|
| |
| |
|
|
| |
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
|
Michel Bisceglia & Didier Francois |
|
Mike del Ferro Trio ft. David Linx |
|
| |
|
|
|
'Whispered
Whishes'
|
|
'From
One Language to Another - Songs Inspired by Wandering the Globe'' |
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
| |
|
|
|
|
info |
|
info |
|
| |
|
|
|
Nieuw studio album met 8 eigen composities
aangevuld met herinterpretaties van klassieke composities
van Händel, Kapsberger en Machaut. Het album verkocht de voorbije
maanden al goed in Frankrijk, China, USA en Japan.
In België beschikbaar vanaf 1 april 2019. Met Michel Bisceglia aan
de piano. Didier François bespeelt de viola d'amore a chiavi, een
prachtig klassiek Europees instrument.
Met Klara's kersverse solist van het jaar: Romina Lischka!
Ook op dit album bespeelt ze haar viola da gamba.
Featuring artiest Trilok Gurtu bespeelt Hindoestaanse
percussie-instrumenten en demonstreert zijn vocale
percussietechniek.
release Apr 1, 2019 |
|
Mike del Ferro brengt
in samenwerking met Challenge Records een 10-delige CD-serie uit
‘Songs Inspired wandering the Globe’, gebaseerd op Mike’s
wereldwijde reizen. De aankomende CD met David Linx is de vijfde CD
in deze serie.
De Belgische/Franse zanger David Linx en de Nederlandse pianist Mike
del Ferro zijn jeugdvrienden en delen sindsdien al hun bezetenheid
voor muziek en jazz. Ze hebben meer met elkaar gemeen: het reizen,
de interesse in vele verschillende muzikale stijlen en culturen en
het spreken van van meerdere talen. Beiden ontwikkelden hun eigen
muzikale carriere en touren al jaren in verschillende bezettingen
over de hele wereld waarbij ze elkaar af en toe tegenkomen. Zo
kwamen ze elkaar ook tegen tijdens de Edison Awards 2017 en besloten
toen dan eindelijk de samenwerking waar ze al lang over praatten op
poten te gaan zetten. Het uitgangspunt voor deze samenwerking is het
onderzoeken van de eigen identiteit: weten wie je bent. Het is een
weerspiegeling van hun vele tournee's en de kennismaking met vele
culturen. Daaruit hebben ze een keuze gemaakt uit de voor hen
speciale songs en er een eigen interpretatie van gegeven.
“Elke taal swingt als je zelf maar swingt en als jazz musici vinden
we altijd harmonische invalshoeken en kan improvisatie elk moment
opduiken”
Bekijk de video van Mike del Ferro Trio ft. David Linx | Lifetimes
such as These
From One Language to Another - From One Language to Another
Mike Del Ferro piano | David
Linx vocals
Jeroen Vierdag bass | Ruven Ruppik percussion | Carmen Araujo
Santamaria vocals track 1 & 2
Release datum: 19/04/2019
|
|
| |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
CD Release "33" Or Bareket 3 mei op ENJA
RECORDS & BeNeLux tournee
|
|
|
Contrabassist Or Bareket is momenteel één van de meest gevraagde en
veelzijdige jonge bassisten in de NewYorkse jazzscene. Geboren in
Jeruzalem en opgegroeid in Buenos-Aires en Tel Aviv, won Bareket in 2011
de eerste prijs op de jazzcompetitie van de International Society of
Bassists. In zijn spel is zijn gemengde afkomst duidelijk aanwezig. Zijn
benadering van improvisatie wordt gevoed door mediterrane,
Latijns-Amerikaanse en Noord-Afrikaanse folklore, géinterpreteerd door
zijn lange studie van de Amerikaanse jazztraditie.
