Dinsdag 9 Juli
: 'explosieten' op main én garden stage !
JOHN ZORN ‘BAGATELLES’
Sylvie Courvoisier & Mark Feldman, Masada &
Mary Halverson Quartet
hoofdpodium 16u30
- foto's, indien voorradig, zijn van Bruno Bollaert en zijn
illustratief bedoeld, worden waar mogelijk bij het bedoelde concert
geplaatst maar zitten niet noodzakelijk steeds op de juiste plaats,
waarvoor excuus -
Sylvie Courvoisier & Mark Feldman
Sylvie Courvoisier is een componist, pianist en improvisator. Ze werd
geboren en groeide op in Zwitserland. In 1998 verhuisde ze naar
Brooklyn, New York, waar ze momenteel verblijft en bezeten is van de
avant-garde. Je komt ze wel eens tegen op het geprezen label ECM. Zij
kan hier de piano als een kathedraal bespelen tesamen met meester
violist Mark Feldman.
Mark Feldman (°1955 Chicago) is een Amerikaanse jazz violist. Hij heeft
al opgetreden met John Zorn, John Abercrombie, The Masada String Trio,
Dave Douglas, Uri Caine en Billy Hart.
© Bruno Bollaert
Masada
De enige groep waarin John Zorn vandaag speelt is in Masada dat bestaat
uit Greg Cohen (bas) , Dave Douglas (trompet) en natuurlijk Joey Baron
die op gejuich wordt onthaald. De sax en trompet in duel om het meest
eclectisch te klinken. Je ziet dat ze weer uitstekend zijn ingespeeld op
mekaar. Zorn wil met Masada zijn joodse achtergrond verkennen. Zelf
heeft hij hierover gezegd: "Het idee van Masada is het ontwikkelen van
een soort radicale joodse muziek, een moderne variant die niet
traditioneel is, maar gemaakt voor de joden van vandaag. Het idee is om
Ornette Coleman en de joodse toonladders samen te brengen".
© Bruno Bollaert
Mary
Halverson Quartet
Mary Halvorson is een regelrechte
avant-garde jazz gitarist van Brooklyn Massachusetts. Sinds haar
afstuderen in 2002 heeft ze al opgetreden met Anthony Braxton, Jessica
Pavone, Robbie Lee, Taylor Ho Bynum, Trevor Dunn's Trio-Convulsant, Marc
Ribot… Gezeten in haar bolletjes jurk weet zij de snaren vastberaden te
beroeren o.a. bijgestaan door Drew Gress op bas, Miles Okazaki (gitaar);
Drew en Tomas Fujiwara (drums).
© Bruno Bollaert
Michel Proesmans
JOHN ZORN ‘BAGATELLES’
Craig Taborn Solo, Trigger, Erik
Friedlander – Mike Nicolas Duo & Kris Davis
hoofdpodium 18u30
Craig
Taborn Solo
Craig Taborn maakte naam als lid van
Dave Holland’s Prism en met zijn eigen groepen waarin hij zich omringt
met kleppers als Thomas Morgan, Gerald Cleaver, Christian McBride en
Tyshawn Sorey. Sinds het verschijnen van zijn solo-album ‘Avenging
Angel’ (ECM Records) kan hij tot de absolute elite van de jazzpianisten
gerekend worden en dus meedoen aan de Bagatellen van Zorn.
Hij strekt zijn vingers en begint eraan. Oef, het geluid is nu eindelijk
doenbaar. Craig Taborn weet onze aandacht te houden en was als eens solo
een hoogvlieger op Middelheim vroeger. En nu dus ook volgens de
applausmeter.
© Bruno Bollaert
Trigger
And now for something completely
different … we verschieten ons door deze innemende te luide band. Dit
jong noiserocktrio brengt een serie korte nummers waarbij de elektrische
bassist het publiek ophitst. De twee gitaristen staan deels met de rug
naar het publiek en het gezicht naar de drummer die hyperkinetische
drumsalvo’s wegknalt. De proppen schieten me uit de oren! Blij
uiteindelijk dat deze herrie gedaan is. Dus je ziet dat de bagatellen
vandaag alle kanten opgaan.
