|
|
||
|
VRIJDAG 25 JUNI |
||
|
Frank Vaganée Trio |
||
 |
||
Frank Vaganée altsaxofoon Jos Machtel contrabas Teun Verbruggen drums |
||
 |
||
| …het gevoel vanavond is tweeërlei…héél
tevreden ben ik dat de cultuursector terug open is maar ik blijf aan de
andere kant wél op m’n hoede:’t is nog niet gans te betrouwen, het
coronabeestje is nog niet gans weg en om fotookes te schieten moet je
vooralsnog bemaskerd overal tussendoor zwieren . Komt daar vanavond een
druilerige hang-regenbui in Mechelen bovenop maar dat blijkt niemand af
te schrikken in het publiek, tweemaal 50 man , ‘vollen bak’ volgens de
vooralsnog geldende coronaregels…. De twee sessies vanavond van het
openingsconcert van het jazzgedeelte van de Predikheerlijke zomer, een
programma waar JaZZZolder voor tekent, zijn al een tijdje uitverkocht !
We houden het daarbij zowaar op z’n Mechels, met vooral Mechelse
muzikanten en hun al dan niet gelegenheidsentourage. Voorzitter Hans
Vandenbogaerde van JaZZZolder heet dan ook iedereen welkom vanavond én
kondigt meteen ook de herstart van de reguliere JaZZZolderconcerten aan,
start vanaf Augustus , mooi zo ! Eerst echter terug naar de
Predikheerlijke zomer en vanavond opent sterspeler Frank Vaganée, de
welbekende altsaxofonist en tevens leader van ’s lands mooiste, het
Brussels Jazz Orchestra (zie o.a. mijn recensie van het onlangs nog
uitgebrachte ‘Two places’ project) .Helaas moet bassist Sam Gerstmans
vanavond forfait geven wegens ziekte maar niet getreurd, Jos Machtel,
een graag geziene kompaan in het gezelschap van Frank staat paraat !
Spijtig natuurlijk voor de wat unieke vonk die het originele trio had
kunnen betekenen maar eigenlijk kan deze samenstelling ook niet fout
gaan.Frank geeft mee dat we vanavond een mix mogen verwachten van wat
jongere standards uit de nineties naast een paar eigen werken en ’t is
met een verkennende, aftastende blues dat het trio aan het concert
begint, wat gewoontjes voor drummer Teun Verbruggen misschien die we ook
kennen van extremere projecten maar als vakman past die zich
probleemloos in… |
||
 |
||
| Ook Jos zal zich vanavond eens
temeer bewijzen en met attente soli Frank bijstaan.zoals even later ook
in Monk’s ‘Pannonica’.Een bevlogen inleiding van Frank deint dan wat
later uit in een ritmische improvisatie van het trio en zowel de
aangestreken of betokkelde bas van Jos als de huppelende drums van Teun
gaan op in de atmosfeer van het weertje op de binnenkoer waar haast
iedereen onder een door het Predikheren uitgeleende paraplu schuil
gaat… |
||
 |
||
Is dit de soundtrack van de avond,
deze compositie/improvisatie , wat melancholie ook?...Nee hoor , meer
passie en bloed dat gaat stromen komt er in een volgende die sierlijker
en ronder over de koer golft. Frank speelt met veel gevoel en de klasse
van Teun komt steeds meer boven drijven. Z’n drumwerk is aanstekelijk en
overstijgt het conventionele van aan de start.In een volgend stuk gaat
het trio dan wat gas terugnemen en krijgen we met een Charles Mingus
compositie een rustpauze ingelast , een beetje in a sentimental
mood…Zeer geschikt blijkt dat voor alweer een mooie bassolo van Jos maar
naar het einde van de set toe gaan we in hoog tempo afsluiten en krijgen
we nog een geweldige maar gedoseerde drumsolo mee van Teun. Frank gaat
hard en z’n haar licht daarbij paars op in de lichten van de spotlights,
Frank is duidelijk ‘power on’ ! Niet moeilijk dat het eindapplaus dan
maar blijft duren en een bis niet kan uitblijven. Zacht maar beslist
gaan we d’er dan finaal uit en wat titels van gespeelde composities moet
ik je hierbij schuldig blijven…Ja, die bij-titeling en/of eindgeneriek
van de streaming concertjes op het web van de laatste maanden ga’k nog
missen hoor, da’s wel duidelijk met dat geweldig geheugen van mij !