Sinds Bareket in 2010 naar New York verhuisde werkte hij onderandere met
Ari Hoenig, Joel Ross, Camila Meza, Chris Potter, Jeff Ballard, Anat
Cohen, Gilad Hekselman, Peter Bernstein, Shai Maestro, James Francies,
Lage Lund, Aaron Goldberg, Sam Yahel, Nate Wood en Matt Wilson. Hij
studeerde aan de New School for Jazz and Contemporary Music en volgde de
Banfi Workshop for Jazz and Creative Music. Ook ontving hij meermaals de
America-Israel Cultural Foundation-beurs voor uitmuntende artiesten en
de Eubie Blake Fellowship.
Ors sterke debuutalbum OB1 kwam
in 2017 uit op het label Fresh Sound New Talent. In mei 2019 brengt het
Duitse kwaliteitslabel Enja Records Ors tweede album uit, getiteld
33. Op het podium omringt de bassist zich
altijd met andere toptalenten uit de New Yorkse scene, zoals gitarist
Shachar Elnatan en de enorm getalenteerde pianist Nitai Hershkovitz.
Een concert van het Or Bareket kwartet is een buitenkans om een
topformatie in wording aan het werk te zien.
|
bezetting
|
Shachar Elnatan—gitaar Nitai Hershkovits— piano OrBareket—bass
Daniel Dor—drums
|
BeNeluxTour
|
Zaterdag 18 mei, Lantarenvenster, Rotterdam
Tickets
Zondag 19 mei, Eupen, Eupen MusikMarathon
Tickets
Zaterdag 25 mei, Flagey, Brussel, Brussels Jazz Weekend Free festival
-info
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
| |
|
| |
| |
|
|
|
|
|
|
|
3 April 2019
|
JAZZ XS: Hendrik Lasure Warm Bad (JazzLab 2.5) + Easy Pieces
|
Naar aanleiding van 25 jaar JazzLab Series en W.E.R.F. Records is
Hendrik Lasure gevraagd in 2018 om een nieuw project op poten te zetten.
Hij verzamelde zijn persoonlijke dream team, een warm bad met een
zevenkoppig ensemble dat het midden houdt tussen dromerige jazz, met wat
popinvloeden en minimalistische inslagen hier en daar.
Maar eerst krijgen we speciaal in het KC Nona een voorprogramma met de
groep “Easy Pieces”.
|
|
|
Ze spelen een combinatie van akoestische en
versterkte klanken aan de hand van originele composities van Hendrik
Lasure die geschreven zijn voor deze ongewone bezetting. Hendrik creëert
op keys en allerhande elektronica brede soundscapes die geregeld
uitmonden in zorgvuldig uitgewerkte melodieën. Hij speelt erg
geconcentreerd en gooit zijn hele body mee in de muziek. Benjamin aan de
gitaar geeft tussendoor enkele woorden uitleg. Toch genieten we van
enkele fijne instrumentale stukjes met een geïmproviseerde dimensie.
Dit smaakt naar meer. Verrassend is ook de pianist die ik nu pas
ken. Hij speelt soms subtiel fijn en kan ook voluit gaan.
|
JazzLab, het professioneel netwerk voor Belgische Jazz bestaat 25 jaar
en presenteert onder de noemer Jazzlab 2.5 een doorsnede van een
kwarteeuw Belgische jazz, met een blik op de toekomst. Vier
toonaangevende muzikanten krijgen vrij spel om een gloednieuw project te
lanceren. Pianist/componist Hendrik Lasure sluit de reeks af met zijn
project Warm bad (eerder waren er al Dré Pallemaerts, Donder en Bert
Dockx). We kennen natuurlijk Hendrik Lasure als pianist van het duo
SCHNTZL waarmee hij samen met Casper Van De Velde reeds rijkelijk in de
prijzen viel en die we o.a. hier in het verleden ook hebben zien
optreden.
|
|
Hendrik trakteert ons op nieuw werk voor deze zevenkoppige band, genaamd
Warm Bad - een saxofoon/pianokwartet, bijgestaan door drie gitaren. Het
is een evenwichtsoefening tussen harmonie en dissonantie, tussen vaste
structuren en improvisatie en tussen abstracte klanken en toegankelijke
meeslepende deuntjes.