© Bruno Bollaert
Erik
Friedlander – Mike Nicolas Duo & Kris Davis
Zeer mooi is dit cello-duo en een
eerste hoogtepunt voor mij deze avond.
Van gemengde Frans-Canadese en Taiwanese afkomst is Michael Nicolas
(cello) geboren in Canada maar woont momenteel in New York City. Hij is
afgestudeerd aan de fameuze Juilliard School. Hij is de jongste van de
twee en de meest frivole op zijn instrument. Zijn eclectische smaak en
avontuurlijke geest hebben hem ertoe gebracht een muzikaal pad van
ongewone breedte te smeden, waar zijn spel variëren van het uitvoeren
van de meesterwerken uit het verleden in 's werelds meest prestigieuze
concertzalen, tot vrije improvisatie in de experimentele locaties in het
centrum van New York.
Zijn teamgenoot Erik Friedlander (°1960) is een Amerikaanse cellist en
componist uit New York City. Friedlander, een veteraan uit de
experimentele binnenstad van New York City, heeft in veel opzichten
gewerkt, maar is misschien het best bekend voor zijn frequente
samenwerkingen met saxofonist John Zorn.
Pianiste/componiste Kris Davis geldt als een van de grote talenten in de
Amerikaanse eigentijdse jazz.
© Bruno Bollaert
John Medeski Trio
Dit trio bestaat uit John Medeski
(Hammond orgel); Dave Fiuczynski (gitaar) en Calvin Weston (drums).
© Bruno Bollaert
Michel Proesmans
JOHN ZORN ‘BAGATELLES’
Gyan Riley & Julian Lage, Brian Marsella Trio,
Ikue Mori
hoofdpodium 20u30
Brian
Marsella Trio
Brian Marsella (piano); Trevor Dunn (bass); Kenny Wollesen (drums)
Marsella maakt al jaren deel uit van
Cyro Baptista’s Banquet Of The Spirits en ontpopte zich tot een
pianorevelatie. Zijn ritmesectie moet niet onderdoen. Samen beheersen ze
het hele terrein van klassieke jazz tot brute avant-garde. Marsella,
Dunn en Wollesen zijn bekende compagnons van Zorn. Brian Marsella is een
pianist die zowel virtuoos als eigenzinnig uit de hoek kan komen.
Later zien we Kenny nog terug op de vibrafoon.
© Bruno Bollaert
Ikue
Mori
Ikue Mori (°1953 Tokio) is een Japanse drumster, componist en grafisch
ontwerper. Ze is actief in de experimentele muziek en speelde onder meer
met Arto Lindsay in de groep D.N.A. en gitarist Fred Frith. Tijdens een
bezoek aan New York in 1977 werd ze gegrepen door de muziekscene en
bleef er tot op de dag van vandaag hangen. In de loop van de jaren
werkte ze onder meer samen met John Zorn (onder meer in Electric Masada)
en zo is de cirkel weer rond. Sinds 2000 gebruikt ze een laptop en zo
zit ze hier stilletjes achter de Mac Laptop met nog een hoop knopjes als
een secretaresse achter haar bureautje. Het doet me vreemd aan en is wat
te eentonig ook. Het leek of de software de muziek had plat geslagen en
dat werd dan gecompenseerd met frivole geluidseffecten. Bovendien was er
op het podium echt niks te zien behalve een vrouw en haar laptop.
© Bruno Bollaert
Gyan
Riley & Julian Lage
Het duo Juilian Lage en Gyan Riley op klassieke gitaar maakte indruk met
passages die aan flamenco deden denken. Ook daar kwamen soms melodieën
uit het niets opgedoken, zonder context, om even snel weer te verdwijnen
in een chaotische compositie, die al bij al structureel eenvoudig bleef
in vergelijking met enkele andere stukken van de avond.