 |
||
 |
||
|
…als ik wat later de zaak hier verlaat
komen de gegadigden voor de tweede sessie, straks om 21.30 hr, al
binnensijpelen, concertfun lijkt gegarandeerd, spijtig alleen dat de
prille zomer het voorlopig laat afweten… |
||
Winus |
||
|
woensdag 30 JUNI |
||
|
Steven Troch & Matt T Mahony |
||
 |
||
steven troch bluesharp, vocals Matt T Mahony guitar, vocals |
||
 |
||
| …’Predikheerlijke Zomer’ loopt nog tot
19 Juli en heeft meer te bieden dan de jazzconcerten georganiseerd ism
JaZZZolder Mechelen. Ik koos daarbij voor het wat intieme concert van
Steven Troch, rasechte Mechelaar maar intussen wel wereldwijd bekend als
mondharmonica, of zeg ik liever bluesharp virtuoos ? Samen met kompaan,
gitarist Matti, Mat T Mahony, vooral bekend in de Gentse Mississippi
scène, brengt die vanavond in één goed gevulde set vooral een keure van
classics in het vooral toch voor-oorlogse bluesgenre en zo kennen we hem
wel. Met Matti maakten we onlangs nog (virtueel) kennis tijdens
Steven
Troch & Band's
streaming bandconcert in de Gentse bluesclub en fijn toch om ook
vanavond dan es ‘in het echt’ kennis te kunnen maken. |
||
 |
||
| Het duo start de set met werk van
Little Walter waar die ook de avond zal mee afsluiten, nu gaat ‘Just
Your Fool’ hier door de boxen. Van de Delmore Brothers vervolgt ‘Blues
Stay Away From Me’ en heel gepast zal Matti Steven daar vocaal bijstaan,
mooi ! Het ‘Blue Drag’ van Django Reinhardt krijgt wat later nog meer de
bluesfeel en dat heeft natuurlijk alles te maken met de bluesharp van
Steven en die bespeelt die als geen ander ! Schitterend is dat ook op
‘Key to the Highway’ bekend van oa Clapton. . .Americana indeed en dat
brengt ons naar de galg in ‘ Hang me’, van T-Bone Burnett….’I wouldn’t
mind the hangin’ but the layin’ in a grave, poor boy !’…Blaffende hond
en huilende hound incluis brengt het fijne duo ‘Red Rooster’, een
bekende van Willie Dixon, en Robert Johnson’s Walking Blues ‘ rings a
bell too !....Een stapje doorstappen doen we dan met ‘Walk on’ van
Brownie Mc Ghee en een wijze levensles volgt met Keep it to Youself’ van
Sonny Boy Williamson II waar we straks ook nog de vrolijke love song
‘Eyesight tot he Blind’ van mee krijgen. Allemaal covers, da’s waar want
Steven behoud z’n eigen repertoire voor als die met z’n band op het
podium gaat. Toch schuift-ie het eigen ‘Runaway’, een shuffle, er ook
nog bij en had ik het nog niet gezegd, het is een goed gevulde set ! |
||
 |
||
| Met ‘Dirty Old Town’, het overbekende
van the Dubliners maar een origineel nummer van Ewan Mc Coll uit 1949
steken we dan effe de folkbroek en geitewollen sokken aan (want ‘t is
eerlijk gezegd vanavond ook niks te warm hier, bewolkt en grijs maar
gelukkig blijven we wel gespaard van de regen)…’Nog een paar nummerkes?’