De band vandaag heeft ook pas een album uit ‘Garden head’ en probeert
zowel één sterk geheel te vormen, als dat ze andere benaderingen zoekt
tot het spelen in trio. Hendrik onthult zich voor het eerst als zanger
en dat is even wennen in het titelstuk van de plaat ‘garden head’. De
zanglijnen betekenen een extra droomfactor à la Nick Drake, doordat deze
steeds rustig en tegelijk vol gevoel ingevuld worden.
De band neemt hun tijd om iets op te bouwen. Niets klinkt gejaagd en dat
mist zijn effect niet. Zonder dat een instrument de show wil stelen,
draagt alles kalmpjes aan bij aan het opwekken van dezelfde emoties. Een
warm gevoel overweldigt je, ook al zitten de nummers nog steeds vol met
muzikale details.
Af en toe gaan Lasure en zijn kompanen de meer uptempo kant uit. De
jazzsound blijft behouden, maar de nummers krijgen een vrolijke,
gelukzalige dimensie.
|
|
Casper houdt zijn partner in crime Hendrik goed in de gaten. Goed gedaan
en een mooie live ervaring.
Nog tot begin mei toert Warm Bad doorheen Vlaanderen.
|
Michel Proesmans
|
|
|
...aan de start
van een nieuwe lente hou ik, met de frissigheid van de voorbije winter nog
steeds in me lijf, van een ‘warm bad’, dus zakken we
graag af naar Nona’s oude zaal die ons altijd terug naar vroeger voert…de
cinemazaal en nu al vele jaren theaterzaal, een plek om te
koesteren…Alvorens we dat warme bad in duiken, om zo te spreken, krijgen we
eerst een ander project te horen van toetsenist/componist Hendrik Lasure,
ons welbekend van het SCHNTZL duo (lees
hier onze recensie uit
2016)
en da’s grotendeels een trip door een onwerkelijk landschap, nieuwsgierig en
voorzichtig verkennend waarbij de piano van Dorian Dumont soms vooraan start
en dromerig rondkijkt terwijl de medespelers subtiel bijvallen met
gitaarlicks en aftastende soundscapes.
Dan weer is er een song
waarbij de gitaar meer het woord neemt en de keys basgewijs meedijnen,
een golfjesbeweging die de piano dan overneemt. Steeds is daar weer dat
lichte gevoel van ontwaken, het doorbreken van de slaap naar de
realiteit van het nu, het soms wat krachtiger afzetten met een
sprongetje op kousenvoeten om daarna rustig in het ijle te gaan zweven.
Een enkele keer is is er een speelse vrolijkheid die meer het jazzy pad
bewandelt en naar het einde van de set toe gaan we overdacht en
ernstiger naar een melodie grijpen met een gitaar die het voor het
zeggen heeft zoals die een andere keer ook tot rust
kan manen en dan de monoloog aan de piano kan laten. Aan het slot
bezinkt alles terug in het onzekerder aftasten van aan de start. Hendrik
, de componist, houdt zich met dit project bewust wat op
de achtergrond en strijkt de ‘Easy Pieces’ voorzichtig op je
luisterbrood. Ik ben intussen benieuwd naar de boterham na? ...In?
….Het Warm Bad’…
...Na het inleidende
‘Welcome’ met Sam Comerford aan de dwarsfluit vervolgen we zoals op de
CD, erg poppy met ‘Jonas’ en we horen voor het eerst Hendrik ook zingen
waar ik zo niet direct wild van ben maar het zachte stemgeluid leent
zich wel tijdens deze wat ‘boswandeling’ als je ’t vergelijkt met de
instrumentale trip van ‘Easy Pieces’ daarstraks.