© Bruno Bollaert
Michel Proesmans
JOHN ZORN ‘BAGATELLES’
Nova Quartet, Peter Evans Solo & Asmodeus
hoofdpodium 22u30
Nova
Quartet
John Medeski (piano); Kenny Wollesen (vibrafoon) ; Trevor Dunn (bas),
Joey Baron (drums
Het Nova Quartet nam de meest
toegankelijke set van de avond voor zijn rekening. De lust en fysiek
waarmee Kenny Wollesen op zijn vibrafoon tekeer ging was aanstekelijk.
Dit was jazz en een zeer welkome verpozing tussen het zwaardere werk
door.
© Bruno Bollaert
Peter
Evans Solo
Wat een techniek en circular blowing in
één lange solo. Indrukwekkend.
© Bruno Bollaert
Asmodeus
Trio
Het slot met Marc Ribot op gitaar,
Trevor Dunn op bas en een indrukwekkende Tyshawn Sorey op drums, was een
lust voor oog en oor. John Zorn ging als dirigent tekeer en forceerde
een intense interpretatie van de partituur. Op een bepaald moment
schreeuwde hij instructies in Ribots oor, en leek hij de gitarist aan te
sporen om tot op het bot te gaan en dat deed die ook. Het klonk heel
luid en soms chaotisch tot regelrechte rock. Oef, we hebben de
bagatellen doorstaan !
© Bruno Bollaert
© Bruno Bollaert
Michel Proesmans
WERKPLAATS WALTER STELT VOOR
SAMARA LUBELSKI & RYAN SAWYER
- BRAM DE LOOZE, NATE WOOLEY, C. SPENCER YEH & CHRIS CORSANO - JULIEN
DESPREZ & TEUN VERBRUGGEN - NATE WOOLEY ‘7 STOREY MOUNTAIN’
garden stage 17u50 -19u50 -21u50-00u00
Werkplaats Walter
no concertpics ...
In het hartje van Kuregem (tegen Anderlecht), Brussel
krijgen muzikanten en beeldend kunstenaars er hun atelierruimtes van
360m2 in een oude textielfabriek rond een concertzaal waar avant-garde,
impro en free jazz centraal staan. Dat is in september 2018 open gegaan
en “Walter” is ontsproten uit het creatieve brein van drummer Teun
Verbruggen. Walter wil onder hun impuls de processen en technieken van
jonge en gevestigde professionele artiesten uit Brussel en ver
daarbuiten verzamelen, samenbrengen en doorgeven. Walter wil experiment
in de ateliers en werkplekken, toont dit experiment tijdens concerten en
expo’s en broedt mee op projecten voor Anderlecht en Brussel. Zo zet
Walter de stadBrussel als alternatieve Europese grootstad verder mee op
de kaart.
Werkplaats Walter palmt vandaag de Garden Stage in met vier
verschillende formaties die improvisatie in het hart dragen. We zetten
ons schrap.
SAMARA LUBELSKI & RYAN SAWYER
Samara Lubelski (viool, gitaar, bas) – Ryan Sawyer (drums)
Samara Lubelski is een Amerikaanse
zangeres, violist, gitarist en bassist. Ze was lid van verschillende
bands, waaronder Of a Mesh, Metabolismus, Salmon Skin… en sinds 2003
heeft ze acht solo-studioalbums uitgebracht maar ook duo platen. Ze weet
als geen ander geluiden uit de viool te toveren al dan niet vervormd.
Ryan Sawyer met lange baard is een Amerikaanse drummer uit San Antonia,
Texas en weet haar perfekt te begeleiden. Hij convergeert meestal tussen
jazz en punk. Ze weten er hier vandaag samen veel passie in te steken en
zijn sfeerzoekend in één lange set dat geleidelijk tot een climax
overgaat. We liggen lui in het gras tegen de techniekerstent aan en
genieten van het zachte zonnetje bij 22°C.