klinkt het dan wat overbodig want ieder heeft er wel zin in hier, al
moet je helaas wel blijven zitten aan je tafeltje in deze beetje-post-
Corona tijden…Met ‘Caravan of Fools’ krijgt folk singer/songwriter John
Prine, overleden aan Covid 19 in 2020, nog een eerbetoon en dan wordt
het breed afsluiten met meestamper ‘We Gotta Go’ (naar I Got to Go’ van
Little Walter?) en dat worden dan wat solomomenten voor Matti (want ik
denk dat Steven ‘had to go'
komt daarna Steven terug op het podium en die voegt er ook wat
spielerei rond populaire tunes bij. Great ! een heel geslaagde avond en
dat vond ook nu weer een uitverkochte koer van het Predikheren ! |
||
 |
||
Winus |
||
|
VRIJDAG 2 JUlI |
||
|
Triology |
||
 |
||
Christophe devisscher contrabas Tim Finoulst gitaar carlo nardozza trompet |
||
 |
||
| …het is voor de (welgekomen)
afwisseling eens een warme zomeravond hier op de koer van het
Predikheren (en daarbuiten
)
en dat schept meteen een heel andere sfeer ook (al zal Carlo ons tijdens
het concert ook behoorlijk weten te entertainen tussen de verbazende
blaaspartijen en songs door ! Een speciale avond ook want België speelt
straks de kwartfinale van het EK tegen Italië. En, hoewel ik niet echt
een grote voetballiefhebber ben mis ik geen enkele partij van onze
Nationale Rode Duivels want ik vind het wél een prachtploeg (met
weliswaar, naar me dunkt, toch een Eden Hazard wat op z’n
retour?...toch?...) Afin, da’s voor straks want na de eerste sessie hier
ga’k weer gauw naar huis toe alwaar ik hoop er nog bijtijds bij te zijn
voor het ‘Hup België, hup ! gedeelte….Alvast heb je dat al mee voor wat
de laatavond betreft, laat mij dan nu nog effe terug grijpen naar het
muzikale gedeelte van de avond, en dat werd weer bijzonder hoor
!...Vooreerst was het een aangenaam weerzien met Carlo (Nardozza –
trompettist van vanavond en natuurlijk Italië supporter…), Tim
(Finoulst- de fijne gitarist van vanavond ) en Christoph (Devisscher –
bassist hier en invaller bij materiaalproblemen (zoals met het concert
van Kameel waar die z’n elektrische bas uitleende aan Hans Mullens die
de zijne toen…vergeten was… Gelijk ook zeggen we dag aan Kristen (Cornwell,( de eega van Christophe en de innemende singer die hier in een later programma ook on stage zal staan tijdens deze Predikheerlijke concerten..) |
||
 |
||
|
Het Trio van vanavond speelt een eerbetoon
aan ‘Bird’ Charlie Parker die 100 had kunnen zijn geworden verleden
jaar, mocht die nog leven maar helaas blies die, net als Monk, ooit z’n
laatste adem uit ten huize van Nica ( zie ook
de
commentaar rond het muzikale theater van Pannonnica). Het trio, dat
spontaan ontstond na een uitbreiding van Casa Nardo, met Tim Finoulst
erbij, nam in 2020 het album ‘ Par Coeur’ op en gaat daar vanavond uit
zitten bloemlezen, tot groot genoegen van weer 2 x 50 aanwezigen , volgens de
intussen wél gepasseerde Corona-regels maar ’t is moeilijk hoor want je
moet ieder wel kunnen zetten aan een tafeltje en nog wel op de
welbekende afstand van anderhalve meter van mekaar, vandaar dus… |
||
 |
||
| Mooi zijn de solo’s verdeeld
tussen de muzikanten in het nog niet zo snelle ‘Blues for Alice',
alhoewel Carlo zich niet spaart. Het tweede stuk ‘My Little Suede Shoes’
(net als op het album) klinkt heel bekend en raar hoor, maar daar
vermoedde ik nooit Charlie Parker achter…Ik meen dat het trio de
volgorde van het album tijdens dit concert niet echt respecteert want
we gaan wat trager nu, echt op z’n zomeravonds met ‘Everything Happens
To Me’ en da’s er eentje van Matt Denis. Hier krijgen we een
welbespraakte (of is het’ welgesmaakte’) bassolo van Christophe en Tim
mag dat heel lyrisch gaan afsluiten. Daarna gaan we, in de traditie van
bopper Charlie Parker weer flink doorstappen met Christophe in de front
en Carlo er nerveus achteraan. Ook Tim beent bij in deze song met
tempowissels. Gelukkig gaat een volgende dan weer wat meer rust brengen
en behoeft Carlo niet naar achteren om ‘een bruine broek aan te
trekken’, hahaha!, Carlo, nooit om een grap verlegen ! Heel erg rustig
wordt het anders nooit hoor want dit gezelschap houdt vaart in deze
levendige set en zo hebben we het graag ! |
||
 |
||
|
Christophe beaamt dat weer heel alert en is
echt in topvorm vanavond, prachtsolo weer ! Als er uiteindelijk na een
uur afgesloten wordt met ‘Anthropology’is het duidelijk dat dit trio
goed op mekaar ingespeeld is, professionaliteit en speelplezier drijven
boven en een warm applaus volgt, ook van de jongste uit het publiek
waaraan Carlo nog meegeeft dat die maar flink z’n best moet doen op
school…anders eindigt die ook nog als jazzmuzikant !