|
Het
gepling plong van ‘Alarm’ kondigt dan ‘A Paradise for Sam’ aan,
een rustige melodie, waar ook weer Sam Comerford,
nu aan sax, zich laat opmerken, een melodie die dramatischer overgaat in
wat anders en waarin de ganse bezetting zich nu laat horen en de folky
sfeer van daarnet verdwijnt…voor even maar want ‘Our Bubble’ , da’s ook
weer wat volksdansen al is het dat ook niet echt maar ’t is een mooi
nummer, gedreven door veel geroffel op de drums en een Hendrik,
geïnspireerd aan de pianotoetsen. Die key-aanslagen leiden dan tot
wellicht één der beste nummers én titelsong van
de CD , ‘Garden Head’ met Hendrik nogmaals aan de vocals ook en da’s dan
een ietsje Peter Gabriel like denk ik dan welwillend al is’t veel minder
krachtig …’Mountains and Woods’ vervolgt en had ik het niet gezegd dat
het wat een boswandeling zou zijn ? De sax tekent hier het te volgen pad
uit maar percussie geluiden van allerlei slag maken de uitkomst erg
onzeker en ik denk dat ‘the Moods’ daarna pas terug het juiste pad
opzoekt.. vocals, een mooie gitaarsolo en weerom die sax van Sam
Comerford, ja die maakt wel een goeie beurt vandaag ! Na de voorstelling
van de muzikanten mag ‘Diamond Dash’ het concert dan afsluiten en da’s
eigenlijk een lang uitfaden met de intussen bekende ingrediënten en
daarbij ook weer de stem van Hendrik ‘Ik zou er toch m’n job niet van
maken, van dat zingen’ zei k’hem achteraf maar
een aardig applaus leek welverdiend want ’t was best een aardig optreden
ook al zal ik hier niet écht de hevigste fan van
zijn maar dat talentvolle Hendrik wat in zijn mars heeft, da’s intussen
wél zeker !
|
|
Winus
|
| |
| |
|
|
|
|
| |
| |
| |
|
| |
| |
| |
| |
|
|
|
|
Zaterdag 6 april werpt De Bijloke het Ear to the
Ground Festival voor de voeten van wie de ene aparte belevenis na de
andere wil meemaken. In de ruimtes en tuinen van de Bijlokesite kan je
een wandeling maken langs 32 korte voorstellingen en concerten. Op het
menu staan installatiekunst, performances en avontuurlijke muziek.
In de laatste rechte lijn naar die dag zoomt Jazzepoes even in op
cd-uitgaven van Peter Jacquemyn, die er optreedt met Fundament.
Peter Jacquemyn (°1963) is beeldend kunstenaar en muzikant. Hij tekent
in een ruwe stijl, beeldhouwt met bijl en kettingzaag, speelt contrabas
met vingers, vuisten en strijkstok - soms met allerlei voorwerpen erbij
(lege drankblikjes, verfrommeld papier,…).
Fundament
Als laureaat JazzLab Impuls toerde Peter Jacquemyn in
het voorjaar van 2017 met Fundament doorheen Vlaanderen. Het
twaalfkoppige ensemble van alleen maar basinstrumenten maakte diepe
indruk en mocht in 2018 op het grote podium een dag openen van het
GentJazz festival. Tegen die tijd had de groep een cd opgenomen.
Met 5 contrabassisten en 7 blazers (trombone, tuba, tubax, bassax,
baritonsax) schept de groep een eigen klankwereld. Vanuit de lage
registers wordt op- aan- en afgebouwd in donkere sferen en duistere
routes. Daarin groeien bewegingen die in samenhang of elkaar kruisend
uiteenlopende associaties kunnen oproepen. De klanken krijgen iets
dreigend, alsof diep in een dicht woud, ietwat sinister, geesten die
zich bedreigd voelen ontstemd hun onrust laten horen. Als zij tilt slaan
is het niet minder schrikwekkend als een fabriek die in alarmfase gaat.
Fundament heeft ook een ritualistische kant Zoals hij dat wel vaker
doet, betrekt Peter Jacquemyn zang in de muziek, een deel daarvan
geïnspireerd op traditionele Mongoolse keelzang. Maar op andere momenten
grommen en schreeuwen de stemmen.
