HOME

 

FULL JAZZEPOES JAZZZOLDER ARCHIEF


voor het volledige JaZZZolder-archief click  hierboven de tab


 JaZZZolderArchief 2024

 

 


Bezoek ook eens     de YouTube Webstek van de JaZZZolder ! 

 je (her)beleeft er optredens  van en op de oude JaZZZolder !

 

 

 

 

 

 

 

JaZZZolderblad

 

 

 

 

 TRIM 1  TRIM 2 ARCHIEFINDEX TRIM 3 TRIM 4

 

   
27/9/2024 Philip Catherine PIANO Trio
23/8/2024 Dré Pallemaerts inviteert
   
   

 

 

 

 

 

 






 

 

 

   
     
    
 


Vrijdag 27 september 2024  
deuren   19:15 HR   concert   20:15 hr

 
 
     
 

 

Philip CaTherine PIANO Trio

 
     
     
 

 

 

 



Sinds de jaren 60 bevindt gitarist Philip Catherine zich in de voorhoede van de Europese jazz scene. Zijn toewijding, unieke stijl en een uit de duizenden herkenbare sound stuwden jazz richting nieuwe ontwikkelingen, gevoed door samenspel met grootheden als Chet Baker, Stéphane Grappelli en Charles Mingus.
Na de vieringen rond zijn 80ste verjaardag is het duidelijk: hij blijft begeesteren. In de jazzzolder laat hij zich vervoegen door twee trouwe metgezellen voor een intiem concert.

Ik ben vandaag nog even gepassioneerd door jazz dan toen ik een tiener was. De gitaar is een verlengstuk van mezelf.  (Philip Catherine)

"Philip Catherine is één van de laatste 'romantici' in de jazz. Philip Catherine speelt geen muziek: hij is muziek. Een lyriek die het onderbewustzijn raakt. Muziek, muziek, soms met een air van eenvoud die je doet geloven dat niets eenvoudiger is dan het observeren van een foton in zijn loop. Grote kunst." (Francis Marmande, Le Monde)






 
   
 



Philip Catherine: gitaar
Nicola Andrioli: piano
Bart De Nolf: contrabas







 
    
            
    
    
    


 

 

 

commentaren - recensie(s)


 

 

 

 



 

…We keken hier al langer naar uit, naar dit concert met het Philip Catherine Trio want gelijk opent JaZZZolder in z’n gloednieuwe, pas gerestaureerde nieuwe locatie : de Predikherenkerk en da’s monumentaal hoor !  We konden onlangs al een blik gaan werpen in de nieuwe concertzaal en kregen een uitleg over de bar, verlichting en sturing van geluid en dat schepte weliswaar een eerste beeld maar nu staat de publiekstribune gans uitgeschoven, stroomt er meteen na het openen van de deuren al wat volk binnen , de sfeer zit er al meteen in ! De bedenking bij zo’n grootse, hoge ruimte is wel wat dat met het geluid zal doen ?...Het concert van vanavond zal ons al ietsje wijzer maken al is de intieme invulling van een pianotrio met gitaar en bas niet direct representatief voor jazzconcerten met saxen, trombones en trompetten, dat zullen we later in het seizoen dan wel ervaren…Vanavond wordt het eerst feestelijk genieten van de liefste onder alle jazzmuzikanten, Philip Catherine en dat vertaalt zich in de vele lieflijke melodieën die het trio ons vanavond brengt in twee sets, onderbroken door een pauze, da’s al een tijdje geleden dat JaZZZolder zulks op deze wijze deed.  De bijna 82-jarige Philip zal vanavond vooral door eigen werk gaan bladeren, schitterende melodieën heeft ie genoeg bij mekaar geschreven ! Starten doet -ie wel eerst met Cole Porter’s ‘ Let’s Do It’ en tussenin vinden we nog wat 'covers'. We zien hem vanavond in gezelschap van pianist Nicola Andrioli, eigenlijk bijna z’n vaste begeleider zeg maar en daar zagen we hem bij de heropening van de Hnita hoeve in 2022 ook al mee. Z’n andere compagnon, aan contrabas is Bart De Nolf en die kennen we vooral als bassist bij het Brussels Jazz Orchestra al kwamen we hem in ’t verleden ook al tegen in trio met John Snauwaert en Bruno Castelucci of korter terug nog, in het Bart Defoort Quartet met verder Hans Van oost en Jan De Haas…

Philip Catherine zelf is één onzer meest bekende én internationale jazzsterren en ik meen dat één van mijn eerste jazzvinyls er eentje was waar die ook de snaren beroerde. ‘Springfever’ van de Duitse pianist Joachim Kühn was dat en da’s er eentje vanuit 1976, ook al een eindje terug.  Nu, het concert van vanavond verloopt in de beste omstandigheden, geluid en licht zitten goed en het aanwezige publiek geniet met volle teugen van het innemende concerteren van de drie toppers op het podium…Uitstekende start van een nieuw hoofdstuk JaZZZolder was dit en ik ben nog goed op tijd ook voor m’n laatste bus terug naar huis toe, toppie !


Winus




Hij begint relaxt en speelt op een rustige manier met ‘Let’s do it’ van Cole Porter. Ook ‘lover man’ bekend van Billy Holiday is zo mooi en sfeer scheppend zoals ook ‘Bancs publics’ van Georges Brassens.
Het zijn vooral de composities van Catherine zelf die volop indruk maken en blijven maken zoals ‘Song for Victor’ en ‘Janet’ voor zijn tweede dochter’: stemmig, meeslepend, diepgaand en puurheid van de melodie. Zeer gevoelig is de uitvoering van ‘Smile’ van Charlie Chaplin waarin het publiek wat kan meefluiten.
Niet alleen Catherine maakt indruk maar ook Nicola op piano met keyboard en Bart aan de bas. Beide muzikanten krijgen ruimte om te soleren en het publiek laat dit ook merken zoals in ‘Autumn leaves’. Op het einde veert iedereen recht, bravo. Dat hij nog maar heel lang onder ons mag blijven en we hem nog heel vaak mogen zien in ons Belgenland. We zien Nicolas nog terug op de nieuwe vleugelpiano in duo met zangeres Natashia Kelly op vrijdag 8 november.