|
||
 |
||
|
Om finaal af te sluiten begint Tim dan heel
lyrisch weer, haast romantiserend, aan ‘Laura’, een compositie van David
Raksin uit de gelijknamige film uit 1944 en opgepikt door Parker in
1950… Ons multi-nationaal team hier vanavond met
onze Italo-Belg Carlo en zijn Belgische kompanen speelden een zalig
gelijk spel. De Belgische Rode Duivels in München daarentegen werden
helaas maar ook niet écht onder de voet gelopen…maar ’t scheelde toch
niet veel ! …over naar de studio… |
||
 |
||
Winus |
||
|
VRIJDAG 9 JUlI |
||
|
Dieter Vaganée Quartet |
||
 |
||
|
|
||
 |
||
| …de binnenkoer van het
Predikheren zal vanavond weer gedurende de twee sessies vol zitten want
blijkt in laatste instantie nog volledig te zijn uitverkocht ! Dat
gegeven én een niet onaardig weertje zullen er vanavond weer een topper
van maken want ook de band rond rietblazer en frontman Dieter Vaganée
heeft er zin in ! |
||
 |
||
| Ze starten dan ook ,na de
aankondiging en laatste berichtgeving door Hans van JaZZZolder, meteen
in hoog tempo met een cover van Jimmy Heath die ooit nog deel uitmaakte
van Dizzy Gillespie’s Big Band. ‘ Ginger Breadboy’ is meteen al een stevige instapper die ons laat kennismaken met een duidelijk getalenteerde jonge formatie waarin de heel beweeglijke drummer Natan Goessens meteen opvalt en het nummer nog swingender maakt , met wat excitement ook… |
||
 |
||
| De band zal vanavond kiezen uit
bekende en meer obscure covers en tevens putten uit wat eigen werk en
het ‘Walk in the Park ‘ is er zo eentje: een compositie van Dieter, old
style en rielekst en je zou zo met het deuntje gaan meefluiten Ik zet
hier een plus bij voor de solo van pianist Tim Eysackers en misschien
zijn de drumpartijen van van Natan wat te druk toch? Met veel inleidend
geroffel start dan ‘Longing’met Dieter op klarinet en dat wordt eveneens
wat romantiseren. Ook het gesmaakte pianospel van Tim brengt ons ‘in the
mood’…Ladies in Mercedes’, een wat bekende tune (van Steve Swallow
blijkt dat achteraf te wezen) houdt ons in de stemming en de sfeer zit
goed op het plein .Tim mag daarbij breed uitpakken op de keys en ook
bassist Benny Van Acker komt in een eerste solo ook aan de bak, mooi zo
!
|
||
 |
||
| Het erg mooie ‘Round Midnight
da’k altijd al aan Miles toeschreef maar eigenlijk een nummer van Monk
is, krijgt een erg aangename feel mee. Dieter heeft geleerd van te
doseren en geeft het op zich al prachtige nummer een elegante schwung
mee ook. Aansluitend gaat de pianist daar bevlogen in verder…’Vice
Versa’ is daarna weer heel dartel, als een jong veulen in de wei en
straalt daarbij happiness uit. Het is een nummer waarin Dieter z”n
begaafdheid op z’n instrument, de altsax, kan demonstreren en al die
jaren oefenen en concerteren met eigen formaties of in Big Band, het
weze gezegd :’It pays off’ ! |
||
 |
||
|
Het volgende ‘Come Through’ staat dan voor de
stemming vanavond : enjoying a fine summer evening ! En zo blijkt meteen
ook de goeie songkeuze van de band. Niet te voorspelbaar of té exposing,
een programma dat in de smaak valt hier en met ‘Hard Times’(.. Jazz
Crusaders..?,.. Maceo Parker..?) gaat de band er vingerknippend uit,
Tuurlijk laat het publiek deze gesmaakte voorstelling niet eindigen
zonder bis en ‘Island Blues' sluit dan finaal af met een swingende
piano en de drummer mag er nog wat gesmaakte lappen op geven vooraleer
Dieter de laatste tonen uitblaast. |
||
 |
||
|
Zonder twijfel was dit het beste concert da’k
Dieter ooit al heb horen geven met een eigen band en ik stond niet
alleen met deze overtuiging als ik de commentaren zo achteraf hoor, ter
plaatse én op FB.