Live krijgt de muziek fysiek vorm als een choreografie onder leiding van
Peter Jaquemyn. lees ook
ons concertverslag in het CC Mechelen (06/05/2017). De cd Fundament
verscheen bij el Negocito records (2018).
In Memoriam Global Village
Als muzikant timmert Peter Jacquemyn aan de weg van
geïmprovisserde muziek. Op zijn persoonlijke pad draagt hij de erfenis
uit van Peter Kowald, die in 1968 meespeelde op Machine Gun van het
Peter Brötzmann Octet. Jacquemyn zag Kowald live bezig begin jaren 1980
en realiseerde zich toen welke richting hij muzikaal uit wou. Hij trad
letterlijk in de voetsporen van Kowald door na diens dood zijn plaats in
te nemen in het trio Global Village.
Samen met Gunda Gottschalk (viool en stem) en Xu Feng Xia (guzheng en
stem) versmelt Peter Jacquemyn improvisatie met invloeden uit oude
muziektradities. De vrije muziek komt hier met een folkinslag. In korte
stukken tonen de muzikanten zich zowel van rauwe als fijnzinnige kanten
waarbij zij verschillende Aziatische invloeden omhelzen. De cd In
Memoriam Global verscheen bij el Negocito records (2016). Vrijdag 26
april live mee te maken in Bonn, Kreuzung an St. Helena.
Cloud Chamber
Als afsluiter van het Ear to the Ground Festival staat
Exit F geprogrammeerd van het Nadar ensemble, een openluchtconcert voor
ensemble en 4 heteluchtballonnen. Artistiek leider van deze voorstelling
is Stefan Prins. Met deze ingenieur die eenmaal dat diploma op zak
compositie ging studeren zette Peter Jacquemyn in 2016 Cloud Chamber op.
Cloud Chamber stond voor een dialoog waarin de twee hun krachten op
elkaar lieten inwerken. De een met contrabas en stem, de ander met
elektronica en live editing. Die samenwerking heeft weg van een
laboratorium waarin reacties tussen mens en techniek worden uitgelokt en
gemanipuleerd. Jacquemyn sprak met bewondering over de reactiesnelheid
van zijn kompaan. Die voerde heel interactief samples in het spel en
bracht bij de akoestische klanken van de contrabas herwerkte geluiden
aan. Machinale, industriële krachten lopen samen met krachtige vingers,
snaren en hout. Voor sommigen vast zenuwslopender dan geluiden uit de
tandartsenpraktijk.
Ideaal om te associëren met vooruitstrevende en onorthodoxe
kunstuitingen, goed voor musea genre Verbeke Foundation. Waar leven en
dood, natuur en chemie met bizarre mechanieken in een apart daglicht
gepresenteerd worden.
Champ d’action heeft de resultaten van dit samenspel op 2 cd’s
uitgebracht, de ene studio-opnamen, de ander live.
Danny de Bock
|
|
| |
|
|
|
| |
| |
| |
|
| |
|
|
|
From February 15 the registrations for Jazzcontest Mechelen 2019 are
open. You can send demos until 30 April. Semi-final last weekend of June
and the final on Friday, August 23 at Hof van Busleyden! Registration on
www.jazzcontestmechelen.be
|
|
|
| |
|
| |
| |
| |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
Toine Thys |
|
HAST |
Kreis |
|
|
| |
|
|
|
|
|
'The Optimist'
|
|
'Elegy' |
'Askr' |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
info |
|
info |
info |
|
|
| |
|
|
|
|
|
Het begon nochtans onder een slecht gesternte. Annuleringen,
sneeuwstormen,vluchten die afgeschaft werden, agenda’s die niet
overeenstemden en zelfs een brand. Niet echt de gedroomde
omstandigheden om aan opnamen te beginnen. Toine Thys is echter een
doorzetter en iemand die weet van aanpakken. Het lukte hem
uiteindelijk om iedereen samen in de studio te krijgen. In eerste
instantie waren er de twee muzikanten met wie hij reeds meerdere
malen samenwerkte: de Frans-Senegalese gitarist Hervé Samb (Salif
Keita, Lisa Simone, David Murray, Youssou N’Dour) en de Canadese
drummer Karl Jannuska (Lee Konitz, Kenny Wheeler, Mark Turner,
Baptiste Trotignon). De Amerikaanse orgelist Sam Yahel (sidekick van
onder meer Joshua Redman, Bill Frisell, Norah Jones en Maceo Paker)
raakte zo in de ban van dit trio en hun repertoire dat hij meteen
bereid was om mee te werken. Alles draait rond de composities van
Toine Thys die verankerd zitten in de soul en de Afrikaanse muziek.