Michel  'de Proes' Proesmans (JaZZZolder)





no video yet, coming up ?


 

 


 

 

 






 

 

 

   
     
    
 


Vrijdag 23 augustus 2024  
     concert 1 19:30 - concert 2  21:15 hr

 
 
     
 

 

Dré pallemaerts inviteert

 
     
     
 

 

 

 

Dré Pallemaerts geeft les aan het "CNSM" in Parijs en aan het "Lemmensinstituut" (Luca/School of arts) in Leuven. Hij is een erg begaafde sound-engineer, creëert electronische muziek en componeert. Dré is al meer dan 30 jaar actief in de internationale jazz scène en speelde met heel wat artiesten zoals Toots Thielemans, Joe Lovano, John Scofield, Bob Brookmeyer, Philip Catherine, Kenny Wheeler, Norma Wintston, Tom Harrell, Art Farmer, James Williams, Ernestine Anderson...
Hij is lid van het Belmondo-Yusef Lateef sextet, Belmondo quintet, Bert Joris quartet, Baptiste Trotignon-David El Malek quartet, Andy Scherrer sextet, Erwin Vann's "let's call Ed", Robin Verheyen quartet, Bill Carrothers trio...
Hij oogst momenteel veel internationale populariteit als drummer bij de Waalse zangeres Melanie De Biasio.
Naar de jazzzolder brengt hij enkele jonge en zeer beloftevolle muzikanten mee; dus wordt het weer een niet te missen jazzavond!!!




 
   
 



Nero Vergaert: tenorsax
Elly Brouckmans: altsax
Eliott Knuets: gitaar
Jonathan Collin-Bouhon: bas
Dré Pallemaerts: drums







 
    
           
    
    
    


 

 

 

 

 

commentaren - recensie(s)


 

 

 

 

.

 

 

...Dré (Pallemaerts, drums en leader) heeft een neus voor toptalent en liet zich weer omringen door kanjers ! Jeugdige kanjers deze keer en dat hoor je meteen al in het erg swingende en zwierige ‘Straight No Chaser’ , een duidelijke Monk song en dat weten de solisten vanavond goed te vatten terwijl drums en bass (Jonathan Collin-Bouhon) er ferm de vaart in houden, schitterend begin ! Uit ‘Coutances’ het eigen album uit 2016 waar de band nog stukken zal uit spelen volgt dan ‘ Bela Monte’ en dat houdt de drive er in  met overpeinzingen van Nero Vergaert( tenorsax) die de solo start waar Eliott Knuets (gitaar)  even later op inpikt en waar dan Elly (Brouckmans, altsax) verder over mijmert maar het stuk sterft mij wat gauw uit…’Warm Valley’ van Duke Ellington vertrekt uit een inleidend voorspel op gitaar , een ballade is het die zich verder laat vertellen door Nero al doet Jonathan Collin ook wel z’n zegje met passend warm tussenspel. ‘Where was I’ schuift zich daar passend achteraan maar kan me minder boeien, gelukkig maakt de solo van Eliott daar toch wat goed maar ’t stuk zelf is mij wat bloedeloos…Beter is dan weer ‘Roses Blue’, een mij nog eerder onbekende song van Joni Mitchell met dat prachtig drumwerk van Dré, een nummer dat tweestemmig ingezet wordt door de twee blazers en dat door de ritmiek verder gaat dan de weemoed van Joni’s song…Het nummer verscheen trouwens ook op het ‘Winter’ album van Dré uit 2020) De sterke solo van Eliott bevestigt dan weer diens talent en duidelijk is dit één der, zoniet beste song van de set ! Een swingende versie van het vooroorlogse (1934) ‘You and the Night and the Music’ ( Schwartz-Dietz) en al jarenlang een geliefde standard mag er daarna letterlijk uitswingen  met voor een laatste keer voortreffelijke soli waaronder die van meester Dré himself, een groots concert !...en dan zit er nog een set aan te komen straks !


Winus



Een leuk concept is dat Dré vier jonge talenten inviteert tot een mooi geheel. Ze hebben de dag ervoor pas gerepeteerd en het gaat allemaal zo vlot. Iedere jonge muzikant kan soleren en ze gaan ervoor op bas, gitaar, tenorsax en altsax. Dré gunt hun de tijd en stopt soms met drummen zoals in die mooie bas solo  van Jonathan Collin-Bouhon.   Dré  put songs uit zijn twee cd’s  ‘Winter’ (uit 2020) met o.a. “Jazzathome” en uit ‘Coutances’ (2016)  met het ritmische swingende Brussel- Parijs. Die plaat werd bekroond met de Klara-prijs  voor beste jazzcd. Het traject Brussel – Parijs doet Dré regelmatig per tgv.  Dré put ook uit de jazz die hij beluisterde toen hij zo jong was als zijn muzikanten vandaag. Hierbij denken we aan Gordon Jenkins en natuurlijk aan Toots Thielemans. Een mooi uitverkocht concert dus.



Michel  'de Proes' Proesmans (JaZZZolder)



 

 

 

 

 © 2024 JAZZEPOES

 

 

up again !

 

 

back to start !