|
||
Winus |
||
 |
||
|
VRIJDAG 16 JUlI |
||
|
Kristen Cornwell Trio |
||
© JIVE |
||
|
|
||
 |
||
|
…16 Juli 2021 en we sluiten het jazzgedeelte van de
Predikheerlijke Zomer (ik denk dat Hans er vanavond tijdens de
voorstelling ‘prinsheerlijke’ Zomer van maakte… |
||
 |
||
| …al lijkt het er op volgens de
commentaren da’k hier na de concertavond kreeg, dat de tweede sessie van
de avond de beste zou blijken te zijn… Geen idee en wat er ook van zij:
‘The lady sings the blues’ vanavond en dat gaat er hier lepel na lepel
omstreeks 19 hr. ook wel gesmaakt in. De Willie Dixon hit ‘Spoonful’,
eigenlijk een nummer van Howlin’ Wolf, dacht ik, daar wordt ook vanavond
mee gestart. Het trio zal trouwens straks eindigen met zo’n andere
bekende van Dixon: ‘You Can’t Judge a Book by its Cover’ en dan hebben
we onze portie ‘musical medicine’ daarbij wel uitgelepeld ! Gitarist
Patrick Deltenre zal ons tijdens de show verbazen met zowel percussieve,
funky gitaarlicks tijdens ‘I’m Gonna Go Fishin’ (van Duke Ellington) of
ook ‘Gimme What You Got’, als met vertellende, lyrische stuff zoals in
de inleiding van ‘Seems I’m Never Tired of Loving You’, een meer
romantiserend stuk waarbij Kristen vocaal op haar best is. |
||
 |
||
|
Blue’, het overbekende van Joni Mitchell zal mij vanavond dan
weer niet zo aanspreken alhoewel ik hier ook een plus zette bij de
gitaarpartij van Patrick . Nee,dan gaat m’n voorkeur vanavond eerder uit
naar ‘Better than Anything’ waar Kristen kan swingen en scatten, want
dat ligt haar. Hetblijft dan wel allemaal wat gedoseerd want de songs
worden niet uitgesponnen, zijn eerder nogal afgelijnd en kort en de
beetje té lazy versie van ‘For What it’s Worth’ krijgt dan wel niet die
wat country style mee van Buffalo Springfield, eerder de Crosby,
Stills & Nash (& Young) benadering maar het blijft toch bij wat
voortslenteren deze keer en mocht van mij daarbij wat krachtiger
wezen…Ongetwijfeld en misschien het mooiste nummer van vanavond
zal een mij totnogtoe onbekende hymne blijken te zijn, een anthem in
thuisland Australië en de mooie vocalen van Kristen, samen met de
geweldig vertellende gitaar van Patrick maken dit tot één van de meest
geslaagde songs van deze sessie van het concert. Als ik het goed
begrepen heb zou dit nummer later op een volgend album komen te
verschijnen…Christophe Devisscher, gewaardeerd bassist van het trio en
vooral vanavond meer ondersteunend op het achterplan tijdens het concert
zal de bas dan weer volmondig doen spreken aan het end, in de Dixon
cover ‘: You Can’t Judge a Book….’ en zal zo ook delen in het weer
uitbundige applaus van een duidelijk enthousiast publiek dat weer
niet echt moest aandringen voor een bis. Mooi zo, en ik meen dat er nog
menig CeeDeetje mee naar huis ging ook ! Ik geef toe : Mijn exemplaar
ging daarbij ook bij in de fotozak want die had ik nog niet in mijn
collectie zitten en liever een fysiek en ondertekend exemplaar dan die
streaming dingen van vandaag de dag !. Ik ben er nog eentje van de oude
garde, weetjewel, met CD-speler en platendraaier (en tussendoor es
knorren als de naald blijft hangen of het zilveren schijfje 'flest')
maar dat neem ik er graag bij !… |
||
 |
||
Winus |
||
- wordt niet meer vervolgd - |
||
© JAZZEPOES 2021