De groovy Hammond-klanken krijgen daarbij een prominente plaats. De
inventieve solo’s van Hervé Samb evenals diens hypnotische
begeleiding (luister maar naar de akoestische gitaar in het
openingsnummer ‘Lullaby Of Gounghin’) zorgen voor extra inkleuringen
en dieptegang. Energie en spanning wisselen af met meer mysterieuze
en ingetogen passages gevoed door de basklarinet van Thys en de
gospel-getinte speelstijl van Sam Yahel. In zijn nummers verwijst
Thys zowel naar zijn reizen in West-Afrika (‘Lullaby
Of Gounghin’, ‘The Optimist’) als naar een uitbundige carnavalnacht
in Binche (‘Masks And Feathers’) en het verlies van zijn dierbare
Oekraïense vriend en operazanger Wassyl Slipack (‘Cosmic Wassyl’).
Er is zelfs een humoristische knipoog naar een aantal driftkikkers
uit zijn onmiddellijke omgeving.
release Feb 1, 2019
|
|
H A S T is een
instrumentale band met roots in jazz, rock en improvisatie. Hun
typerende sound wordt het best omschreven als een
onversaagde verkenning van verbluffende eenvoud, riffs, en vrije
improvisatie. Minimale soundscapes versmelten met noise elementen,
als een unieke
mengeling tussen een Mondriaan en een Pollock. H A S T is
mindblowing, earblowing en heartblowing. Een verkenning van extreme
dynamieken, pure eenvoud en alles daartussenin.
2018 : Laureaat STORM! Contest
2017 : Winnaar Jazztract Gent Jazz Festival
2016 : Laureaat op Theater Aan Zee
Line-up:
Rob Banken - altsax
Artan Buleshkaj - gitaar
Roeland Celis - gitaar
Cyrille Obermüller - contrabas
Elias Devoldere - drums
release Mrt 1, 2019
|
Hallo,
Wij zijn Kreis, en stellen u graag ons debuutalbum voor, genaamd
Askr.
Het album werd opgenomen mei 2018 en werd 7 maart dit jaar
gereleased in eigen beheer. Askr is oud-noors voor een Es. In Noorse
mythologie zou de Es Yggdrasil, de Wereldboom, negen werelden
verbinden. Op dezelfde manier proberen wij alles wat ons beïnvloedt
samen te brengen in onze muziek. Askr zou ook de naam zijn van de
eerste man op aarde, gemaakt uit een Es. Wij hopen dat u geniet van
onze eerste worp.
Kreis is een trio dat op de wip zit lussen lyrische jazz, mijmerende
kamermuziek en het suggestieve van filmmuziek. Zachtmoedig en
melancholisch verkennen ze de grenzen van compositie en
improvisatie.
Line-up:
Benjamin Hermans, saxofoons & klarinet Stan Maris, accordeon &
composities Kobe Boon, contrabas
release Mrt 7, 2019
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
| |
| |
|
| |
| |
| |
|
|
| |
| |
| |
|
| |
| |
| |
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
Zaterdag 16 Maart : 10 Jaar Appeltuinjazz = EXPO + LG
Jazz Collective |
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
Leuven Jazz…, 10 jaar Appeltuinjazz…een
uitstekende gelegenheid dus om nog es naar Leuven te trekken en we doen dat
in combine met Lejo van de Mechelse JaZZZolder die zijn diensten als
chauffeur aanbood. Niet te versmaden dus want ik ben al helemaal geen
liefhebber om in Leuven m’n weg te gaan zoeken. Michel, onze Proes is er ook
bij want die is altijd liefhebber voor al wat jazz betreft en gelijk pikken
we ook Kris op, jarenlange tekenaar van de geliefde JaZZZolderprenten,
improviserend kunstenaar én bovendien JAZZEPOES medewerker ( zie ook onze
reeks ‘Overd(ho)nderd). Mooi zo , en pardoes zijn we in Leuven zie !.. Kris
woont immers maar op een boogscheut hier vandaan….
