Crossbones Trombones is een gezelschap van 5 trombonisten en wil de grenzen opentrekken tussen verschillende genres muziek en daar een eigen weg inslaan. Dit om de kracht van klassieke muziek én klassieke muzikanten in een ander genre te benadrukken.

In 2023 zet Jean-Christophe Renault de één-op-één met zijn trouwe reisgenoot voort, evenals de verkenning van de midrange- en infra-basregisters van het klavier. Als hij in 'Ears Have No Eyelids' een eerbetoon bracht aan zijn verschillende mentoren, is het hier eerder een postuum bedankje aan zijn pianistische grootmoeder. Van jongs af aan liet ze hem luisteren naar 'Les tableaux d'une exposition' van Modest Mussorgsky... "De noten zijn dus in staat om evenveel gevoelens uit te drukken, evenveel beelden op te roepen", zei hij tegen zichzelf. .. Aan het begin van de oorlog in Oekraïne opende hij deze partituur opnieuw en speelde opnieuw 'La grande porte de Kiev' of zelfs het sublieme 'Il vecchio Castello'... Dit werd gevolgd door het schrijven van 'Tableaux d'une invasie'... en de wens om opnieuw op te nemen Het enige wat overbleef was de scène bepalen en de begeleiders kiezen die de uitwerking van een "rauw" album zouden stimuleren, schommelend tussen eerbetoon en herdenkingen, tussen wals en blues, tussen droefheid en lichte roes... "  Een paradijselijke plek aan de oever van een rivier, een handvol vrienden op de uitkijk op de rand van een rivier, op wacht als publiek" maakte de opname van’ Under Troubled Waters' onvergetelijk, belangrijker dan ooit in mijn voortdurende zoektocht naar het verloren geluid ! ‘Dit is mijn zevende soloalbum, waarschijnlijk het meest minimalistische van allemaal"... De taoïstische filosoof Tchouang-Tseu zei ooit : het mooiste geschenk dat men aan spraak kan geven, is zwijgen, waaraan ik wil toevoegen: het mooiste geschenk dat men aan muziek kan geven, is het verwateren van stiltes...” Beschikbaar op cd en Lp vanaf 5 mei 2023 Flak Records.

Jean-Christophe Renault

Jean-Christophe Renault is een sublieme pianist en een off-road componist. Noch een jazzman, noch een wereldmuziekmuzikant, zou hij vandaag misschien kunnen worden opgenomen in de zogenaamde neoklassieke stroming, ergens tussen Keith Jarrett en Erik Satie. " Under Troubled Waters " is zijn zevende solo-pianoalbum en de tweede release van het nieuwe onafhankelijke label Flak Records.

In het najaar van het Coronajaar 2021 werd saxofonist Robin Verheyen uitgenodigd door Kunstencentrum KAAP en het huislabel W.E.R.F. records om tijdens AMOK festival een solo concert te spelen in de prachtige Brugse barokkerk Walburga.

Het beklijvende concert werd integraal opgenomen en aanvullend werd in de grote zaal ( zonder publiek ) van het Brugse Concertgebouw een extra opnamesessie ingepland. Beide ruimtes hebben één ding gemeen: een bijzondere akoestiek. Het spel en de dialoog die Robin met beide ruimtes creëerde zorgde voor een uiterst unieke sound en vormde meteen de basis voor de titel van deze eerste soloplaat: 'Playing The Room'.

Robin Verheyen heeft de voorbije twee decennia bewezen dat hij niet alleen één van België ’s meest straffe saxofonisten van zijn generatie is, maar daarnaast ook niet voor één gat te vangen is. Met zijn project met dEUS frontman Tom Barman – TaxiWars – toonde hij stevig te kunnen rocken, terwijl hij met Bach Riddles liet zien dat ook barokmuziek hem niet vreemd is. In zijn eigen bands liet hij zich vaak omringen met illustere Amerikaanse jazzgrootheden als Joey Baron of Marc Copland, maar met ‘Playing The Room’ bewijst Robin dat hij ook op zichzelf zijn mannetje kan staan en wat voor uitzonderlijke muzikant en improvisator hij is.

'Playing The Room' biedt de luisteraar een muzikale reis vol ontdekkingen op de grens van spiritualiteit en virtuositeit. Het album komt officieel uit op W.E.R.F records op vrijdag 5 mei en wordt gelimiteerd op vinyl uitgegeven. Een absoluut hebbedingetje voor elke muzikale fijnproever.

Deze 11 minuten durende compositie is de zoektocht van het Belgische trio naar de tweestemmige harmonie die typerend is voor Balkan- en Turkse (volks)muziek. Traditioneel gespeeld door een soloklarinet, brengt het trio de benadering van saxofoon op hun eigen manier over (goed te horen in de intro, solo en outro). Het nummer wisselt tribale grooves af met vibrerende bassen, trap geïnspireerde beats en wat meer melancholische delen, waarbij het overkoepelende geluid van hun volledige debuutalbum in één eclectische compositie wordt getoond.

Stadlander is het gloednieuwe geesteskind van jazzpianist Stijn Engels, die de drang om zijn eigen composities te delen met de buitenwereld niet meer onbeantwoord kon laten.

Stijn baande zich de voorbije jaren als een veelzijdige muzikant een weg door de muziekscene. Projecten als 'Imagine Raymond', Renée, Bone en LENI getuigen hiervan.

Met Stadlander keert hij terug naar zijn grote liefde: jazz en improvisatie. Zijn moderne jazzcomposities laten zich kenmerken door warme melodieën en kleuren met hier en daar een bluesy ondertoon.