BRAM DE LOOZE, NATE WOOLEY, C. SPENCER YEH & CHRIS CORSANO
Bram De Looze (toetsen) – Nate Wooley (trompet) – C. Spencer Yeh (viool,
zang) – Chris Corsano (drums)
Alleskunner Bram blijft me nog verbazen met wat die allemaal kan en hem
voorstellen hoeft niet meer zekers ?
Nate Wooley (°1974) is een Amerikaanse trompettist die fladdert tussen
jazz en geïmproviseerde muziek. Hij trad op met musici als Anthony
Braxton, Paul Lytton, John Zorn…
Drummer Chris Corsano (°1975) is te herkennen aan zijn kale hoofd en
komt uit New England, Verenigde Staten. Hij treedt vaak op in een
improvisatie duo met saxofonist Paul Flaherty.
Vreemde eend in de bijt is toch wel die stemkunstenaar C. Spencer Yeh
(°1975) uit Taiwan. Hij verhuisde al in 1980 naar de VS en studeerde
radio, tv en film. Intussen woont en werkt hij in Cincinnati, Ohio. Yeh
is zowel solo als in groep actief., tot zijn belangrijkste project
behoordt Burning Star Core. Als geluidskunstenaar/componist werkt Yeh
met elementen die zowel auditief als fysiek bijdragen tot cumulatieve
ervaringen. Hij weet ook zeer speciaal om te gaan met de viool. Er zijn
climaxen maar ook intiemere stukken.
JULIEN DESPREZ & TEUN VERBRUGGEN
(21u50-22u25)
Teun Verbruggen (drums) – Julien Desprez (gitaar)
Om de veelzijdigheid van Teun
Verbruggen aan te tonen volstaat het om enkele namen te noemen met wie
hij jarenlang samenspeelde: Jef Neve Trio, Flat Earth Society (FES),
Mauro Pawlowski, Paolo Fresu, Jozef Dumoulin, Uri Cain, Fred Van Hove…
Zijn typische klank, die bol staat van verbeelding en vernieuwing maakte
hem tot één van de meest gevraagde jazzdrummers. Vandaag gaat hij puur
naar de zuivere hedendaagse improvisatie. Zijn honger is groot om zo in
duo te performen met Julien Desprez op gitaar.
Julien Desprez is een muzikant en performer in Parijs. Jazz en rock
waren zijn vroege muzikale liefdes, maar ze evolueerden snel naar vrije
vormen waarin lichaam en ruimte hun plaatsen vinden door middel van
geluid. Door een mix van acties op het instrument en een spel van
voeteffectpedalen resulteert dit in een muziekvorm waarbij het lichaam
ten volle wordt betrokken.
NATE WOOLEY ‘7 STOREY MOUNTAIN’
Nate Wooley (trompet) – C. Spencer Yeh (viool,zang) – Samara Lubelski
(viool, gitaar, bas) – Chris Corsano (drums) – Ryan Sawyer (drums) –
Teun Verbruggen (drums) – Bram De Looze (toetsen) – Julien Desprez
(gitaar) – Hendrik Lazure (toetsen)
De Amerikaanse trompettist Nate Wooley
is een goede vriend van John Zorn. Het gaat hier over de songcyclus 7
Storey Mountain. Wooley schreef de muziek zonder specifiek genre in
gedachten. Hij is speciaal een week voordien naar België afgereisd om te
oefenen met de medemuzikanten in Werkplaats Walter.
Nou ,wat is me dat een luide herrie zeg !..., zeker voor de buurt,
constant ruim 80 db door je oren. Ze dwingen je tot luisteren maar met
zoveel muzikanten weet je niet waar eerst naar kijken: twee violen, drie
drummers, 2 toetsen, 1 gitaar en die ene trompet die soms klinkt als
gezang. Het is wel erg speciaal dit concert. Ze spelen 1 lang nummer. Je
kan nog moeilijk van gedachten wisselen met je vrienden. Ik weet niet
hoe ik dit moet omschrijven maar ik trek intussen wél langzaam
huiswaarts, beetje moe maar voldaan...
Michel Proesmans
|