We worden verwend want ter gelegenheid van die 10 jaar Appeltuinjazz wordt
er schuimwijn geschonken voor de aanvang van het concert en kunnen we de
foto’s van huisfotograaf Eric Malfait bekijken, een selectie van 20 prenten
uit die 10 jaar en voorzien van bijschriften door zangeres Viona Westra, van
wie d’er ook een foto bijhangt.
Het wordt wat bijpraten met deze
en gene want je ontmoet altijd wel iemand op die recepties die je lang
niet meer zag. Tegen half negen zal het LG Jazz Collective dan een
eerste set starten. Zij zijn geen onbekenden hier, stonden hier
meermaals maar nooit eerder in deze volledige bezetting. LG staat
trouwens voor Liège maar de band bestaat zowel uit Vlaamse als Waalse
muzikanten…wist ik weer niet maar dankjewel Alex Koo voor je uitleg !
Het LG Jazz Collective is mij trouwens verder nog onbekend, ik zag of
hoorde ze nooit eerder. De afzonderlijke muzikanten zijn mij dan wél
goed bekend en ik weet intussen dat er vorig jaar een nieuw album
uitkwam, het derde dacht ik, na ‘New Feel’ uit 2014 en dan was er nog
een Live album, dacht ik… Een mooi concert wordt het , na opener
‘Opening’ (hoe gepast :-) !) en alle muzikanten krijgen hun kans om te
schitteren maar d’er is natuurlijk ook veel ruimte voor de gitaar van
componist Guillaume Vierset , de man achter de nummers van ‘Strange
Deal’, het nieuwe album.
Songs, ingetogen, wegdromend of
net ontwakend en tot de realiteit komend…keuvelend ook…composities die
niet echt blijven hangen maar waarin de afzonderlijke muzikanten wel
kunnen schitteren in hun solo’s. Songs ,al eens sfeervol uitdijend in
elektronica of dan weer was er een flinke streep ‘jazz from hell’ op de
keys zoals ook Zappa dat kon…Die dingetjes maakten het boeiender want we
bleven de eerste set nogal in hetzelfde stramien hangen vond ik. Sommige
melodieën waren meeslepend hoor maar dan vooral in de tweede set die
afgesloten werd door het funky stomende ‘Carmignano’ (denken we dat het
was…) Alain Pierre draaide doorheen de twee sets als een extra ritmische
versnelling en het eindapplaus mocht er dan ook best zijn, voor
eenieders artistieke, muzikale kwaliteiten !
Toch spijtig dat bij deze gelegenheid geen piano voorzien werd want de
keys van Alex , dat was met momenten best leuk en to the point maar een
pianist moet je wel een vleugel gunnen. Het concert plaatsen achteraf
leek me ook al moeilijk en je hoorde sommigen wel van Antonio Sanchez
gewagen, Pat Metheny ook of het Urbex van drummer Alain Pierre. Placebo
van Marc Moulin ? …nee, ook al niet ! LG Jazz Collective heeft duidelijk
een heel eigen identiteit en dat het een Waals Vlaams collectief is
geeft het een extra’cachet !
