Liefde is één van die thema's waar muzikanten nooit genoeg van krijgen. 'True Bird’ , de tweede single van het nieuwe album van Matt T Mahony, gaat over de liefde, meer bepaald over de ware liefde. Wat is ware liefde? Maakt een verblindende perceptie elke liefde tot de ware, of kunnen we pas van ware liefde spreken aan het einde van ons leven?  Wat we aanvankelijk als ware liefde zien, kan het jaar nadien alweer voorbij zijn. Matt T zoekt beeldspraak bij vogels. Sommige trekvogels gaan plots op verschillende banen vliegen en zien elkaar nooit meer terug. 'True Bird' gaat over de pijn van afscheid in combinatie met oogverblindende verliefdheid.

'True Bird' start met een pop-achtige drumbeat van Jan Van Steenbrugge waar de bas van Mattias Geernaert en de dromerige gitaar van Matt T Mahony mooi bij aansluiten. Een ideale basis voor de melancholische klank van de chromatische mondharmonica van Olivier Vander Bauwede. Gitaar en harmonica spelen in eerste instantie een Marc Ribot-achtige riff om daarna ruimte te laten voor de warme stem van Matt T Mahony. Hoogtepunt van het nummer is de solo van de mondharmonica, die Toots-gewijs alle emoties op je loslaat.

Het collectief van muzikanten, variërend van 30 tot 70 jaar oud, biedt een zeldzame en prachtige synergie tussen generaties. Ze zijn allemaal toegewijd aan een zaak die in deze moeilijke tijden fundamenteler is dan ooit. Deze muziek is prachtig. Het is ongetwijfeld een van de mooiste die je je kunt voorstellen.

Dit grote en humanistische ensemble werkt aan een droom - sommigen zouden zeggen een utopie - die zowel muzikaal als sociaal is. Muzikanten uit de VS, Afrika, het Caribisch gebied en Europa zijn verenigd door een gemeenschappelijke taal in hun strijd voor gelijkheid en rechtvaardigheid. Het gaat over de toekomst van onze samenlevingen, die verloren zijn gegaan in de excessen van allesverslindend materialisme en wantrouwen jegens anderen. Een natuurlijke convergentie van muzikale en culturele esthetiek - jazz, soul, funk, hiphop, blues - geeft vorm aan een liefdesverklaring en een daad van verzet.

De kracht van Black Lives ligt in het vermogen om de energie van ervaren artiesten te verenigen en te overstijgen, zodat ze hun talenten en persoonlijkheden ten dienste van de groep kunnen stellen. Elk van hen neemt de rol van leider op zich en biedt het collectief een persoonlijk verhaal dat gevoed wordt door ontmoetingen met andere artiesten (Miles Davis, Meshell Ndegéocello, Salif Keita, Roy Hargrove, Cassandra Wilson, Steve Coleman, Wayne Shorter, Esperanza Spalding...).

Na twee veelgeprezen EP’s – titelloos in 2021 en ‘From the Ashes’ in 2022 (uitgebracht op zijn eigen label Shapes No Frame) –, samenwerkingen met Le Motel, Amy Root en Dorian Dumont (ECHT!) en een reeks concerten in binnen- en buitenland brengt VAAGUE eindelijk een eerste full-album uit: 'Oktopus Mekaniks'.

Akoestiek en elektronica versmelten met scherpe energie, perfect uitgevoerd op ‘Leviathan’, de eerste single van het album. Een basachtige groove met diepe subs neemt je mee op een epische trip waarbij bewerkte strijkers als melodie fungeren, terwijl de groove zich losbarst tussen akoestische drums en lo-fi samples, voordat een vrolijke akkoordsequentie de luisteraar meeneemt naar een episch crescendo.

Qua repertoire laten Marine Horbaczewski (cello), Tuur Florizoone (accordeon), en Michel Massot (tuba, euphonium & trombone) zich niet zomaar in een muzikaal hokje duwen. Zo laveren ze van Nino Rota-achtige weemoed naar zangerige stukken, walsen lichtvoetig en flirten met jazz, en hedendaags klassiek. In gedachte passeren intussen olifanten en muizen, vrolijke prinsen, weemoedige prinsessen en overwerkte ambtenaren de catwalk.

Na een intense creatieperiode volgden verschillende try-outs voor een beperkt publiek en ging de groep op tournee in China. Daar testten ze de nieuwe muziek meteen uit voor een zeer internationaal publiek, op de opening van de vernieuwde Belgische Ambassade. “Het werd een onvergetelijk concert en een groot succes, wat ons geloof in de kracht van de composities versterkte en de tijd voor opnames rijp was”, zegt Michel Massot. Die opnames liepen 4 dagen lang in de legendarische TOOTS Studio van de VRT in het Flageygebouw, onder de technische leiding van Stef Van Alsenoy, bekend van zijn ontelbare AB-concertopnames.

Alle 14 composities op ‘Lignes De Fuite’ zijn dus netjes verdeeld onder de 3 muzikanten maar collectief gearrangeerd. De composities zijn fris, tijdloos, melodieus en verhalend, met een onuitputtelijke zin voor avontuur als leidraad. Verwondert het nog dat het album uitkomt op het Aventura Musica-label van Tuur, ook producer van deze cd/lp?