die 100 jaar geleden werd geboren: ze brengen het nummer ‘everything  happens to me’ dat Monk veel speelde. Hier speelt James met de brushes tijdens deze mooie ballade met heerlijke tierlantijntjes van Jan op het einde aan de vibes. Zeer levendig en swingend is ‘Joy spring’ van trompettist Clifford Brown. Hierin kan iedereen stevig soleren op vibes, piano en bas. In het nummer ‘recorda me’ van saxofonist Joe Henderson kan Jan de Haas stevig swingen onder het percussieve drumwerk van James. Hierin is ook een latin sound verweven met vingervlugge pianotouché van Eve en een heerlijke drumsolo van James. Na de pauze volgt er nog een Monkske ‘Crepuscule with Nellie’ dat Monk schreef voor zijn vrouw Nel. Heerlijk verfrissend is ‘Poinciana’ van Ahmad Jamal met mooie spanningsboog en verweven stiltes en ingehouden noten. Jan De Haas eert Steps Ahead met ‘Fawlty tenors’ met vlotte tempowisselingen en snelle grooves. Ze spelen ook ‘strange meeting’ van Bill Frisell en helemaal leuk is het vrolijke ‘Ladies in Mercedes’ van Steve Swallow. Hierin kunnen de muzikanten opnieuw het beste van zichzelf geven. Als toegift spelen ze een standard ‘I love you’ van Cole Porter waarin het nummer openbloeit tot snelle swing. Er worden ook cd’s verkocht van o.a. Zygomatik, de groep van Piet Verbist. Voilà we hebben weer genoten van een prachtconcert.”
	Michel Proesmans

 

---

 

 

 

	14 April 20:45 hr !
	ChromozONE

 

 

 

 

 

	Zij delen elkaars DNA als gevolg van experimentele "fokkerij". Hopend om onsterfelijk te worden, werden ze in quarantaine gehouden voor verdere observatie. Na 21 dagen echter begonnen ongelukkiglijk verschrikkelijke bijwerkingen op te treden. Tekenen van mentale en fysieke stoornissen werden steeds schriller zichtbaar. Hen nu live zien optreden zou in feite een niet te evenaren wonder zijn vermits hun tijd hier op aarde beperkt is. ChromozONE mag trip-hop, funk en jazz brengen, maar alleen op voorschrift van een arts !

 

 

 

 

Jan Van Moer: flugel - Jeroen Capens: sax - Martin Salemi: keys Otto Kint: el. bas - Michaël Degreef: drums

website  

 

 

 

 

 

 

	sorry, deze keer geen recensie...

 

 © 2017 JAZZEPOES