|
| |
| |
Winus
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
| |
| |
|
| |
| |
| |
| |
| |
|
|
|
|
|
|
|
CD voorstelling/
recensie: TONUS ' Ear Duration'
|
|
|
|
|
nwoj0020
Released:
19 Jan 2019
|
|
|
| |
label :
New Wave OF Jazz NWOJ (sublabel
Blue Note Records)
|
|
| |
|
|
| |
| |
|
|
| |
- Accordion, Acoustic Guitar –
Dirk Serries
- Flute, Alto Saxophone – Colin
Webster
- Layout – Rutger Zuydervelt
- Mixed By, Executive-Producer
[Executive Label Director] – Dirk Serries
- Piano – Martina Verhoeven
- Recorded By – Tim Cedar
- Sleeve Notes – Guy Peters
- Snare [Snare Drum], Performer
[Objects] – Graham Dunning
- Viola – Benedict Taylor
Notes
Performed at Hackney Road Studios, London (UK) on October 26th
2018.
Mastered by Sunny Side Inc. Studio (BE) (Anderlecht, Belgium)
|
|
| |
|
|
| |
Ga zitten en luister aandachtig naar
deze cd . Want hier gebeurt er echt iets nieuw ! Improvisatie muziek
bestaat al meer dan vijftig jaar en is de laatste jaren een beetje in
een soort slaapstand komen te staan zoals bij vele andere muziekvormen
helaas ook het geval is.Vernieuwing is nodig. Gitarist Dirk Serries is
een naam die je nog veel
gaat horen in de toekomst en terecht. Met zijn label en project " A New
Wave of Jazz" slaat hij de nagel op zijn kop en brengt hij een perfecte
symbiose tussen improvisatie en avant-garde muziek. Toen ik deze muziek
voor het eerst hoorde kreeg ik een culturele schok zoals ik er al heel
lang geen meer had gekregen ! Uit de vele New Wave Of Jazz cd's die
uitkomen kies ik deze TONUS "Ear Duration" omdat deze helemaal
samenbrengt waar Dirk Serries muzikale visie over gaat. De vijf
improvisators spelen samen één muziek zonder daarbij zichzelf te
onderscheiden met solo's zoals vooral bij jazz meestal het geval is. En
het resultaat mag er absoluut zijn : lineaire muziek die baadt in stilte en soberheid en toch enorme doch serene spanning
veroorzaakt door de hyper concentratie van elk van de muzikanten. Mooie
klare lijnen van abstracte klanken vermengen zich vloeiend in mekaar en
veroorzaken telkens een nieuw opwindend resultaat. Dit TONUS ensemble
verbaast ook door een geweldige ritmische drive die het luisteren ernaar
nog extra aangenaam maakt. Dirk Serries bedient daarvoor het ensemble
met eenzelfde te volgen grafische partituur voor iedere muzikant die de
vrije improvisaties van elk in goede banen leidt en tot een helder
ensemble of "samen" resultaat. Ge hoort er zowel de lessen in van o.a.
componisten John Cage ,Stockhausen , Morton Feldman alsmede de beste
totaal improvisatie uit de gouden jaren van (vooral) Britse
improvisatiemuziek waar deze muziekvorm trouwens ook zijn ontstaan vind. Voor meer detail over de muziek van het TONUS ensemble verwijs ik naar
de uitstekende en zeer kundige tekst van Guy Peters binnenin de cd hoes.
Het TONUS ensemble toert ook succesvol internationaal en met aandrang
vraag ik hier dat ook Belgische festivalorganisatoren en radio's dit
ensemble wat meer bekendheid en optredens zouden geven. Er waait hier
namelijk een nieuwe wind over het muzikaal landschap !
Ook nog een pluim voor de geweldig klare gedetailleerde opname ,
kenmerkend voor alle uitgaven van het label New Wave Of Jazz.
|
|
|
| |
|
|
| |
Hier vind u alles over Dirk Serries en
zijn label New Wave Of Jazz :
newwaveofjazz.com
|
|
|
| |
|
|
| |
Om dit allemaal nog eens extra te
verduidelijken , overtuig uzelf met dit eerste (set2) van de drie
nummers op " Ear Duration " en u zult zelf
horen dat mijn lof helemaal gegrond is !
|
|
|
| |
|
|
| |
| | | |
